«Δεν θυμάμαι». Η απώλεια μνήμης πρέπει να συνυπάρχει και με προβλήματα επικοινωνίας, κρίσης κ.α και να προκαλεί προβλήματα στην καθημερινότητα.
«Δεν μπορώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις». Πρώιμο στάδιο άνοιας.
«Έχω αλλάξει…» Από εξωστρεφείς γίνετε εσωστρεφείς ή το αντίθετο: οφείλεται στην αλλοίωση της κρίσης.
«Δεν με νοιάζει τίποτα». Απώλεια ενδιαφέροντος για τη ζωή. Τα χόμπι σταματούν και εκδηλώνεται αδιαφορία ακόμη και για την οικογένεια.
«Δεν θυμάμαι τί έφαγα χθες». Προβλήματα με τη βραχυπρόθεσμη μνήμη όχι όμως με γεγονότα του παρελθόντος. Ορισμένοι χάνουν αντικείμενα ή ξεχνούν τις υποχρεώσεις τους.
«Δυσκολεύομαι να μάθω νέα πράγματα». Δυσκολία απομνημόνευσης νέων δεδομένων ή εκτέλεση εργασιών που ήταν βατές στο παρελθόν.
«Δεν θέλω να δοκιμάζω νέα πράγματα». Αδυναμία συγκέντρωσης, απώλεια μνήμης κ.α προκαλούν ανασφάλεια στην ασθενή, ο οποίος αποζητά τη σταθερότητα μέσα από την ρουτίνα.
«Ποιος είναι ο κύριος;». Δυσκολία αναγνώρισης προσώπων ή κενά στη μνήμη.
«Δεν μπορώ να παρακολουθήσω το σήριαλ». Ίσως και μία ιστορία ή συζήτηση, ενδεχομένως σηματοδοτεί την αρχή άνοιας.
«Χάνω τον προσανατολισμό μου». Ο ασθενής αδυνατεί να κινηθεί σε γνωστούς χώρους γιατί εξασθενούν προσανατολισμός και η αίσθηση προσανατολισμού.
«Γιατί ρωτάς τα ίδια και τα ίδια;» Επανάληψη της ίδιας ερώτησης ή εμμονή με συγκεκριμένες κινήσεις.
Δρ Δέσποινα Κατσώχη
Ακτινοθεραπευτής Ογκoλόγος