Ο Κώστας Αρβανίτης  είναι Δημοσιογράφος, Ευρωβουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Δελτίο Τύπου του Ευρωβουλευτή ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και μέλους της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) του ΕΚ, Κώστα Αρβανίτη, για την απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ερώτησή του για τα πλωτά φράγματα:

 Αθήνα – 14 Μαΐου 2020

Απάντηση για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έστειλε σήμερα η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων, Ίλβα Γιοχάνσον, στην ερώτηση που είχαμε καταθέσει αναφορικά με τη χρήση πλωτών φραγμάτων στην «ανακοπή των προσφυγικών ροών από θαλάσσης».

Η θέση μας, τεκμηριωμένη από τη φύση και την πρωταρχική χρήση των πλωτών φραγμάτων, ήταν ότι συνιστούν έναν πραγματικό και άμεσο κίνδυνο, όχι μόνο για τους πρόσφυγες αλλά και τις θαλάσσιες συγκοινωνίες γενικότερα.

Και πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επινοεί «εργαλεία αναχαίτισης», που, όχι μόνον απειλούν ζωές αθώων αλλά προσβάλλουν ευθέως όλες τις συνθήκες που αφορούν τη διάσωση στη θάλασσα, την προστασία των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, τη διεθνή νομοθεσία σχετικά με την υποδοχή προσφύγων και την ανθρώπινη ηθική.

Η απάντηση της κυρίας Γιοχάνσον, παρότι μοιάζει ευθυγραμμισμένη με το τυπολογικό ύφος της Κομισιόν, δικαιώνει απόλυτα τις ανησυχίες μας.

Η εξαιρετικά περιορισμενη εκτασή της και η πέραν των στρογγυλεμένων διατυπώσεων που χρησιμοποιούνται σε ανάλογες περιπτώσεις αυστηρότητά της, αποτελούν αξιοπρόσεκτα στοιχεία.

Ωστόσο, ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το στοιχείο πως η Επίτροπος ενώ τυπικά απευθύνεται στον ερωτώντα Ευρωβουλευτή, στην πραγματικότητα δείχνει να μιλά απευθείας στην Ελληνική Κυβέρνηση την οποία και θέτει ενώπιον των ευθυνών της· κατ’ αποτέλεσμα, ακόμα και απέναντι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Και είναι σαφής, όχι μόνον σε όσους ξέρουν να διαβάζουν «ανάμεσα στις γραμμές» αλλά και όλους όσοι γνώριζαν εκ των προτέρων ότι τα πλωτά φράγματα είναι μια – μεταφορική και κυριολεκτική – μορφή ναρκοθέτησης των ελληνικών χωρικών υδάτων. Ναρκοθέτησης απέναντι σε έναν «αόρατο εχθρό» που, για την κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη και το υπουργείο του κυρίου Μηταράκη, φαίνεται να είναι πολύ ορατός: οι πρόσφυγες. Όλοι οι πρόσφυγες, συλλήβδην και άνευ εξαιρέσεων.

Γι’  αυτό ακριβώς και καθόλου τυχαία η Επίτροπος Γιοχάνσον επέλεξε να κλείσει τη σύντομη απάντησή της «θυμίζοντας» την υποχρέωση της Αθήνας να εφαρμόζει πιστά την αρχή της μη επαναπροώθησης.

Ακολουθούν, η ερώτηση μας και η απάντηση της επιτρόπου:

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-000556/2020 προς την Επιτροπή.

Άρθρο 138 του Κανονισμού

Konstantinos Arvanitis

Θέμα: Τοποθέτηση πλωτών κωλυμάτων στις ελληνικές ακτές

Η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο της απόπειρας ανακοπής των προσφυγικών ροών προς τη χώρα, προχώρησε ήδη στην παραγγελία πλωτών κωλυμάτων, με σκοπό να τα τοποθετήσει κατά μήκος των ελληνικών ακτών, ώστε να εμποδίζουν την προσέγγιση πλωτών μέσων.

Τα κωλύματα αυτά, με την τεχνική ονομασία «Boat Barriers» και κατασκευασμένα, κατ’ αρχήν, για την αποτροπή τρομοκρατικών επιθέσεων κατά του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά εναντίον άμαχου πληθυσμού.

Ερωτάται η Επιτροπή:

Καθομολογεί τους σοβαρούς κινδύνους πρόκλησης ναυαγίου και ανθρώπινων απωλειών από την

εφαρμογή αυτού του – αποκλειστικά στρατιωτικής αποστολής και σκοπού – μέτρου, που, στην αρχική του σύλληψη και επινόηση, δεν σχεδιάστηκε κατά τρόπον ώστε να μεριμνά για τη ζωή και την ασφάλεια των επιβαινόντων στα πλωτά μέσα;

Αποδέχεται τη συλλήβδην απώθηση όλων όσοι επιχειρούν να προσεγγίσουν τις ακτές της Ελλάδας, δεδομένου ότι οι περισσότεροι εξ αυτών είναι πρόσφυγες πολέμου που δικαιούνται προστασία από τους διεθνείς οργανισμούς και παροχή ασύλου;

Νομιμοποιεί την εφαρμογή ενός αποκλειστικά στρατιωτικού μέτρου αναχαίτισης με στόχο, για πρώτη φορά, άμαχους πολίτες σε μη εμπόλεμη ζώνη, αλλά και την παράκαμψη όλων των διαδικασιών που διασφαλίζουν τη διάκριση των εισερχομένων σε δικαιούμενους άσυλο και μη;

ELE-000556/2020

Απάντηση της κ. Johanssonεξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής(13.5.2020).

Τα κράτη μέλη φέρουν την πρωταρχική ευθύνη για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων.

Τα μέτρα που εφαρμόζουν πρέπει να είναι αναλογικά και, ως εκ τούτου, να σχεδιάζονται και

να εφαρμόζονται κατά τρόπον ώστε να μη συνιστoύν απειλή για τη ζωή ή να μην προκαλούν

ατυχήματα. Τα μέτρα που λαμβάνονται στα εξωτερικά σύνορα πρέπει να σέβονται τα

θεμελιώδη δικαιώματα και τα δικαιώματα που απορρέουν από το κεκτημένο της ΕΕ για το

άσυλο, ιδίως την αρχή της μη επαναπροώθησης.