Νίκος Βασιλειάδης

Οταν ο Ξέρξης, το 480 π.Χ., σάρωνε με τα στρατεύματά του τον ελλαδικό χώρο, οι Αθηναίοι έστειλαν απεσταλμένους στους Δελφούς να πάρουν χρησμό για τον Ξέρξη που πλησίαζε την Αθήνα. Τότε η Πυθία που τ’ όνομά της ήταν Αριστονίκη, τους έδωσε τον ακόλουθο χρησμό: “Όταν θα έχουν κυριευθεί όσα ορίζει ο Κέκροψ και όσες βαθιές σπηλιές έχει ο Κιθαιρώνας, τότε ο παντεπόπτης Δίας θα δώσει στην Τριτογενή (Αθηνά) ξύλινο τείχος το μόνο απόρθητο, σωτήριο για σε και τα παιδιά σου. Μην περιμένεις ατάραχος το ιππικό και το πολύπληθο πεζικό που έρχεται από στεριά, μα υποχώρησε γυρίζοντας τα νώτα και θα ’ρθει ώρα να πολεμήσεις. Θεία Σαλαμίνα, θα γίνεις αιτία να χάσουν μάνες τα παιδιά, όταν θα σπέρνονται της Δήμητρας οι καρποί ή όταν θα θερίζονται”.

Μόλις έφθασαν, στην Αθήνα λοιπόν οι απεσταλμένοι και ανακοίνωσαν τον χρησμό στον λαό όλοι προσπαθούσαν να τον ερμηνεύσουν. Τότε διατυπώθηκαν πολλές απόψεις, δύο όμως ήσαν οι επικρατέστερες. Πολλοί από τους γεροντότερους υποστήριζαν ότι ο θεός (Φοίβος) θεωρούσε πως η ακρόπολη θα μπορέσει να τους προστατέψει. Παλαιότερα η ακρόπολη είχε γύρω έναν ξύλινο φράχτη κι αυτόν τον φράχτη θεωρούσαν οι γεροντότεροι ως ξύλινο τείχος. Οι άλλοι πάλι έλεγαν ότι ο θεός εννοούσε τα καράβια και πως γι’ αυτά μόνο έπρεπε να φροντίσουν, εγκαταλείποντας όλα τ’ άλλα. Τότε λοιπόν ο Θεμιστοκλής πρότεινε να φτιάξουν στόλο ερμηνεύοντας τον χρησμό σύμφωνα με τα σχέδιά του, ότι δηλαδή τα ξύλινα τείχη είναι τα πλοία.

Χιλιάδες χρόνια μετά η Υπουργός Πολιτισμού κα Μενδώνη δίνει μια άλλη διάσταση και ερμηνεία στον χρησμό της Πυθίας και αφού τσιμεντώνει την ακρόπολη την αφήνει να πλημμυρίζει με την πρώτη βροχή ώστε να μπορούν οι Αθηναίοι να έχουν εκεί στον ιερό βράχο τα… ξύλινά τους τείχη ( βάρκες, κότερα, ψαροκάικα, μαούνες) και να σωθούν από μία ακόμη καταστροφή. Είναι πραγματικά ευφυής ο συγκερασμός των δύο απόψεων περί του χρησμού της Πυθίας και αυτό δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Το χρεώνεται η Μενδώνη η σοφή υπουργός μας…

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr