Πότε μπορούν τα παιδιά να απολαμβάνουν τα αγαπημένα τους γλυκά;  Ποια να προτιμούν; Ελάτε να ανοίξουμε ένα «γλυκό κεφάλαιο» που ενίοτε έχει…γλυκόπικρη γεύση!

Εκτιμάται ότι η φυσική προδιάθεση μας για γλυκό αποτελεί πρόνοια της φύσης, που μας ωθεί να καταναλώσουμε υδατάνθρακες που έχουν γλυκιά γεύση καθώς μας τροφοδοτούν με ενέργεια. Σύμφωνα με την ίδια θεωρία, η φύση μας αποτρέπει από τις πικρές γεύσεις, που ενδεχομένως να κρύβουν κινδύνους για την υγεία μας.  Μελέτες που έγιναν σε νεογνά έδειξαν ότι τα βρέφη έπαιρναν χαρούμενη έκφραση όταν δοκίμαζαν κάτι γλυκό σε αντίθεση με την έκφραση που έπαιρναν  όταν δοκίμαζαν κάτι πικρό.

Το αν θα καταλήξουμε λάτρεις των γλυκών καθορίζεται εν πολλοίς από τη σχέση που θα αναπτύξουμε μαζί τους από την παιδική μας ηλικία. Μήπως τρώγαμε συχνά γλυκά;  Ωστόσο εκτιμάται ότι μπορεί να γίνουμε επιρρεπείς ακόμη κι αν οι γονείς μας τα απαγόρευαν δια ροπάλου. Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα διατροφικά μας πρότυπα δηλ. η σχέση των γονιών μας με τα γλυκά.  Πολλοί αναζητούν παρηγοριά στις γλυκές γεύσεις  σε μία δύσκολη ψυχολογική συνθήκη, ίσως διότι λένε οι ερευνητές αυτό μας μαθαίνουν από παιδιά.

Τι να κάνω;

Τα γλυκά δεν πρέπει να αποτελούν «κίνητρο» για να κάνει κάτι το παιδί ή «αντάλλαγμα»: να φάει για παράδειγμα ένα φαγητό που δεν του αρέσει. Για να τα επιβραβεύσετε ή για να τους αποδείξετε ότι τα σκέφτεστε, περάστε μαζί τους ποιοτικό χρόνο, αγοράστε τους ένα βιβλίο ή ένα παιχνίδι.

   Δεν απαγορεύουμε τα γλυκά αλλά μαθαίνουμε στα παιδιά ότι υπάρχουν όρια και κανόνες στην κατανάλωσή τους.

 Δίνουμε το διατροφικό παράδειγμα στην κατανάλωση γλυκών: αν είμαστε εξαρτημένοι στις γλυκές γεύσεις και το βλέπουν, να μην έχουμε την απαίτηση να πειθαρχήσουν σε κανόνες που εμείς δεν ακολουθούμε.

 Ας μην είμαστε υπερβολικοί: ένα παιδί που αθλείται και έχει κανονικό βάρος μπορεί να καταναλώνει καθημερινά ένα μικρό γλυκό, αρκεί να μην αντικαθιστά το κανονικό του γεύμα και η διατροφή του να περιλαμβάνει καθημερινά όλες τις κατηγορίες τροφών.

 Οι «απαγορευμένες τροφές» καθίστανται ακόμη πιο επιθυμητές: αν το παιδί είναι παχουλό του επιτρέπουμε το γλυκό μία με δύο φορές την εβδομάδα.

Μην βιαστείτε να εντάξετε στη διατροφή τους τα γλυκά: μπορείτε μετά τα 2 ή τα 3 χρόνια τους. Δεν χάνουν διατροφικά κάτι σημαντικό.

 Δίνετε εναλλακτικά γιαούρτι με μέλι- προτιμήστε τα παραδοσιακά γιατί τα επιδόρπια γιαουρτιού είναι επί της ουσίας γλυκά- γρανίτες και φρουτοχυμούς και όχι απαραίτητα παγωτό ή σοκολάτα. Ούτως ή άλλως επεξεργασμένα προϊόντα που κυκλοφορούν στο εμπόριο, περιέχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, που επιβαρύνουν τον οργανισμό μικρών και μεγάλων.

Επιλέγουμε μικρές συσκευασίες ή μικρές μερίδες. Ναι στα σπιτικά ή στα χύμα παγωτά: περιέχουν λιγότερο λίπος από τα «αμερικάνικα».

Ναι στα σπιτικά μπισκότα, κουλουράκια ή κέικ γιατί τα υλικά τους είναι πιο αγνά. Αποφύγετε του εμπορίου με γέμιση ή με επικάλυψη σοκολάτας που επιβαρύνουν τον οργανισμό με θερμίδες και τρανς λιπαρά .

Εναλλακτικά προτιμήστε γλυκά του κουταλιού, παστέλι, μιλκ σέικ ή σοκολάτες υγείας.

Να οικοδομήσετε μία υγιή σχέση του παιδιού με τα γλυκά πριν φτάσει στην καντίνα του σχολείου, γιατί τότε θα είναι αργά.

Αποφύγετε τις υπερβολικές αντιδράσεις αν φάει πολλά γλυκά για να μην κρυφτεί την επόμενη φορά ή αρχίσει να νοιώθει ενοχές και φόβο.

Καθοδηγούμε το παιδί, εξηγούμε κάθε τί, δεν επιβάλουμε κανόνες. Μας συνοδεύει στο σούπερ μάρκετ για να έχει γνώση των υλικών πριν μπουν στην κατσαρόλα ή στο φούρνο.

Γιαγιάδες και παππούδες οφείλουν να συνεργαστούν σε ενιαία γραμμή με τους γονείς.

Αν υπάρχει πρόβλημα υγείας συμβουλευόμαστε παιδίατρο ή διατροφολόγο.

Τρώμε για να ζούμε και δεν ζούμε για να τρώμε!

Δρ Δέσποινα Κατσώχη