Δημήτρης Κατσούλας

Είναι μετρημένες οι φορές που η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου έχει χαμογελάσει κατά την διάρκεια του Θεσμού τον οποίον υπηρετεί. Αυτή της την τακτική ακολούθησε και με την παρουσία της στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο προχθές Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2024, όπου δόθηκε η μεγαλειώδης συναυλία προς τιμή του μεγάλου μας στιχουργού – «Ποιητή» προτιμά να τον αποκαλούν και δικαίως– Λευτέρη Παπαδόπουλου, σκοπόν έχουσα τα χρήματα που θα συγκεντρώνονταν να διατίθεντο στην αγορά δενδρυλλίων και άλλων συναφών με την οικολογία σκοπών, όπως ανακύκλωση κλπ, και όχι προς αναπλήρωση αυτών που αφάνισε με τις «ανασκαφές» του στο Κέντρο της Αθήνας με τον Μεγάλο του Περίπατο ο πρώην δήμαρχος, θα προσέθετα εγώ.

Συνοδευόμενη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την φρουρά της, κατέλαβε την θέση των επισήμων πλάι στο τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς,τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, έχουσα στα αριστερά της την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και παραδίπλα την κυρία Άννα Παναγιωταρέα (Ειδική Σύμβουλο της Υπουργού με την οποία συνδέονται με μακρά φιλία και δι ολίγον χρονικόν διάστημα χρηματίσασα ως «Υπεύθυνη Τάφου» της Αμφιπόλεως του νομού Σερρών), σε ένα Στάδιο το οποίο δεν ήταν πλήρες θεατών-ακροατών,  υπό την έννοια ότι άλλες περίπου 5000 θέσεις έμειναν ορφανές.

Επειδή σ’ αυτές τις περιπτώσεις των εκδηλώσεων είθισται να γίνεται και περιγραφή των γυναικείων αμφιέσεων από περιοδικά και sites που ασχολούνται με την μόδα, μπαίνω στον πειρασμό να σας αναφέρω – αν και τα είδατε όλα στην τηλεόραση όπως κι εγώ – ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας φορούσε μαύρο παντελόνι κι ένα κιμονό παρδαλό στα χρώματα του μαύρου και του βαθέος μπλε τονισμένο με λούλουδα, αν παρατήρησα ορθώς. Τούτη τη φορά, σφικτό και συγκρατημένο μεν το χαμόγελό της αλλά όταν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος κτυπούσε παλαμάκια στο τραγούδι που ερμήνευε ο Στέλιος Ρόκκος, ένα ζεΪμπέκικο, η Κυρία Πρόεδρος εκφράστηκε χαμογελώντας διάπλατα, και για τους λόγους φυσικά της κάμερας, ανεξαρτήτως του καημού τον οποίον κουβαλούσε επερχομένης της λήξεως της θητείας της οριστικά σε πέντε μήνες, αποφασίζοντας να το ρίξει και λίγο έξω αφού ο γείτονάς της το Μέγαρο Μαξίμου δεν φαίνεται διατεθειμένο να της ανανεώσει τη θητεία της.

Ιδιόρρυθμος, συγκρατημένος και παγερός ο τύπος της Κυρίας Προέδρου εν αντιθέσει με αυτόν του μακαρίτη Κωστή Στεφανόπουλου, ο οποίος πολλές φορές είχε αρνηθεί την παρουσία της προσωπικής του φρουράς – και μάλιστα σε απέραντους χώρους και τόπους της ιδιαίτερής του πατρίδος της Πάτρας – όπου έκανε την ποδηλατάδα του.

Με τις υγείες σας και «περαστικά» Κυρία Πρόεδρε, με το καλό να δεχθείτε στο Προεδρικό Μέγαρο τον Κύριο Τασούλα ή την Κυρία Αγγελοπούλου, παραδίδοντάς τους τα κλειδιά της Ελληνικής μας Δημοκρατίας.