Γιάννης Καραχισαρίδης

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

Πάλι ξεκίνησε μια ατέλειωτη και άγονη συζήτηση και όπως πάντα εκτός θέματος. Οι «ανεκτικοί» αριστεροί φωνασκούν γιατί παρενοχλήθηκαν νεαροί ανήλικοι που έβλεπαν τον Joker, το υπουργείο πολιτισμού θα περάσει από «ανάκριση» τους υπαλλήλους που λέγεται ότι κατέδωσαν τους ανήλικους και ο κ. Χρυσοχοΐδης δηλώνει ευθαρσώς ότι θα πάει να δει την ταινία με τον 15χρονο γιο του.

 Όλοι εκτός θέματος. Και οι ανήλικοι και οι αριστεροί και τα υπουργεία και εν τέλει και οι αστυνομικοί. Ποιο είναι το θέμα; Αν οι κανόνες που φτιάχνουμε πρέπει να ισχύουν ή όχι.

 Συμφωνούμε όλοι ότι πρέπει να ορίζουμε κάποια έργα ως κατάλληλα και κάποια ως ακατάλληλα; Αν συμφωνήσουμε τότε θα πρέπει και να το εφαρμόζουμε. Αν δεν συμφωνήσουμε, τότε ας καταργήσουμε αυτή την απαγόρευση. Είναι τόσο απλό. Αντί να συζητάμε τι έγινε στη προβολή του Joker θα πρέπει να συζητάμε αν πρέπει να υπάρχουν ακατάλληλα έργα ή όχι. Κι αν το θέλουμε πιο περίπλοκο, ας βάλουμε και την εξαίρεση που προτείνει ο υπουργός προστασίας του πολίτη. Το έργο να είναι ακατάλληλο αν ο ανήλικος πάει μόνος του ή να είναι κατάλληλο αν πάει με τον κηδεμόνα του.

 Τέλος πάντων ας αποφασίσουμε τι θέλουμε. Ή καλύτερα ας αποφασίσουμε και τι είδους δημοκρατικό πολίτευμα επιθυμούμε να έχουμε. Με κανόνες που θα τους τηρούμε ή με κανόνες που όποιος θέλει θα τους τηρεί κι όποιος δεν θέλει δεν θα τους τηρεί. Και μέχρι στιγμής δεν έχει ακουστεί κανένας που να ισχυρίζεται ότι ο κανόνας «κατάλληλο-ακατάλληλο» δεν πρέπει να ισχύει. Και στο τέλος ίσως πρέπει να αποφασίσουμε ότι τα παιδιά δεν έχουν πάντα δίκιο. Μπορεί να έχουν κι άδικο καμιά φορά.

 Και δυο λόγια για την ταινία. Ο Χοακίν Φοίνιξ είναι ο τρίτος Joker στην σύγχρονη φιλμογραφία. Πρώτος ήταν ο Τσακ Νίκολσον στην ταινία του Τιμ Μπάρτον (Batman 1989) και δεύτερος ο Χιθ Λέτζερ στην ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν (Ο μαύρος ιππότης 2008). Ποια είναι διαφορά της φετινής ταινίας από τις δύο προηγούμενες;

 Η φετινή ταινία απομακρύνει τον χαρακτήρα από τη φιλοσοφία των κόμικς και τον προσγειώνει στη πραγματική ζωή. Ο Joker γίνεται ένας κανονικός άνθρωπος, που δεν είναι κακός, αλλά καταπιεσμένος και απόβλητος. Ουσιαστικά δεν είναι ο Joker. Είναι ένας καθημερινός άνθρωπος που τραβάει τα μύρια όσα και στο τέλος δεν αντέχει και γίνεται εκδικητής. Ο πραγματικός Joker της DC όμως είναι ένα πλάσμα της φαντασίας που σκαλίζει τα ανεξερεύνητα βάθη του ανθρώπου. Ο πραγματικός Joker είναι ένας ξένος, που αναδύεται από το βαθύ ασυνείδητο. Έχει ξεπεράσει χωρίς καμιά συζήτηση τους παραδεδεγμένους ηθικούς φραγμούς. Εκφράζει το απόλυτο κακό με ψυχραιμία, με φιλοσοφική διάθεση και με απόλυτη ιδιαιτερότητα. Αυτός ο παράξενος ξένος ασκεί μια γοητεία αντίστοιχη ή και μεγαλύτερη από τον Χάνιμπαλ Λέκτερ στο έργο «Η σιωπή των αμνών». Η ερμηνεία του Χιθ Λέτζερ παραμένει αξεπέραστη στον «Σκοτεινό Ιππότη». Ο Joker του Χοακίν Φοίνιξ είναι ανθρώπινος και αφηγείται πώς ένας ταλαιπωρημένος άνθρωπος αποφασίζει να τα βάλει με το σύστημα. Αυτός ο χαρακτήρας θα έπρεπε να λεγόταν αλλιώς, μιας και ο πραγματικός Joker δεν ενδιαφέρεται για κανένα σύστημα. Κατοικεί στις πιο σκοτεινές κι ανεξερεύνητες γωνιές της ανθρώπινης φύσης.

WELCOME TO GREEK ISLANDS RESTAURANT-NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr