Ο Κώστας Αρβανίτης είναι Δημοσιογράφος και Ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παρακολουθώ άναυδος τη φρίκη.

Παρατηρώ αποσβολωμένος τη θάλασσα που είναι η ζωή μας, η ξεκούραση και η ανάσα μας, να καταπίνει μωρά παιδιά και ανθρώπους με τις εκατοντάδες. Με τις χιλιάδες, στον μέχρι τώρα απολογισμό, που δεν είναι καν ο τελικός.

Με το προχθεσινό ναυάγιο στα ανοιχτά της Λιβύης, μόνον οι αριθμοί αλλάζουν. Όλα τα άλλα μένουν ίδια.

Οι θανάσιμοι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες· ίδιοι!

Οι ασυντόνιστες ενέργειες για τη σωτηρία τους· ίδιες!

Η απρόθυμη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να στήσει αξιόπιστους μηχανισμούς έρευνας και διάσωσης· ίδια!

Η αργοπορία στην οργανωμένη απομάκρυνση των προσφύγων από τη Λιβύη, η χρονοτριβή στην επανεγκατάστασή τους σε τρίτες, ασφαλείς χώρες· ίδια!

Όσο η Ευρώπη σέρνει τα πόδια της, η θάλασσα εισπράττει ένα φόρο αίματος που είναι στίγμα για όλους μας.

Ειδικά για μας, που γεννηθήκαμε μέσα της. Που είναι η μήτρα μας.

Η ύπατη εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξωτερική πολιτική, αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Φεντερίκα Μογκερίνι δήλωσε ότι το τελευταίο ναυάγιο με τους εκατό και πλέον νεκρούς, είναι μια «φρικτή υπενθύμιση των κινδύνων που ενέχει ο διάπλους της Μεσογείου».

Δεν είναι μόνο αυτό.

Είναι η σειρήνα ενός συναγερμού που οφείλουμε επιτέλους να πάρουμε στα σοβαρά. Εκτός αν πρέπει να περιμένουμε μια κάποια μορφή κρίσιμης μάζας: δέκα χιλιάδες; Πενήντα; Εκατό; Μέχρι να πάψουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους ασήμαντους σαν αριθμούς και τους αριθμούς πιο σπουδαίους από τους ανθρώπους.

Στηρίξτε μας, στην υποχρέωση να αποκαλύψουμε τις αιτίες της προσφυγικής κρίσης και τις ευθύνες της Ευρώπης απέναντι σε αθώους, καθημαγμένους, κατατρεγμένους ανθρώπους. Στο άνοιγμα ενός ανθρωπιστικού διαδρόμου για τους πρόσφυγες από τη Λιβύη· άμεσα!

Είναι ένας από τους λόγους που με στείλατε εδώ. Τα «μπάνια του λαού» δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για την απανθρωπιά. Ο Χάρος δεν κάνει διακοπές, ούτε τον Αύγουστο.

Βρυξέλλες – 28 Ιουλίου 2019