Σαν
6 ΙΟΥΝΙΟΥ 1822 – Η ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας στη Χίο από τον Κωνσταντίνο Κανάρη.
ΠΙΝΑΚΑΣ – Ν.ΛΥΤΡΑΣ “Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη. “
Τον Απρίλιο του 1822 τα στίφη των βάρβαρων επιδρομέων υπό την καθοδήγηση του Καπουδάν Πασά του οθωμανικού στόλου Καρά Αλή του Ευτυχούς κατέκαψαν από άκρη σε άκρη το όμορφο νησί της Χίου, ενώ οι κάτοικοί του είτε σφαγιάστηκαν, είτε μεταφέρθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της βόρειας Αφρικής. Ο Ψαριανός Κωνσταντίνος Κανάρης και ο Υδραίος Ανδρέας Πιπίνος αποφάσισαν να χτυπήσουν, με δύο πυρπολικά, τον τουρκικό στόλο που ναυλοχούσε στο λιμάνι της Χίου. Ήταν η ώρα της εκδίκησης. Η νύχτα της 6ης προς 7η Ιουνίου 1822 ήταν αφέγγαρη και οι δύο ατρόμητοι ναυτικοί μαζί με τους συντρόφους τους πλησίασαν χωρίς να γίνουν αντιληπτοί τους στόχους τους, ο Πιπίνος την υποναυαρχίδα και ο Κανάρης τη ναυαρχίδα, την περήφανη Μανσουρίγιε. Τα δύο πλοία ήταν κατάφωτα και τα πληρώματα διασκέδαζαν, καθώς την επομένη άρχιζε το Μπαϊράμι. Ο Πιπίνος έριξε την αρπάγη και το πυρπολικό του γαντζώθηκε στην υποναυαρχίδα, άναψε το φιτίλι και πήδηξε στη βάρκα διαφυγής. Η φωτιά όμως άργησε να φουντώσει και το πλήρωμα του δικρότου κατόρθωσε να απομακρύνει το πυρπολικό. Ο Κανάρης όμως στάθηκε περισσότερο επίμονος. Έμεινε στο πυρπολικό μέχρι που σιγουρεύτηκε ότι η φωτιά μεταδόθηκε στη τουρκική ναυαρχίδα. Αυτή λαμπάδιασε και σε λιγότερο από τρία τέταρτα της ώρας, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του πληρώματός της να σβήσει τη φωτιά, ανατινάχτηκε, συμπαρασύροντας στον υγρό τάφο της 2.000 ναύτες και αξιωματικούς. Μία ώρα αργότερα, ο Καρά Αλή άφηνε την τελευταία του πνοή στην ακτή του νησιού που λίγες μέρες πριν είχε καταστρέψει.
ΠΗΓΗ http://users.sch.gr/
Ο Κανάρης ή Γερο-Κανάρης όπως τον αποκαλούσαν στην οικογένεια τυγχάνει να είναι προπάππους μου. Είμαι τετρασέγγονο του από της μητέρας μου την μεριά.
Η φωτογραφία με τα δύο κάδρα είναι οικογενειακά κειμήλια και απεικονίζουν τον εγγονό του Πυρπολητή ονόματι Κωνσταντίνο και την σύζυγό του Αφροδίτη οι οποίοι είναι ο παππούς και η γιαγιά της μητέρας μου Αφροδίτης και γονείς της μητέρας της και γιαγιάς μου.
Τις άλλες δύο φωτογραφίες τις τράβηξα κατα την περυσινή μου επίσκεψη στο Ιστορικό Μουσείο.
Η μια είναι το πορτρέτο του και η άλλη δείχνει την λήκυθο όπου φυλάσσεται η γενναία καρδιά του!