Γιώργος Σαράφογλου

Σιγά-σιγά άρχισε ν’ ανοίγει η Νέα Υόρκη και ο κόσμος να βγαίνει από τα σπίτια του και να παίρνει τους δρόμους και τα μαγαζιά συχνότερα και με λιγότερη επιφυλακτικότητα.

Το δικό μου πρόγραμμα λόγω της δουλειάς μου, για τους περασμένους 3 μήνες καραντίνας παρέμεινε σχεδόν το ίδιο όπως πριν τον κορωνοϊό.

Όλος ο κόσμος μέσα κι εγώ να κυκλοφορώ στους συνήθως μποτιλιαρισμένους δρόμους της πυκνοκατοικημένης Νέας Υόρκης άνετος, μόνος κι ωραίος!

Πήγαινα να ψωνίσω για το εστιατόριο μου χωρίς συνωστισμούς και φασαρία… και άδειοι δρόμοι!

Όλα τα ωραία όμως έχουν κι ένα τέλος.

Η πόλη της Νέας Υόρκης θα ανοίξει σε 4 φάσεις ανά διαστήματα 1-2 εβδομάδων η μια από την άλλη.

Τα εστιατόρια θα ανοίξουν στην 3η φάση και την περασμένη Δευτέρα άνοιξε η 1η, οπότε εμείς έχουμε μέλλον…τι μέλλον όμως κανένας δεν ξέρει.

Ας έρθουμε τώρα στο σκίτσο.

Προχθές πήγα στην Αστόρια για ψώνια. Παρένθεση εδώ. Σχεδόν πάντα αγοράζω και μια λαχταριστή τυρόπιτα την οποία τρώω οδηγώντας στην επιστροφή. Το ζαχαροπλαστείο που τις έχει βρίσκεται ανάμεσα στον μανάβη και τον κρεοπώλη μου.

Πάω που λέτε στον μανάβη, ουρά ο κόσμος απ’ εξω, πού να μπω;

Τον παίρνω τηλέφωνο από το αυτοκίνητο του δίνω την παραγγελία και σε 10′-15′ μου την φέρνει απέναντι.

Μετά οδηγώ πιο κάτω για τον χασάπη και…ουρά!

Τι να κάνω; Τον παίρνω κι αυτόν τηλέφωνο και σε λίγο έχω και το κρέας.

Τελείωσα και τώρα ντουγρού για τυρόπιτα!…ε όχι ρε γ@μώτο, κι εδώ ουρά;

Παρκάρω απέναντι και σκέφτομαι να τους πάρω τηλέφωνο να μου φέρουν μια. Τους παίρνω, απαντάει μια από τις κοπέλες που γνωρίζω, τις λέω είμαι απέναντι και ήθελα μια τυρόπιτα αλλά βλέπω ουρά. “Να σου την φέρω” μου λέει. Το βρίσκω σόλικο να διασχίσει τώρα το κορίτσι τον δρόμο για μια τυρόπιτα. Την ευχαριστώ για την προθυμία της και φεύγω απογοητευμένος και πεινασμένος.

Το βράδυ στο μαγαζί συζητώ με τον Λεωνίδα, τον Καριώτη φίλο μου και του λέω την περίπτωση της χαμένης τυρόπιτας και πόσο μου κόστισε! Η απάντησή του: -“Καλός είσαι ρε αλλά ουρά δεν έχεις”!

*Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr