Δυο λογάκια έξω από τα δόντια και σε όποιον αρέσει για το Οικουμενικό Σύμφωνο για την Μετανάστευση υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών

– Η τελική ψηφοφορία επικύρωσης του Συμφώνου είναι στις 19 Δεκεμβρίου στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ -.

Πρώτον: Δύο από τους ένθερμους υποστηρικτές της πρωτοβουλίας είναι η Γερμανίδα Καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ και ο Καναδός πρωθυπουργός, Τζάστιν Τριντό. H Γερμανίδα μάλιστα καγκελάριος στηρίζει με «νύχια και με δόντια» τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, όπως σχολιάζει το περιοδικό Focus θεωρώντας το σημαντικό εργαλείο στη διαχείριση της μετανάστευσης. Αυτό δεν σας πονηρεύει; Έστω και λιγάκι; Δεν σας πονηρεύει επίσης πως εκτός από τις ΗΠΑ που διαφωνούν διαφωνίες έχουν εκφράσει με την σειρά το Ισραήλ, η Αυστραλία, η Ουγγαρία η Πολωνία και η Αυστρία ,η Χιλή, η Τσεχική Δημοκρατία, η Δομινικανή Δημοκρατία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Πολωνία και η Σλοβακία, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Εσθονία, η Ιταλία, η Σλοβενία και η Ελβετία που δεν τάσσονται με τις επιταγές του φιλεύσπλαχνου ΟΗΕ; γιατί άραγε;

Προσωπικά πιστεύω και συμφωνώ πως η μετανάστευση που υπήρχε πάντα είναι αναπόφευκτη αλλά θα πρέπει να υπάρχουν όρια και προπάντων καλή διαχείριση και να είναι ασφαλής, όχι παράτυπη και επικίνδυνη. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να ελέγξουμε και να γνωρίζουμε ποιοί και για ποιό λόγο κόπτονται τόσο πολύ για να γεμίσει η Ευρώπη και η χώρα μας με εκατομμύρια μετανάστες. Αν ήμουν πολύ – πολύ υποψιασμένος θα κοίταζα λιγάκι λοξά προς τα κυβερνώντα γρανάζια που τα χρηματοδοτούν οι Πολυεθνικές, διψασμένες για το κέρδος. Δεν μπορώ να πιστέψω ξαφνικά πως την Μέρκελ και τους άλλους ..συν τον δικό μας πρωθυπουργό τους έπιασε η ψυχοπονιά για τους διωμένους ή αυτομολήσαντες μετανάστες. Γιατί γνωρίζω πως την ζωή τους την κυβερνά το χρήμα. Το κέρδος, το χρήμα, ως Θεός της κοινωνίας Τους.

Ούτε θα πίστευα τόσο εύκολα τις Ανθρωπιστικές οργανώσεις, τους κάθε είδους αυτόκλητους ακτιβιστές, που περιφερόμενοι εξασκούν το δικαίωμα της -λέγε με δημοκρατία- άποψης. Απόψεις και ξανά απόψεις από την άνεση των τηλεοπτικών παραθύρων, περιχυμένες με κροκοδείλια δάκρυα, ή τον ύστατο κόπο μιας φανατισμένης ιαχής. Ο πολύς κόσμος, ο μέσος κόσμος, οι απλοί πολίτες, στολίζει το σκηνικό με την απουσία του. Δεν ρωτηθήκαμε…ξαναλέγε με δημοκρατία! Που σημαίνει μεταθέσαμε εν αγνοία μας με πληρεξούσιο τις ευθύνες μας σε κάποιους …τρίτους, και με την ανοχή μας, την αποδοχή μας, και κυρίως αποχή μας ευεργετούμε κάποιους που ούτε γνωρίζουμε τα ονομάτά τους και τα σχέδιά τους για την ζωή ΜΑΣ. Και αυτή η χρόνια αποχή και αποδοχή, τελικά επιφέρει την αλλοτρίωση. Ο σταυρός μας σε αυτόν τον άνισο κόσμο. Αυτή η αλλοτρίωση εν πολλοίς ευθύνεται για την ανεξέλεγκτη τροχιά αλλοφροσύνης . Δίχως φρένα, και δίχως πλευρικά όρια! Βουβοί παρατηρητές, και μοχλεύματα ώθησης μιας μανιώδους παραφροσύνης.

Πολύ φοβάμαι πως όλα αυτά που αποφασίζονται απουσία μας δεν θα βγουν τελικά σε πολύ …καλό μας. Και για όποιον τολμήσει να με αποκαλέσει εθνικιστή για αυτούς μου τους (δικαιολογημένους φόβους αφού από τον ΟΗΕ δεν έχουμε δει και κανένα καλό), θα του τρίψω στα μούτρα αυτό που ο Μαρξ έγραφε για την μετανάστευση στην διακήρυξη της σοσιαλιστικής Διεθνούς που κάποιοι την έκαναν πατσαβούρα στον βωμό της καλοπέρασης. ” Η μετανάστευση είναι το μέσο για τη διαιώνιση της σκλαβιάς… Ο Σοσιαλισμός αντιπαθεί την ελεημοσύνη για την ταπείνωση στην οποία υποβάλλουν τα άτομα που έχουν ανάγκη και γιατί ενσταλάζουν μέσα τους το μίσος. Και επιπλέον, γιατί σε μια χώρα όπου υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη οι ελεημοσύνες είναι περιττές. Και όσοι αρέσκονται στο ρόλο του καλού Σαμαρείτη, ας μην ξεχνούν ότι δεν θα υπήρχαν καλοί Σαμαρείτες, αν δεν υπήρχαν ληστές. Οι σωτήρες και οι ελευθερωτές ίσως είναι λαμπροί για μυθιστορήματα και αγιογραφίες, μια όμως που δεν είναι δυνατόν να υπάρχουνε χωρίς αμαρτωλούς και θύματα, είναι κακά κοινωνικά συμπτώματα…».

Νίκος Βασιλειάδης

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr