* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών

Όλοι μιλούν για μία νέα εποχή

και την ανάγκη της προσαρμογής

Μα εγώ, σαν ανοίγει η αυλαία

βλέπω ξανά το ίδιο έργο:

της παλιάς γειτονιάς που ζωντανεύει

με τους απλούς ανθρώπους να έρχονται

από το μέλλον

Σπ.Κατσίμης, Αντιστροφή

Ποτέ δεν αναζήτησα γνωριμίες και στηρίγματα στα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, πολιτικούς ή έχοντες και κατέχοντες εξουσία και πλούτο.

Ποτέ δεν έψαξα τις ρίζες μου σε “σοσιαλ-σαλονίζοντες τύπους”, σε κολλημένους με τον υλισμό,σε κορδωμένους αστούς.

Ποτέ ο καρναβαλισμός των διανοουμένων και ο καννιβαλισμός των ελίτ δεν ήσαν θε[ά]ματα της επιλογής μου.

Ποτέ οι δήθεν, οι διπρόσωποι και οι οσφυοκάμπτες δεν πλαισίωσαν τη ζωή μου.

Ποτέ οι φίλοι μου δεν ανήκαν στη συνομοταξία των ισχυρών,των διασήμων,των ιλουστρασιόν.

Ζώ και αναπνέω ως άνθρωπος και ως πολίτης με τους φίλους του 57^ου Δημοτικού σχολείου Κολωνού, με τους συν-ποδοσφαιριστές στις αλάνες του λόφου Σκουζέ [που ποτέ δεν ξιπάστηκαν], στις εφηβικές παρέες του Λουτρακίου [που ποτέ δεν ενηλικιώθηκαν], στους συναδέλφους της Κομοτηνής [που ποτέ δεν δικαιώθηκαν].

Αυτοί είναι οι φίλοι μου και με αυτούς θα πορευτώ μέχρι τέλος. Τα διάσημα και τα παράσημα βρίσκονται στη μπέσα, στην απλότητα, την ψυχική ευρυχωρία και στην τιμιότητα. Όλα τ’ άλλα τ’αφήνω να “τα χαρούν” οι ανασφαλείς “πετυχημένοι” του Τίποτα.

ΥΓ1.: “Όσο για εκείνους που “μήδισαν”, τους άπληστους και κυρίως τους αχάριστους, απλώς ας με ξεχάσουν αναδρομικά

ΥΓ2. “Βάδισες  χωρίς αποσκευές

          Γυμνός μέσα κι έξω

         …οι φίλοι χάθηκαν

        Πάνω στο τραπέζι όμως

        υπάρχουν πάντα τα βιβλία σου”

     [Μάρθα Παπαδοπούλου, Εξιδανίκευση]

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr