Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology.

Στο έδαφος οι αγωγοί, στις οθόνες οι τιμές : ροές παντού, που ξεπερνούν κάθε όριο και κάθε ποσότητα. Ίσως όμως, μερικές φορές, όσον αφορά τα δρώμενα και τον τρόμο που εκπέμπουν για τον χειμώνα, καλό είναι να θυμόμαστε την γλώσσα της διανόησης έστω και αν έρχεται από προηγούμενες δεκαετίες.

« Αντιμετωπίζουμε κάτι το οποίο καταρρέει και δεν ξέρουμε τι είναι αυτό,  δεν ανταποκρίνεται σε κανέναν κώδικα, το σκάει κάτω από τους κώδικες»

Ο Deleuze – ο φιλόσοφος των ροών και των γραμμών διαφυγής πριν καν εμφανιστεί ο νεοφιλελευθερισμός  – δεν ήξερε φυσικά για την Gasprom και την εξάρτηση της Ευρώπης σήμερα απο το ρωσικό φυσικό αέριο.

Αλλά είχε δει νωρίς τις κάθε είδους σχιζοροές του καπιταλισμού( «Να σταματήσουμε την τρέλα στις αγορές ενέργειας» λέει ο Αυστριακός καγκελάριος) που «για αρκετό καιρό ήταν πιστευτό ότι μπορούσε πάντοτε να εξασφαλίσει ψευδοκώδικες».

Τα χρηματιστήρια ενέργειας με αυτούς ακριβώς τους κερδοσκοπικούς τους ψευδοκώδικες είναι που σήμερα απεδαφικοποιούν τις καπιταλιστικές ρόες του υπερκέρδους.

Και προκαλούν το skyrocketing των τιμών, φαινόμενο που «ανακάλυψε» ξαφνικά η πρόεδρος Von der Leyen. Η οποία είπε το αμίμητο : «Οι τιμές ρεύματος εκθέτουν τώρα για πολλούς διαφορετικούς λόγους, τους περιορισμούς του τρέχοντος σχεδιασμού της αγοράς». 

Αλήθεια, σχεδιάζεται τελικά η αγορά (με τις υπερδομές της) ; Και το πρόβλημα είναι ότι «εκτίθεται» όταν η ανισορροπία της προκαλεί την ακρίβεια για τις μάζες ;

Ας ακούσουμε πάλι τον Deleuze που λέει για την πασίγνωστη δύναμη ανάκτησης μέσα στον καπιταλισμό : «κάθε φορά που κάτι εμφανίζεται να ξεφεύγει από τον καπιταλισμό, φαίνεται να περνάει τελικά κάτω από τους ψευδοκώδικες. Και τα απορροφά ξανά όλα αυτά, προσθέτει ένα επιπλέον αξίωμα και η μηχανή ξεκινάει και πάλι».

Αυτό συμβαίνει σήμερα. Περνάνε ανενόχλητες κάθε όριο οι τιμές (επειδή η Ρωσία κρατάει δέσμια την Ευρώπη) και ψάχνουμε το νέο «αξίωμα» ώστε η μηχανή να μην σταματήσει.

Το κέρδος των ολιγοπωλίων που επιδοτούν οι κυβερνήσεις είναι ο μεγαλύτερος ψευδοκώδικας που τον προστατεύουν καλά πάλι κάποιοι ψευδοκώδικες στα ταμπλό με τις προθεσμιακές τιμές.

Να είμαστε ακριβείς: δεν υπάρχουν πολλά αξιώματα στο σύστημα. Ένα είναι : υπεραξία  από τις ρόες που εδαφικοποιεί το κεφάλαιο και ταυτόχρονα  τις απεδαφικοποιεί.

Το φυσικό αέριο- όπως παλιότερα το πετρέλαιο- γίνεται στην ιστορία του καπιταλισμού αυτό ακριβώς που εννοούσε συμβολικά ο Deleuze : «κάτι που ρέει και θα παρασύρει την κοινωνία αυτή σε ένα είδος απεδαφικοποίησης, το οποίο θα κάνει τη γη, πάνω στην οποία έχει αυτό συσταθεί, να αποσυντεθεί: αυτή τότε είναι η κρίση »