H Μαρία Σκαμπαρδώνη είναι Δημοσιογράφος και Αναγνώστρια της iΠόρτας

Τους ακούω από ώρα,

από την κάμαρά μου την κλειστή.

Διακριτικότητα δεν είχαν,

γελούσαν, μιλούσαν σαν τρελοί.

Τους ακούω από ώρα,

απορώ γιατί γελάνε δυνατά.

Αποφασίζω να τους ακούσω

έξω από την πόρτα σιγανά.

Στέκομαι έξω από την πόρτα

και ακούω διακριτικά.

Εμένα και εσένα σχολιάζανε,

ενώ γελούσαν ειρωνικά.

Για όλους μιλάγανε,

όλα τα προσωπικά τους ξέρανε.

Απορώ ποιος τους τα έλεγε,

από πού τα μαθαίνανε;

Γελάγανε χαιρέκακα,

εις βάρος άλλων που δεν ήτανε μπροστά.

Δεν άντεχα άλλο να τους ακούω

να γελάνε ειρωνικά.

Με άσχημα σχόλια μιλούσαν

για τους γείτονες, άνδρες και γυναίκες.

Μίλησαν οι αλάνθαστοι,

εκείνοι που της τελειότητας είναι εικόνες.

Τους γνωρίζεις και εσύ,

και εσύ στη ζωή σου τους είδες.

Είναι οι περίεργοι της γειτονιάς,

κατά κόσμο κουτσομπόληδες.

Η ζωή τους δεν τους νοιάζει,

με τους άλλους καταπιάνονται.

Μάλλον έχουν μέσα τους κενά

του οποία έτσι μόνο καλύπτονται.