Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι B.A.,M.Sc. Θεολογίας ΕΚΠΑ,Εκδότης- Αρθρογράφος, www.iporta.gr

Χρόνια Πολλά!

Θα σας θυμίσω μια πολύ γνωστή ιστορία που αγαπώ πολύ. Που κατανοώ πολύ. Την ιστορία του Όριεντ Εξπρές. Το “Murder on Orient Express”. Είτε έχετε διαβάσει, είτε όχι τη νουβέλα της Αγκάθα Κρίστι, να δείτε την ταινία του 2010. Θα σας πω παρακάτω τον τρόπο. Προς το παρόν μια εξαιρετική κίνηση ποιοτικού σινεμά υπό μορφή σειρών διαθέτει το Ερτφλιξ, αλλά χωρίς την εν λόγω ταινία στην ταινιοθήκη της.

Οι δώδεκα δολοφόνοι του ζάπλουτου επιχειρηματία – εγκληματία Κασέτι ο οποίος απήγαγε και σκότωσε εν ψυχρώ ένα πεντάχρονο κορίτσι βυθίζοντας στην θλίψη και σε θανάτους-ντόμινο μια σειρά ανθρώπων που σχετίζονταν με το θύμα, όπως τον πατέρα, τη μητέρα, την αδελφή, τη γιαγιά, τη νονά, τη θεία, την υπηρέτρια, την  γκουβερνάντα, τους συναδέλφους του πατέρα Συνταγματάρχη, τον γιατρό της οικογένειας και τον γιο του δικαστή που ενόθευσε την δίκη ώστε να αθωωθεί ο εγκληματίας,  οι δώδεκα δολοφόνοι, λοιπόν, οι δώδεκα “καλοί και πολιτισμένοι άνθρωποι”, όπως επέμενε ο διευθυντής της γραμμής του τρένου, υπερασπίστηκαν τους εαυτούς τους ομολογώντας στον Πουαρό την φρικτή δολοφονία του Κασέτι. “Τι γίνεται όταν σε απαρνιέται η Δικαιοσύνη και νοιώθεις ελλιπής; Όταν σε απογοητεύει; Τι γίνεται όταν επιτρέπει ο Θεός να γίνεται η γη η κόλαση για τους αδικημένους; Όταν θριαμβεύει το άδικο; Όταν σε εγκαταλείπει στην μοίρα σου;” ήταν τα ερωτήματα των “δώδεκα” στον Βέλγο ντετέκτιβ ο οποίος επέμενε: “Με δικαστές καγκουρό με μια δικαιοσύνη καγκουρό, επιστρέφουμε στον Μεσαίωνα όταν οι άνθρωποι παίρνουν το νόμο στα χέρια τους σαν κανίβαλοι. Το Κράτος Δικαίου πρέπει να είναι ψηλά κι αν ακόμη πέσει, πρέπει να σηκωθεί και να υψωθεί ακόμη ψηλότερα.  Γιατί όλοι οι πολιτισμένοι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα για καταφύγιο αν αυτό καταστραφεί… Και ο δικαστής πατέρας σου έκλεισε την καριέρα του μέσα στη ντροπή νοθεύοντας τη δίκη, ενώ έπρεπε να διασφαλίσει με κάθε τρόπο σε δημόσια δίκη ότι η Δικαιοσύνη θα αποδιδόταν χωρίς να υποκύψει στους εκβιασμούς του Κασέτι”.

Αυτά και άλλα πολλά είπε ο Πουαρό στους “δώδεκα” καλούς και πολιτισμένους ανθρώπους που πήραν τον νόμο στα χέρια τους για να αποκαταστήσουν την καγκουρό δικαιοσύνη που νοθευμένη δικαίωσε έναν φονιά, τον εκβιαστή και εκτελεστή ενός πεντάχρονου κοριτσιού.

Και στο τέλος… Στο τέλος ο Πουαρό θυμωμένος με όλους και πιο πολύ με τον εαυτό του που αποφάσισε να μην καταδώσει στην αστυνομία τους “δώδεκα”, προσευχόταν για τον εαυτό του που απέκρυψε τους ενόχους, προσευχόταν ίσως για τους “δώδεκα” που φορτώθηκαν δια βίου τη φρικτότερη αμαρτία και ίσως για όλους τους “δώδεκα” δολοφόνους και αδικημένους από τις δικαιοσύνες-καγκουρό του κόσμου.

Αυτούς τους “δώδεκα”, λοιπόν, τους κατανοώ. Και έχω και μια επιείκεια, επίσης, για την απόφαση που πήραν. Όσο σκληρή και απάνθρωπη κι αν ήταν. Τέτοιους “δώδεκα” έχει καταγράψει πολλούς η ιστορία. Γνωστούς και αγνώστους. Είτε εγκλημάτησαν αποδίδοντας οι ίδιοι “δίκαιη” δικαιοσύνη, είτε περίμεναν καρτερικά ώστε να αποδοθεί η Δικαιοσύνη του Θεού. Επί γης να αποδοθεί η Δικαιοσύνη του Θεού. Γιατί όταν το καταφύγιο του πολίτη που είναι η Δικαιοσύνη χρηματιστεί, εκβιασθεί, λεηλατηθεί, νοθευτεί έχει χαθεί κάθε ελπίδα για την Ανθρωπότητα.

Και τι να πει κάποιος για την Παναγιά που σήμερα γιορτάζει, την πιο αδικημένη Μάνα επί γής που είχε τον πιο αγνό, τον αθώο Υιό επί γης, και Τον βλέπει στο Σταυρό σαν τον ελεεινότερο εγκληματία; Η Θεοτόκος είναι το καταφύγιο και η ελπίδα όλων των αδικημένων, των πικραμένων, των θυμωμένων, των λυπημένων, των καλοσυνάτων. Είναι το Χέρι του Θεού για τους βασανισμένους ή τους αγνωστικιστές, τους άθρησκους ή άθεους ή ένθεους και θρησκόληπτους. Ακόμη και για τους ανόητους, ακαλαίσθητους, φαιδρούς “πιθήκους” που Την ξεβρακώνουν χυδαιολογώντας στο όνομα Της και παίρνοντας σβάρνα όλα τα Άγια Πρόσωπα της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού. Ακόμη και για τους υποκριτές και μοχθηρούς που σκέπτονται και πράττουν μόνο άσχημα πράγματα για τους άλλους, μπορεί η Θεοτόκος να γίνει καταφύγιο, δύναμη και ελπίδα. Αρκεί να βρουν, αν έχουν μέσα τους, το Φως. Το Φως, όχι το σκοτάδι που λάμπει σαν βεγγαλικό.

Αγαπητές και αγαπητοί,

Το ζητούμενο δεν είναι να είσαι μόνο ανώτερος, είναι να καταφέρεις να διατηρηθείς ανώτερος αποφεύγοντας να κατρακυλήσεις στο βούρκο που κολυμπούν οι αρουραίοι.

Υπάρχουν πολλοί Κασέτι δολοφόνοι και ελεύθεροι στον κόσμο. Μόνο που στερούνται το πιο απλό όπλο: την αγνή Πίστη. Την Πίστη στο καλό που πάντα έχει τον τελευταίο λόγο. Μην μου πείτε ότι ζούμε μέσα στην αδικία γιατί δεν μου είναι άγνωστο, κι εγώ μαζί σας ζω. Στον ίδιο πλανήτη. Μόνο που θα σας θυμίσω ότι ξεχάσαμε και προσπεράσαμε μεθυσμένοι από τον πλούτο και τη δόξα, τον καλό μας άγγελο, αυτόν που καρτερεί πότε θα τον αναζητήσουμε για να μας φωτίσει στη σκοτεινιά μας. Σήμερα είναι της Παναγίας η γιορτή, μα κάθε μέρα υπάρχουν οι δικοί μας άγγελοι που επικοινωνούν μαζί μας για να πράξουμε το καλό. Ο άγιος που φέρουμε το όνομά του, τόσοι που έφυγαν από τη γη με τρόπο υποδειγματικό και αξιοθαύμαστο υπηρετώντας το καλό, κάποιος δικός μας που έφυγε από κοντά μας, ακόμη και ο ίδιος μας ο εαυτός που είναι εν δυνάμει θεός. Γιατί ο νους δημιουργεί αυτό που έχει ανάγκη για την επιβίωση του σώματος. Αρκεί να είναι κάτι καλό. Να απέχει από το σκοτεινό, το μοχθηρό, το δόλιο. Διότι ο Θεός δεν είναι στο κακό, είναι σε ό,τι καλό Τον αναζητήσουμε. Το κακό το δημιουργεί άλλος, και από αυτό εκουσίως απέχει. 

Και όπως ξεκίνησα με Πουαρό, με Πουαρό θα κλείσω από τη νουβέλα της Αγκάθα Κρίστυ “Appointment with death” :

“Δεν υπάρχει τίποτα τόσο κατεστραμμένο στον κόσμο που να μην μπορεί να διορθωθεί από το χέρι του Παντοδύναμου Θεού. Σας προτρέπω να το θυμάστε, γιατί χωρίς αυτή τη βεβαιότητα, θα ήμασταν όλοι τρελοί”

Χρόνια Πολλά!

ΥΓ: Την ταινία θα βρείτε online στο διαδίκτυο με ή χωρίς υπότιτλους. Παραγωγή 2010 της “itv STUDIOS”

Οι περιπέτειες του Ηρακλή Πουαρό | ‘Εγκλημα στο Οριάν Εξπρές

15.8.2020

ΥΓ: Την ταινία θα βρείτε online στο διαδίκτυο με ή χωρίς υπότιτλους. Παραγωγή 2010 της “itv STUDIOS”

Για το iPorta.gr