Δημήτρης Κατσούλας

Ζούμε τις εποχές των ‘Πράσινων’ και ‘Μπλε’ καφενείων, εκεί στο τέλος της δεκαετίας του ’80 με την κοινωνία χωρισμένη σε ‘Πατριώτες’ από την μια και ‘Εθνικόφρονες’ από την άλλη. Και οι ηγέτες της εποχής εκείνης το γνώριζαν πολύ καλά αυτό, αλλά δεν έκαναν και κάτι να το αποσοβήσουν διότι έτσι συνέφερε τους κομματικούς τους στρατούς χωρίς καν πρόβλεψη για τον διχαστικό λόγο που εκπορεύοντο ένθεν και ένθεν.

Κάτι το ανάλογο συντελείται και σήμερα με τις διχαστικές γραμμές που κάποιοι θέλουν να συντηρούν προς ίδιον όφελος(;) ανάμεσα σε μια κοινωνία της πλήρους απομόνωσης, της ‘ταμπέλας’, του κοινωνικού αυτοματισμού, της αποξένωσης.

Κι έτσι πορευόμενοι, με τα εμβόλια  από την μια πλευρά – σύμφωνα με κυβερνητικές ανακοινώσεις – ‘Σε καθημερινοί βάση οι εμβολιασμοί αγγίζουν τις 100.00 εμβολιασθέντες’, και από την άλλη οι κράχτες των media άλλοι να προσφέρουν μέχρι και χρηματικά ποσά καθώς και iphone προκειμένου να ‘προσηλυτίσουν’ κοινό, κι άλλοι – επιστήμονες και πολιτικοί ανάμεικτοι να απειλούν εμμέσως από τηλεοράσεως ότι ‘Η Πολιτεία θα πρέπει στα σοβαρά να σκεφτεί την νομοθέτηση του υποχρεωτικού εμβολιασμού διότι αυτοί έχουν καθυστερήσει και πρέπει πάση θυσία μέχρι τέλος Ιουλίου να έχει χτιστεί το περίφημο τείχος ανοσίας…’. Και όλα αυτά χωρίς καμία κοινωνική συναίνεση, χωρίς έστω έναν τυπικό διάλογο με τους ‘Αντιφρονούντες’ κοινωνικούς εταίρους. Και είναι λάθος της κυβέρνησης που σκέφτεται έτσι, αντί να τους δώσει βήμα να εκθέσουν κι αυτοί τις απόψεις τους και ας κριθούν τελικά από τον λαό. Φοβάται κάτι η κυβέρνηση, έχει τη δύναμη ‘αυτό το μικρό ποσοστό αρνητών’ να αναποδογυρίσει πρακτικές; Τότε, τι συμβαίνει και καλά κρατεί αυτός ο άσφαιρος ‘πόλεμος’;

Παραχωρεί προνόμια, λέει, η κυβέρνηση στους εμβολιασμένους πλήρως όπως: την ελεύθερη είσοδό τους στα καταστήματα, το δικαίωμα να ταξιδεύουν χωρίς περιορισμούς, την παρακολούθηση ποδοσφαιρικών αγώνων, την είσοδό τους σε σινεμά ελεύθερα, αλλά το κυριότερο: το δικαίωμα στην εργασία. Όλοι οι υπόλοιποι, οι αντιφρονούντες, θα πρέπει να φορέσουν από ένα περιβραχιόνιο κίτρινο σε σχήμα ‘Χ’ σαν να πρόκειται για οίκημα στο οποίο έχει προηγηθεί σεισμός, έχει ελεγχθεί από μηχαανικό και κρίθηκε ξανά ‘ελεγκτέο’ για την τελική απόφαση.

Και το ερώτημα που τίθεται απλά είναι το εξής: Ένας πλήρως εμβολιασμένος εάν συγχρωτισθεί με κάποιον ενεμβολίαστο, από τι κινδυνεύει τάχα, από την στιγμή που το εμβόλιο έχει ήδη προσφέρει προστασία κατά 95-98%; σχεδόν, ‘δια πάσαν νόσον’, και σε πλήρη κάλυψη. Εάν αυτός ο εμβολιασμένος μπει σε μέσο μαζικής μεταφοράς, δεν κινδυνεύει; Εάν μπει σε σούπερ μάρκετ, τηρουμένων των αναλογιών ένα άτομο κάθε 25 τετραγωνικά, δεν κινδυνεύει;

Και, δεν είναι το ότι έχετε μπερδέψει μια κοινωνία ολόκληρη, το βασικότερο κύριοι κυβερνώντες είναι το ότι εσείς οι ίδιοι έχετε μπερδευτεί μεταξύ σας με τις αλλοπρόσαλλες εξηγήσεις που δίνετε από τηλεοράσεως κάθε φορά και αναρωτιέμαι έως πότε θα έχετε συμβουλάτορες και προωθητές κάτι απογευματινούς Εισαγγελάτους να προσφέρουν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς οδηγώντας τους με το ζόρι προς τα εμβολιαστικά κέντρα, λες και είναι αόματοι ή μη γνωρίζοντες το της υγείας των συμφέρον. Όσο επιμένετε, τόσο και ο κόσμος θα φοβάται και θα απέχει. Αφήστε τον κάθε έναν ήσυχο να αποφασίσει εν πλήρει ηρεμία και να είστε σίγουροι ότι θα πράξει ορθώς.

Υποχρέωση τέλος των πολιτών δεν είναι να ακολουθεί κατά πόδας την κυβέρνηση επειδή αυτή διέπεται από μία αυταρέσκεια στο να λατρεύει αφενός μεν τις φαρμακοβιομηχανίες και τα προϊόντα τους συμπεριλαμβανομένων και των… ορθοπεδικών τους σανδαλιών και από την άλλη δεν ανέχονται να γίνεται το μυαλό τους τυρόγαλο. Και οι μεν – πολίτες – στον βαθμό που μας αναλογεί  παραμένουμε σοβαροί και ψύχραιμοι, αλλά και η κυβέρνηση δια των εκπροσώπων της υποχρεούται να διατηρήσει μια σταθερά θέση ερχόμενη σε διάλογο με τον πολίτη και όχι να εμφανίζεται αδιάλλακτη έχοντας κατά νου μόνο την διάθεση των εμβολίων, ανεξαρτήτως ‘παρενεργειών’.