GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ

Αριστερά η Σύρος, η Σίφνος, η Αντίπαρος, η Πάρος. Δεξιά η Κύθνος, η Τζιά, η Γυάρος. Πιο πίσω η Μακρόνησος. Χαμηλοί οι ορίζοντες. Τα σύννεφα πιο πάνω σχηματίζουν ταξιδεύοντας σωρείτες, μελανίες και θύσανους. Στην θάλασσα πνέει πουνέντες για να το γυρίσει αργότερα σε σορόκο . Η βροχή ταξιδεύει βιαστικά προς ανατολάς αφήνοντας παντού διάφανες δροσοσταλίδες και μικρά, ουράνια τόξα. Το δράμα της φύσης γίνεται εδώ γεγονός αναστάσιμο. Θέατρο του μεταφυσικού χρόνου. Του μεταφυσικού χώρου.

Οι Κυκλάδες με την ενέργεια και την υποβολή τους, με το φως που παραμονεύει και στην παραμικρότερη χαραμάδα του ουρανού, σε κάνουν ταπεινότερο. Δηλαδή λίγο καλύτερο. Η αλήθεια εδώ είναι γυμνή από οποιαδήποτε ψευδομεταφυσική.

Ή μάλλον το φυσικό συστήνεται ως μεταφυσική. Το νερό, ανέκαθεν καθαρτήριο, δεν αγιάζεται, αγιάζει.
Κάπου βαθιά στον ορίζοντα προετοιμάζει το ιδιαίτερο του φως το λειψό πλην ολόλαμπρο φεγγάρι των Θεοφανίων. Αύριο θα φωτίσει μια διαφορετική μέρα. Ένας καινούργιος έρωτας για τα πράγματα και τους ανθρώπους μπορεί να ανατείλει. Για να επιθυμήσουμε από την αρχή όσα και όσους με τόση επιπολαιότητα θεωρήσαμε “τελειωμένους”. Αφού η αγάπη δεν μπορεί να τελειώνει. Ποτέ. Αύριο το μέλλον ας αγαπήσει ξανά και με θέρμη το παρελθόν εκείνων που δεν φοβούνται να θυμούνται.