GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας

visit our new web site

DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-22:00

Νίκος Βασιλειάδης

Μεγάλη Πέμπτη, ο δείπνος ο μυστικός. Και στο μυαλό μου έρχεται αυτή η παράξενη ιστορία που αγαπούσα να βλέπω μικρός στην τηλεόραση κάθε Πάσχα. Επαναλαμβανόταν κάθε χρόνο πριν δώσει την θέση της στην ταινία ο Ιησούς από την Ναζαρέτ. Σας την δίνω όπως την έχω ιστορήσει στο βιβλίο μου «…μια μπουκίτσα λουκούμι περγαμόντο» και την προτείνω, να την δείτε.

Γιατί πολλά ειπώθηκαν τελευταία και για την Θεία Ευχαριστία και το θαύμα του να προσφέρεις “προς βρώσιν και πόσιν” τον ίδιο σου τον εαυτό, την ύπαρξή σου. “…Το θυμόμουν γιατί η ιστορία αυτή έμοιαζε πολύ με μιαν άλλη ιστορία που σχεδόν κάθε χρόνο παρακολουθούσα στην τηλεόραση, πάντα παραμονή της Ανάστασης. Την ιστορία του Μαρσελίνο Παν- ι -βίνο. Παράξενο πώς συνδυάζονται και μπλέκονται μεταξύ τους οι αναμνήσεις. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια επαρχιακή πόλη της Ισπανίας. Έξω από την πόρτα του μοναστηριού της περιοχής βρίσκεται εγκαταλελειμμένο ένα βρέφος. Οι προσπάθειες των μοναχών να βρουν μια θετή οικογένεια αποδεικνύονται άκαρπες, οπότε το παιδί, Ο Μαρσελίνο μεγαλώνει με δώδεκα πατεράδες. Έχοντας την ανάγκη να επικοινωνήσει με συνομήλικούς του, ο Μαρσελίνο­ επινοεί έναν φίλο, τον Μανουέλ. Του μιλάει, του εμπιστεύεται τα μυστικά του και τον έχει αχώριστο σύντροφο στις άπειρες σκανδαλιές του. Οι μοναχοί προβληματίζονται και προσπαθούν με βαριά καρδιά να βάλουν όρια. Αποφασίζουν να του επιβάλλουν μια απαγόρευση, αφού ως τότε του επέτρεπαν να κάνει τα πάντα, και ίσως να τον κακόμαθαν με την αγάπη τους. Η απαγόρευση φαντάζει εντελώς αθώα: υπάρχει αυτή η παλιά σοφίτα, στην οποία οδηγεί μια παλιά σκάλα με σκαλιά που τρίζουν, και την οποία ο Μαρσελίνο απαγορεύεται να πλησιάσει. Όμως τίποτα δε μπορεί να σταματήσει ένα παιδί. Η περιέργεια κυριεύει τον Μαρσελίνο, πόσο μάλλον όταν υπάρχει στην μέση και μια απαγόρευση και έτσι το αγόρι εισβάλλει στη σοφίτα όπου εκεί βρίσκεται το άγαλμα ενός εσταυρωμένου Χριστού. Παρατηρώντας ότι το άγαλμα μοιάζει πεινασμένο, ο Μαρσελίνο του λέει: “Φαίνεσαι πολύ πεινασμένος. Θα σου φέρω κάτι να φας” και στη συνέχεια κλέβει λίγο ψωμί και κρασί για να τα προσφέρει στο άγαλμα, το οποίο ζωντανεύει, κατεβαίνει από τον Σταυρό και τρώει το ψωμί και πίνει το κρασί που του έφερε. Ο Χριστός γίνεται ο καλύτερος φίλος του Μαρσελίνο. O Μαρσελίνο ρωτάει κάποια στιγμή τον Χριστό: “που είναι η Μητέρα σου;” και εκείνος απαντάει: “εκεί που είναι και η δικιά σου”… Ο Μαρσελίνο τότε λέει: “Θέλω μόνο να δω τη μητέρα μου, και να δω και την δική σου μετά”. Ο Χριστός τον ρωτάει εάν θα ήθελε να γίνει αυτό τώρα. Το παιδί απαντά θετικά και ο Χριστός παίρνει τον Μαρσελίνο στην αγκαλιά του και του λέει ότι τώρα θα κοιμηθεί. Ο Μαρσελίνο πεθαίνει ευτυχισμένος στην αγκαλιά του, ενώ οι μοναχοί μέσα από μία τρύπα της πόρτας, παρατηρούν το θαύμα, και τον νεκρό Μαρσελίνο, λουσμένο μέσα σε ένα παραδεισένιο φως”.

Διαβάστε όλα τα κεφάλαια του διηγήματος του Νίκου Βασιλειάδη “…μια μπουκίτσα λουκούμι περγαμόντο…”

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr