«Oταν βρήκα το εξώδικο με το οποίο η ΔΟΥ Κορυδαλλού μου κοινοποιούσε πως έβγαζε σε πλειστηριασμό την κουρτίνα μου για αρχική οφειλή 147 ευρώ και με ποσό εκκίνησης του πλειστηριασμού τα 200 ευρώ, νόμιζα πως ήταν φάρσα. Στη συνέχεια διαπίστωσα δυστυχώς πως κάποιοι πράγματι εννοούσαν να μου κατάσχουν μια κουρτίνα και να την βγάλουν σε πλειστηριασμό»…

Σας θυμίζει κάτι; Το περιστατικό γράφτηκε στην εφημερίδα τα ΝΕΑ τον Ιούνιο του, 2010. Και δεν είναι μόνον αυτό. Θυμάστε όταν ο κ. Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων κ. Χάρης Θεοχάρης (νυν βουλευτής) απαιτούσε από τους εφόρους με κατ΄ επείγουσα εγκύκλιό του να βάλουν φυλακή όσους χρωστούν πάνω από 5.000 ευρώ τον Φεβρουάριο του 2013, την ίδια ώρα που ο τότε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Σαμαρά. κ. Βενιζέλος ξόδευε 700.000 ευρώ για τα νέα του γραφεία φροντίζοντας να βολέψει δέκα μετακλητούς διοικητικούς υπαλλήλους, πέντε ειδικούς σύμβουλους και άλλους πέντε υπάλληλους του δημοσίου, με τις ευλογίες του υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά κ. Σταϊκούρα;

Θα μου πείτε, ωραία μας το έγραψες για να μας πεις πως επειδή και αυτοί που τώρα έχουν καθίσει στις κυβερνητικές καρέκλες κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα, άρα είναι όλοι ίδιοι..και μεις την έχουμε βαμμένη έτσι και αλλιώς. ‘Όχι το έγραψα για να σας δείξω πως ένας “έξυπνος” χειρίζεται την εξουσία. Όταν λοιπόν επί Σαμαρά συνελάμβαναν τον κόσμο στον δρόμο οι μοτοσυκλέτες της τροχαίας, και έμπαιναν φυλακή μεροκαματιάρηδες άνθρωποι για 100 και 200 ευρώ με εντολή Στουρνάρα και Θεοχάρη (για να μην ξεχνιόμαστε) η εξουσία είχε κλειστά τα αυτιά της στον επιθανάτιο ρόγχο της κοινωνίας. Και ο ρόγχος έγινε θηλιά και τελικά τους έπνιξε…Και…φτηνά την γλύτωσαν αφού όλοι ξέρουμε πως όταν ο εξουσιαζόμενος δεν εισπράττει τα θετικά αποτελέσματά της εξουσίας που ως μέσο θα μπορούσε να του παράσχει αυτή, αμφισβητείται, οπότε ο εξουσιαστής, που θεωρεί την εξουσία του αυτοσκοπό, για να τη διατηρήσει πάση θυσία καταφεύγει στη βία, που στόχος της είναι η εκμηδένιση του εξουσιαζομένου που την αμφισβητεί, ο οποίος, με τη σειρά του, προκειμένου να αποφύγει τον αφανισμό του, αντιδρά με τη βία -και ούτω καθεξής…

Στο παρά τσακ γλυτώσαμε το αιματοκύλισμα. Τώρα λοιπόν που η αριστερή Κυβέρνηση (πειθήνια και αυτή στις επιταγές των δανειστών – βρικολάκων), αφουγκράστηκε τον ίδιο ακριβώς ρόγχο..τι έκανε; Προχώρησε στην αρχή σε κάποιες αποφάσεις που άφησαν τον ατμό..να φύγει από το καπάκι της κατσαρόλας που βράζει πριν αυτή τιναχτεί στον αέρα και μας πάρει όλους μπάλα, και μετά…. Μετά έκανε ακριβώς ό,τι και οι προηγούμενοι και χειρότερα.

Θα μου πείτε, πως τελικά δεν έχουμε επιλογή. Θα συμφωνήσω, αλλά και σεις με την σειρά σας θα συμφωνήσετε πως η καθημερινότητα είναι αυτή που καίει την κάθε φτωχή χτυπημένη από την κρίση οικογένεια, ο φόβος της κατάσχεσης, του πλειστηριασμού, της φυλακής και κάποια στιγμή αυτό πρέπει να ανατραπεί. Μια ανατροπή που ο Αλέξης αν και είχε την ευκαιρία γι αυτό δεν το …κατάλαβε, και δυστυχώς συνέχισε την ίδια τακτική χωρίς να μπορεί να κατανοήσει πως δεν αρκεί, να έχεις την εξουσία στα χέρια σου. Πρέπει να ξέρεις και πώς να τη διαχειριστείς. Αλλιώς την χάνεις…οριστικά.

Νίκος Βασιλειάδης

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr