Ο κ.Γιάννης Παπανικολάου είναι Οικονομολόγος, έχει μοιράσει την καριέρα του μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, διετέλεσε επί πολλά χρόνια Οικονομικός Σύμβουλος & Δ/ντης του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα τα τελευταία είκοσι χρόνια ως Οικονομικός Σύμβουλος σε θέματα Στρατηγικής. 

ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

Διαβάζω στο σημερινό in.gr και δεν μπορώ να αποφύγω κάποιες σκέψεις.

………..Τα μηνύματα που έστειλε η ρωσική πλευρά με την επίσκεψη Λαβρόφ είναι σαφή. Η Ρωσία υπερασπίζεται τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου άρα και το δικαίωμα για τα 12 ν.μ. αλλά και το διάλογο για την αμοιβαία οριοθέτηση υφαλοκρηπίδων και ΑΟΖ στη βάση  της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.

Ο Ρώσος ΥΠΕΞ επέμεινε επίσης ότι η Ρωσία στηρίζει έναν απευθείας ελληνοτουρκικό διάλογο που  θα πρέπει να στηριχτεί σε αποκλιμάκωση της έντασης και εντός του πλαισίου της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, δηλαδή το πλαίσιο του διεθνούς δικαίου που επικαλείται και η ελληνική πλευρά .  Η Ρωσία σαφώς δήλωσε την πρόθεση να μεσολαβήσει: «Η Ρωσία βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτή την περιοχή. Εμείς έχουμε καλές, σταθερές σχέσεις με τις χώρες της περιοχής και αν υπάρχει βούληση, ενδιαφέρον από τους εταίρους μας, είμαστε έτοιμοι να συμβάλλουμε στην ομαλοποίηση της κατάστασης.»

Όμως, το κλειδί βρίσκεται στις καταληκτικές αποστροφές της δήλωσης του Λαβρόφ: «οι σημερινές μου συνομιλίες επιβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά ότι  η συμμετοχή της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ δεν εμποδίζει την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των χωρών μας. Βεβαίως επιθυμητό θα ήταν και η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ να μην μας εμποδίσουν να αναπτύξουμε αυτές τις σχέσεις».

Η Ρωσία αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα ως χώρα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχει συγκεκριμένους περιορισμούς και δεσμεύσεις και δεν της ζητά να κάνει μια συνολική στροφή στην εξωτερική πολιτική. Όμως, θεωρεί ότι η τρέχουσα γραμμή που ηγεμονεύει και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αλλά και στις ΗΠΑ επιδιώκει να δεσμεύσει χώρες όπως η Ελλάδα σε μια αντιρωσική στάση στη γραμμή ενός «Νέου Ψυχρού Πολέμου»…………

Υποθέτω ότι ουδείς σώφρων Έλληνας αμφισβητεί ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις περνούν την εντονότερη κρίση τους μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και ότι είμαστε πολύ κοντά σε ένα θερμό επεισόδιο έστω και από προβοκατσια ακόμα και μικρής κλίμακας.

Θεωρώ ότι αυτό θα ήθελε κατά βάση ο “μαϊμουδοσουλτάνος” Πρόεδρος της γείτονος. Να συρθούμε δηλαδή σε κάποιο τραπέζι διαπραγματεύσεων μετά από διαμεσολάβηση των μείζονων  διεθνών παικτών αλλά με την ουρά κάτω από τα σκέλια υπό το βάρος κάποιου τετελεσμένου.

Αυτό πρέπει να αποτραπεί πάση θυσία χωρίς προφανώς κανένα γκριζάρισμα κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Προς την κατεύθυνση αυτή είναι αναμφισβήτητο ότι η Ρωσία είναι από τις ελάχιστες χώρες που δεν μπορεί να αγνοήσει η Άγκυρα.

Με μια Ελλάδα στενά δεμένη στο αντιρωσικό άρμα παίρνοντας τα εύσημα γι’ αυτό ακόμα και από τον ίδιο τον επικεφαλής του State Department κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην Αθηνά, δεν θεωρώ πιθανό να βρει κάποιο επαρκή λόγο η Ρωσία να εμποδίσει την Τουρκία να τινάξει στον αέρα την Ν.Α πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

Οι διαδοχικές ελληνικές Κυβερνήσεις από το 1996 και μετά με εξαίρεση ενδεχομένως κάποια ανοίγματα από τις Κυβερνήσεις του Κ.Καραμανλή τη δεκαετία του 2000 έχουν κρατήσει ισχυρές αποστάσεις από την Ρωσία.

Πιστεύω ότι η Κυβέρνηση έπραξε σωστά που προσκάλεσε τον κ.Λαβρόφ στην Αθήνα. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Ειδικά μετά την εξασθένηση της αμερικάνικης παρουσίας στην Α. Μεσόγειο και την απροθυμία η αδυναμία της Ε.Ε. να καλύψει το κενό εξουσίας για τα ελληνικά συμφέροντα και την ευρύτερη σταθερότητα της περιοχής είναι προφανώς προτιμότερη η ενεργότερη ανάμιξη της Ρωσίας

Εάν αποφασίσει η Κυβέρνηση να προχωρήσει όντως σε μια πιο ανεξάρτητη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική ας ανατρέξει στα κιτάπια του Υπουργείου Εξωτερικών της παρόδου 1981-1987.Θα βρει πλουσιότατο υλικό.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr