Μάιος, πενταδείλινος και ανοιχτοθαλασσινός

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, Ασγούρου

Πηγές Καλλιθέας Ρόδου

Κανένα ζώο δεν αντιστέκεται στην Αγάπη. Μόνο ο άνθρωπος.

Το πιο δυνατό και το πιο άθλιο ζωντανό, αν δεν εμποτιστεί στην Αγάπη και την Συγχώρεση.

Εδώ  δεν θεολογούμε. Μόνο υπενθυμίζουμε. Ότι μεγαλύτερη αξία από το να κρίνω έχει το να αγαπώ.

Μάης ο μήνα των Λουλουδιών και των μαγιών. Όλοι οι κακοί, οι αφελείς, οι ανόητοι, οι γελοίοι της γης καταφεύγουν στις μάγισσες για να καταφέρουν ό,τι η ζωή δεν τους δίνει.

Έναν Μάιο πριν από αρκετά χρόνια με δάγκωσε ένα φιδάκι, από αυτά τα  μικρά που καβαλάνε καντάρια το δηλητήριο.  Ο καλλιεργητής του, μου είπε μουδιασμένα…. «Το λένε ‘ήλιο’ έχει κάποιο δηλητήριο που είναι πιο δυνατό την ημέρα, σε τσίμπησε νύχτα, άρα… μπορεί και να γλιτώσεις…».

Επεβίωσα προς χαρά και του προστάτη δηλητηριωδών φιδιών, έχοντας βιώσει όλη την επώδυνη διαδικασία  της ενσωμάτωσης του δηλητηρίου στον οργανισμό μου. Μια σκληρή ταλαιπωρία του σώματος που άντεξε στο δηλητήριο του φιδιού που ο προστάτης του το είπε ‘ήλιο’, ενώ η γνωστή ονομασία του είναι ‘άνηλος’ γιατί όποιον δαγκώσει δεν ξαναβλέπει τον ήλιο. «Ναι οι άλλοι το λένε άνηλο, αλλά εγώ προτιμώ το ‘ήλιος. Όλα τα ζώα της γης  είναι καλά, εμείς είμαστε οι κακοί» απάντησε ο κύριος –προστάτης φιδιών.

Έκτοτε κουβαλώ στις φλέβες μου κείνο το δηλητήριο που μάλλον μ’έκανε ανθεκτική στον κακό λόγο και στο κακό μάτι.

Ο Μάιος ο Κερασάρης, γιατί βγαίνουν τα κεράσια, ο Πράσινος γιατί πρασινίζει ο τόπος, ο Πενταδείλινος γιατί μεγαλώνει η μέρα, ο Λούλουδος γιατί ανθίζουν τα λουλούδια.

Ο μήνα με τις ωραιότερες μυρωδιές, τις καλύτερες ατμοσφαιρικές συνθήκες, τον ωραιότερο καιρό, την δροσερή, αναζωογονητική θάλασσα.

Ο μήνας με τις ωραιότερες αγάπες, γήινες και πνευματικές. Τι μαγικές αγάπες που έρχονται από το πουθενά και γίνονται απαραίτητες, όταν πια συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτήν. Την Αγάπη εννοώ από τον συγκεκριμένο ή άλλο άνθρωπο. Ίσως και τον άνθρωπο. Γιατί όταν ξέρει να αγαπά παύει να είναι κείνο το άθλιο ζώο.

Αγάπη, Συγχώρεση, Συμφιλίωση. Χωρίς να ξεχνάμε το τι, το πώς, το γιατί. Ο αφελής συγχωρεί και  ξεχνά. Ο ευφυής συγχωρεί αλλά δεν ξεχνά ποτέ. Ο κακός… δδεν κάνει τίποτα από τα δύο.

Καλή θάλασσα. Ωραία, δροσερά, αναζωογονητικά μπάνια. Τώρα τον μήνα των μαγιών. Που όλοι οι «εξωαποδώ» της γης να μαζευτούν δεν μπορούν  να γίνουν δυνατότεροι από την Αγάπη. Όσα δηλητήρια και όσοι δηλητηριώδεις κι αν μαζευτούν, η ανοιχτοθαλασσιά έχει πάντα την απάντηση.  Για να διαλύει όλα τα κακά του κόσμου, για να μαζεύει όλα τα αστέρια που κατρακυλούν στη γη.

ΥΓ: σε τούτο το editorial ακολουθούν δυο video. To ένα αφορά στην ομορφιά και την τυχαιότητα της ζωής, όπως την καταγράφει ο γυναικολόγος που ακολουθεί.  Το άλλο αφορά στην έξοχη, μελωδική Ζωή Κουρούκλη [περισσότερα εδώ ] που τίμησα ως ραδιοφωνική παραγωγός κυρίως με το τραγούδι αυτό. Για τα “… καημένα μάτια μου πόσα δεν είδατε στο χθες που πέρασε και δεν γυρνά…”

Καλό μας μήνα!

Τζίνα Δαβιλά

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author      

iPorta.gr