“Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη”… Για όσους η δική τους Ιθάκη είναι σαν ένα αεικίνητο λεωφορείο που σε περιμένει στην προκυμαία ενός νησιού. Και είναι ο πηγαιμός που κάνει αυτό το λεωφορείο να μοιάζει μαγικό. Ένας πηγαιμός γεμάτος εμπειρίες, ένας πηγαιμός με την γοητεία και την τόλμη του ασυμβίβαστου, του νέου που πρωτοαντικρύζεις.

Στην ιδεατή άποψη της ζωής, που όλοι μας κάπου λίγο πολύ νιώθουμε ένοχοι για κείνη την σκοτεινή μέρα που την θάψαμε μακριά μας και τώρα την κάναμε ποίηση. Όμως ποια ποίηση δεν μας ταξιδεύει με πυξίδα την εξιδανίκευση και την ωραιοποίηση;Το λεωφορείο της ζωής, στην ολότητά του, στο πνεύμα του, μένει εκνευριστικά άθικτο. Μεταβιβάζεται στην επόμενη φουρνιά επιβατών. Για να αποδώσει τον εαυτό του, απαράλλακτο, στη μεθεπόμενη. Και ούτω καθ’ εξής. Επ’ άπειρον…

Νίκος Βασιλειάδης

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr