Ο Κώστας Αρβανίτης είναι Δημοσιογράφος, Ευρωβουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία, Τακτικό μέλος LIBE (Επιτροπής Δικαιωμάτων) & αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) του Ε/Κ

Συνέντευξη του Ευρωβουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, Κώστα Αρβανίτη, στο ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του Ραδιοφώνου της ΕΡΤ.

Ραδιοφωνική συνέντευξη στο ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ της ΕΡΤ και την εκπομπή THINK POLITICS με τον Θοδωρή Ψαλιδόπουλο παραχώρησε ο Κώστας Αρβανίτης. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ μίλησε για το προσφυγικό, την άνοδο της Ακροδεξιάς και του Ρατσισμού διεθνώς αλλά και την επόμενη μέρα στην Ευρώπη μετά το Brexit.

 Για το Brexit.

Η αποχώρηση του ΗΒ είναι πολύ αρνητική εξέλιξη για την ΕΕ. Είναι μια λογική που έρχεται από τη Ουάσιγκτον, κάθεται στις Βρυξέλλες και από εκεί οδεύει προς τις χώρες του Βίζενγκραντ. Θα λείψει η σχέση των Βρεττανών και οι ισορροπίες τους. Πάντως ο πιο συντηρητικός Βρετανός είναι κατά κανόνα πιο προοδευτικός από κάποιον προοδευτικό που προέρχεται από τις χώρες του Βίζενγκραντ, ειδικά σε θέματα εργατικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ακούγοντας με προσοχή τις απόψεις που έρχονται από αυτές τις χώρες, διαβάζοντας και πίσω από τις γραμμές, δημιουργείται μεγάλη ανησυχία.

Είχα την τιμή να εκπροσωπήσω μεταξύ άλλων την GUE/NGL στην LIBE, όταν είχαν έρθει 2 Kροάτες υπουργοί, και μόνο η δημοσιογραφική μου εμπειρία με προστάτευσε και κατάφερα να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. Είναι σαν να προέρχονται από άλλη εποχή, άλλον πλανήτη. Είναι μια βαθιά προβληματική κατάσταση. Σε αυτό το επίπεδο, οι Βρετανοί, ιδιαίτερα οι πράσινοι και οι σοσιαλιστές συμμετείχαν ενεργά και κρατούσαν κάποιες ισορροπίες. Θα μας λείψουν πραγματικά οι σύντροφοι μας από το Η.Β. στη GUE.

Το παράδειγμα της Βρετανίας μας δείχνει ότι κανένας προοδευτικός άνθρωπος δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει έξω από την ΕΕ. Αυτό είναι στην καλύτερη περίπτωση λάθος, για να μην πω ότι πλήττει βάναυσα τα συμφέροντα της χώρας. Ειδικά για την αριστερά, η ΕΕ οφείλει να είναι χώρος δράσης. Η βασική μας διαφορά είναι ότι εμείς θέλουμε να πάρουμε το τιμόνι, όχι να κατεβούμε από το λεωφορείο.

Για την ακροδεξιά στην Ευρώπη.

Η «Τραμπική» δεξιά έχει βρει πρόσφορο έδαφος στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα και αυτή είναι μια εξέλιξη που μας προβληματίζει πολύ.

Ζούμε πραγματικά ιστορικές στιγμές. Στο χέρι μας είναι το αν η ιστορία θα επαναληφθεί σαν φάρσα ή αν θα απομονώσουμε τις άθλιες ακροδεξιάς, νεοναζιστικές αντιλήψεις που έρχονται με γραβάτα, σαν καρκίνωμά στο DNA της δημοκρατικής Ευρώπης. Όλο αυτό το αφήγημα που είδαμε να ξεδιπλώνεται στις ΗΠΑ, ήρθε δυναμικά στην Ευρώπη, και έχει πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά με το αντίστοιχο ναζιστικό του ‘ 35 και τη Νύχτα των Κρυστάλλων. Χρησιμοποιούσαν τότε την ίδια ρητορική με τη σημερινή ισλαμοφοβία. Και φυσικά, τα φαινόμενα των ισλαμοφασιστών, ενισχύουν αυτές τις απόψεις.

Πλέον όμως έχουμε γνώση. Πρέπει κάθε μέρα να προχωράμε τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων. Όχι σε βάση ενιαίου κομματικού φορέα απαραίτητα, αλλά σε βασικά σημεία, που μπορούν να γίνουν ίσως συμμαχίες.

Για το προσφυγικό

Η προσφυγική κρίση είναι μια ανθρωπιστική κρίση, την οποία δεν θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά, αν δεν κοιτάξουμε τα αίτιά της. Η κοινή δήλωση ΕΕ – Τουρκίας, ακόμα και σαν αναγκαίο κακό, είναι βαθιά προβληματική και εκβιαστική. Οι κεφαλές της ΕΕ συνεισφέρουν τα μέγιστα στη δημιουργία του προβλήματος και στη συνέχεια το  περιορίζουν στον Ευρωπαϊκό Νότο. Το πρόβλημα δεν είναι ο πρόσφυγας, αλλά ο πόλεμος και τα συμφέροντα που τον οδηγούν στην προσφυγιά.  Σύντομα, εντός της δεκαετίας, θα έρθει ένα άλλο, μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα, οι κλιματικοί πρόσφυγες.

Ξέρετε, δεν μιλάμε για τυχοδιώκτες αλλά για ανθρώπους που αναγκάζονται να φύγουν, από τον τόπο τους. Όταν ο φασίστας Λαγός έκανε το σόου του στο ΕΚ, εγώ δήλωνα στη Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ότι πρέπει να κατανοήσουμε πως όταν στη Μόρια έχουμε 70% Αφγανούς και στο Αφγανιστάν, μέσα στο 2019 και εν μέσω εμφύλιας σύρραξης, έπεσαν 7500 βόμβες είναι κοροϊδία να μιλάμε για «μετανάστες». Είναι άνθρωποι που κινδύνευε η ζωή τους. Είναι πρόσφυγες.

Βρυξέλλες– 5 Φεβρουαρίου 2020