Ωραιοζήλη Δαβιλά-Δαμασκηνού

Το είπαν και μικρό Παρίσι.

Έχει καταπληκτικές σπηλιές, πεντακάθαρα νερά, θαυμάσιους νησίσκους  και βραχονησίδες που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος με ναυλωμένη βαρκούλα.

Ανήκει στο ακριτικό Σύμπλεγμα της Σύμης με την Ιερά Μητρόπολη να υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Είναι μαγευτικά τα ξωκλήσια: ο Αη-Νικόλας στην Στρογγύλη, ο  Άη-Γιώργης στο νησάκι της Ρω.

Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν οι κάτοικοι ή ο στρατός που το κατοικούν υπερέχουν αριθμητικά.

Όταν “έχει καιρό” οι βαρκάρηδες προμηθεύονται τις πρώτες ύλες τους από την Τουρκία. Είναι δίπλα!

Αν δεν προκύψει θέμα με τους Τούρκους το Καστελόρριζο δεν γίνεται πρωτοσέλιδο. Θαλασσοδέρνεται κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ζει αποκλειστικά από τον τουρισμό. Στο παρελθόν οι τιμές καταλυμάτων και ταβερνών ήταν στα ύψη. Κυριολεκτικά.

Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Καστελόρριζο αναβαθμίστηκαν επί Δοικήσεως της 95 ΑΔΤΕ Αλκιβιάδη Στεφανή, νυν Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας, επί Αρχηγίας του στο Γενικό Επιτελείο Στρατού  και επί Διοικήσεως της 95 ΑΔΤΕ Αντιστράτηγου ε.α. Νικόλαου Χιόνη και Αρχηγίας Στεφανή.

Με την πρόσφατη κρίση του Ορουτς Ρέις ένας κάτοικος της Μεγίστης, όπως λέγεται διαφορετικά, είπε τη μεγάλη αλήθεια: “Όποια πέτρα κι αν σηκώσετε στο Καστελόρριζο, γράφει “Στεφανής” από κάτω. Έχει δίκιο. Ξαναέφερε ως Αρχηγός και πρώην Διοικητής της 95 ΑΔΤΕ τη σημαντικότητα του Καστελόρριζου στην πρώτη γραμμή. Έστελνε κλιμάκια του Στρατού Ξηράς για να περιθάλψουν υγειονομικά τους νησιώτες. Το επισκέφθηκε με ζήλο και ειλικρινή αγάπη αμέτρητες φορές.  Ο κ. Στεφανής έχει ήδη τιμηθεί ως Επίτιμος Δημότης Καστελορρίζου.

Ωστόσο, όταν το 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου διεμήνυσε την ένταξη της Ελλάδας στο μνημόνιο από το Καστελόρριζο, κατηγορήθηκε ως προδότης. Αναρωτιέμαι: γιατί; Δεν ήταν ο αυτονόητος συμβολισμός της ελληνικότητας για έναν ξεχασμένο τόπο;

Καμμία κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να στηρίξει έμπρακτα το Καστελόρριζο. Καμμία δεν το έχει πράξει μέχρι σήμερα.

Οι δωρεές των μεγάλων ευεργετών της Ελλάδας δεν φτάνουν μέχρι εκεί.

Πριν από έξι χρόνια ένας ηλικιωμένος κάτοικος Μεγίστης πέθανε από έμφραγμα, γιατί ο μοναδικός αγροτικός γιατρός του νησιού δεν είχε τη δυνατότητα να σώσει τον ασθενή του, με τα μέσα που παρέχει το Πολυδύναμο Ιατρείο του νησιού. Επιπροσθέτως, άλλος κάτοικος του Καστελόριζου τραυματίστηκε και αφού ο μοναδικός γιατρός του νησιού συνόδευε τον ασθενή-νεκρό με το ΕΚΑΒ στη Ρόδο, ο τραυματισμένος μεταφέρθηκε με καΐκι στην Τουρκία, όπου τον περιποιήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και χωρίς να πληρώσει το παραμικρό. Στο τέλος του άρθρου το γεγονός  και η παραπομπή σε άρθρο της 7ης Ιανουαρίου 2014 επί Ν. Δημοκρατίας και κκ Αδώνιδος Γεωργιάδη και Δημητρίου Αβραμόπουλου που επισκέπτονταν για εθιμοτυπικούς λόγους την ίδια ημέρα το νησί. 

Ανέμελες/αφελείς συζητήσεις ίσως και να λένε με έντονη πικρία: “Δεν μας ενδιαφέρει αν είμαστε Έλληνες ή Τούρκοι, αρκεί να έχουμε χρήματα να ζούμε και γιατρούς να μας φροντίζουν”.

Και δημόσια να το πουν, θα τους κατανοήσω. 

Οι Πέρσες ό,τι δεν κέρδισαν με τα όπλα, το κέρδισαν με τα χρήματα. Οι ακρίτες είναι έκθετοι και ολομόναχοι.

Και είμαι βεβαία ότι ένας Στεφανής δεν μπορεί να σώσει την παρτίδα. Γιατί ως Πατρίδα αναγνωρίζουμε αυτήν που μας νοιάζεται έμπρακτα όλο το χρόνο.

Άλλωστε αν το Καστελόρριζο είναι ακόμα ελληνικό, το οφείλει στο Στρατό Ξηράς και στις Ένοπλες Δυνάμεις μας. Αυτές εμψυχώνουν και τους λίγους ακρίτες που επιμένουν να υψώνουν Σημαία Ελληνική.

29 Ιουλίου 2020

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

Τι συνέβη στις 7 Ιανουαρίου 2014

Στο Καστελόριζο στις 7 Ιανουαρίου 2014 ένας μεσήλικας πέθανε από έμφραγμα, γιατί ο μοναδικός αγροτικός γιατρός του νησιού δεν είχε τη δυνατότητα να σώσει τον ασθενή του, με τα μέσα που παρέχει το Πολυδύναμο Ιατρείο του νησιού. Επιπροσθέτως, κατά τη μεταφορά της σορού του εκλιπόντος στη Ρόδο, άλλος κάτοικος του Καστελόριζου τραυματίστηκε και μιας και ο μοναδικός γιατρός του νησιού συνόδευε τον ασθενή-νεκρό με το ΕΚΑΒ, ο τραυματισμένος μεταφέρθηκε με καΐκι στην Τουρκία, όπου τον περιποιήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και χωρίς να πληρώσει το παραμικρό. Εδώ αναφέρω πως η τηλεϊατρική θα μπορούσε να κάνει θαύματα, αρκεί να υπήρχε γιατρός στη θέση γενικής ιατρικής που παραμένει κενή, πράγμα το οποίο ο υπουργός υγείας τον Αύγουστο του 2013 θέλησε (;) να διορθώσει συνοδεύοντας και τοποθετώντας στη θέση του γιατρού γενικής ιατρικής, μια γυναίκα η οποία, λίγες μέρες μετά την τοποθέτησή της έφυγε από το νησί. Τέλος, μια μέρα πριν από το θλιβερό περιστατικό της 7ης Ιανουαρίου 2014, ανήμερα των Θεοφανίων, οι υπουργοί Αβραμόπουλος και Γεωργιάδης επισκέφτηκαν το Καστελόριζο για να παραστούν (τι τυπικότης!) στις εκδηλώσεις του ακριτικού νησιού. Και η τραγική ειρωνεία: ο δήμαρχος Μεγίστης ζητούσε από τους υπουργούς έναν γιατρό γενικής ιατρικής για το Πολυδύναμο Ιατρείο και δύο στρατιωτικούς γιατρούς.

Περισσότερα στο άρθρο που ακολουθεί: 

Ρόδος: θέλουμε να γίνουμε Πολιτιστική Πρωτεύουσα;, της Τζίνας Δαβιλά