Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ

Έλαβα χτες στο email μου την ακόλουθη επιστολή του τεταρτοετή φοιτητή της ΑΣΟΕΕ Ηλ. Π.(έχω τα πλήρη στοιχεία) ο οποίος καταγγέλλει τα εξής αδιανόητα που συνέβησαν σε πάρτι της θεατρικής ομάδας του ΕΚΠΑ ” Θεατροδίνη” με αποτέλεσμα τέσσερις φοιτητές να βρεθούν στο νοσοκομείο. Προφανώς ένα ακόμα “μεμονωμένο” γεγονός σύμφωνα με τις αρχές του Πανεπιστημίου:

“Την Παρασκευη 14/12 στο παρτυ της θεατρικης ομαδας του ΕΚΠΑ συνειδητοποιησα τι ειναι αυτο που λεμε τρομος στα ελληνικα πανεπιστημια.
 
Μας ειχε ενημερωσει μια γνωστη για το παρτυ και πηγαμε η παρεα να διασκεδασουμε το βραδυ. Ο κοσμος ητανε καλος, αρχισαμε να πινουμε και να χορεύουμε.
 
Το ανεξηγητο συνεβη οταν η μουσικη ξαφνικα σταματησε και ο dj προσπαθησε να μας εξηγησει οτι κάτι είχε συμβεί και οτι θα επρεπε να φυγουμε σιγα και ψυχραιμα απο μια μικρη πορτουλα στην άκρη του πολυχωρου.
 
Δευτερόλεπτα μετα σκορπιστηκε στο πληθος η πληροφορία οτι καποιοι είχαν μπει και εκαναν πλιάτσικο. Αρχισε και κάτι σαν καπνός να γεμίζει το χώρο και ξεκινησαμε μαζικα τη διαφυγή μας.
 
Βγηκα για λίγο στο διάδρομο να δω τι συνέβαινε και τοτε αντικρυσα ενα μαυροφορεμένο κρανιοφόρο να κραταει ενα ροπαλο και να μας δείχνει υπεροπτικά τον καβάλο του. Επι τόπου μαζεύτηκα να φυγω με τους υπολοιπους με αγωνια μηπως τολμήσουν να επιτεθούν και σε εμας.
 
Το αέριο είχε γίνει πιο έντονο και οι πιο άπειροι το περασαμε για δακρυγόνο, ετσουζαν ματια και μύτες τα οποία προστατευσαμε με τα ρούχα μας. Μετα μαθαμε οτι ηταν αέριο ενός πυροσβεστηρα που ειχε σπασει προηγουμένως στην εισοδο του κτηρίου και ειχε εξαπλωθει ως εμάς. Σώοι καταλήξαμε σένα στενό προαύλιο περιστιχιζόμενο απο κάγκελα. Δε μπορούσαμε παρα να τα σκαρφαλωσουμε σα σαρδέλες. Κάτι τέτοιες εικόνες μου έκαναν συνειρμούς με το Μπατακλαν.
 
Τα πράματα μας, τσάντες και μπουφάν, βρισκονταν μέσα στο κτηριο, αλλά δε μπορουσαμε να πάμε πίσω.
 
Τελικα, βρεθηκαμε στην είσοδο του κτηρίου μαζί με φιλους που ειχαμε χασει στο εντωμεταξυ και με τους μαυροφορεμένους να έχουνε φύγει.
 
Εκεί είδαμε και τους τραυματίες του πικρου αυτου περιστατικού, κάτι φιλοτιμα παιδια που το είχαν πάρει πια στην πλακα. Ο ένας πήγε να σωσει τον φιλο του που του είχαν ορμηξει τραβωντας τον μακρυά αλλά δε τη γλίτωσε. Το άλλο παιδι είχε μια στρώση σκονης και βρωμιας στο προσωπο του, πιθανόν απτο περιεχόμενο του σπασμένου πυροσβεστύρα, ενώ ο τέταρτος είχε απτα μεγαλύτερα καμπαλα που εχω δει.
 
Πιο πέρα μια κοπέλα εβηχε δυσφορικά, μάλλον απτό αέριο, μεσα στα συγκαταβατικά χέρια των φιλεναδων της.
 
Ο υλικός απολογισμός, αποκαρδιωτικός. Λιγα λεφτα απο την οικονομικη ενισχυση της θεατρικής ομάδας, δυο κλεμμένα κινητά και ενα διαλυμένο τραπεζι. Δεν πιστεύω οτι ήρθαν για αυτά και υποθέτω πιο σκοτεινες προθέσεις.
 
Αυτά συνέβησαν τη νύχτα εκεινη στο πάρτυ. Οτάν σκέφτομαι την ουσία της επίθεσης η πιο ευστοχη λεξη που περιγραφει το συναίσθημα που βιωσαμε ειναι ο τρόμος”.

… Χωρίς περαιτέρω δικά μου σχόλια…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr