Μάνος Στεφανίδης 

Σάββατο μεσημέρι, έγιναν κανονικά οι δύο πρώτες ξεναγήσεις στην έκθεση ” Έρως Καλός” της γκαλερί Εικαστικός Κύκλος Σιαντή. Μιας έκθεσης που εγκαινιάστηκε αρχές Μαρτίου και έκλεισε αμέσως μετά αναγκαστικά λόγω των γνωστών γεγονότων.

Μετά λοιπόν από τόσο καιρό ήρθαμε πάλι σε επαφή με τα έργα τέχνης, τους καλλιτέχνες και τους συγγραφείς που έστησαν αυτόν τον ερεθιστικό διάλογο ανάμεσα στον λόγο και την εικόνα αλλά και το κοινό που είχε την ευαισθησία να συμμετάσχει. Ακολουθώντας αυστηρά τα μέτρα αυτοπροστασίας πραγματοποιήσαμε ξεναγήσεις σε ένα κλειστό αριθμό πέντε ατόμων τα οποία είχαν κλείσει έγκαιρα θέσεις και διαπιστώσαμε πως σιγά-σιγά η τέχνη, δηλαδή η ομορφιά που μην το ξεχνάμε είναι κόρη της Ανάγκης ή Αδράστειας, ξαναμπαίνει στη ζωή μας… Σήμερα θέλω να μείνω, από όλη αυτή την πλούσια εκδήλωση, μόνο στους δύο πίνακες του νεαρού ζωγράφου Γιάννη Βαλυράκη. Εδώ παρουσιάζονται μ’ έναν τρόπο, θα’λεγα “κινηματογραφικό” σαν street art δύο ζευγάρια που αγκαλιάζονται. Έχεις την αίσθηση, μέσα από το γρήγορο μοντάζ της σύνθεσης και την χρωματική ευφορία ότι οι ερωτευμένοι τρέχουν γεμάτοι πάθος για να βυθιστεί ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

Και ω του θαύματος! Αιφνίδια διαπιστώνω πως η έκθεση αυτή και βέβαια τα έργα που συμμετέχουν, μετά την εμπειρία του κορωνοϊού, αποκτούν εντελώς καινούργια διάσταση. Αφού οι πιο ανθρώπινες, οι πιο αυθόρμητες χειρονομίες, η έκφραση των πιο τρυφερών συναισθημάτων, λόγου χάρη μία αγκαλιά μία χειραψία, ένα χάδι ή ένα φιλί, είναι πια απαγορευμένες. Και η απεικόνιση τους προβοκατόρικη. Ή έστω βρίσκονται υπό αυστηρή αίρεση αφού αν αγαπάμε κάποιον αληθινά, πρέπει να τον κρατήσουμε σε απόσταση.

Έτσι, ζωγραφισμένες αγκαλιές και ερωτικά συμπλέγματα αποκτούν σήμερα μίαν άλλη διάσταση. Αφού αποδίδουν κάτι σχεδόν απαγορευμένο κι αφού πρόκειται για έργα που εμπνέουν υστερόχρονο δέος με την θεματική τους τόλμη. Και βέβαια τα βέλη του έρωτα τα οποία ο ζωγράφος επιτρέπει να τρυπάνε τα νεανικά σώματα, στα μάτια μου σήμερα φαίνονται περισσότερο σαν τα συμβολικά πλήγματα του corvid 19. Εξάλλου, μη ξεχνάτε, “ιός” σημαίνει στα αρχαία ελληνικά δηλητηριώδες βέλος.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr