Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Θησείο με βροχή και απελπισία…, του Γιώργου Αρκουλή

Spread the love

Γιώργος Αρκουλής

Γιώργος Αρκουλής

 

Ώρα έξι απογευματινή, χθες, στον σταθμό του Ηλεκτρικού στο Θησείο, όσοι βρέθηκαν στην αποβάθρα «προς Κηφησίαν» ένοιωσαν…υπανάπτυκτοι  μόλις έφτασε ο συρμός από Πειραιά. Μιλάμε για πάνω από 100 ανθρώπους, οι οποίοι θα προσπαθούσαν να στριμωχτούν στα ασφυκτικά γεμάτα βαγόνια και όσοι (ελάχιστοι βέβαια) τυχεροί το κατάφεραν, είχαν κάθε δικαίωμα να νοιώσουν απέραντη λύπη  για την μίζερη καθημερινότητά τους, αφού υποχρεώθηκαν να ενεργοποιηθούν κάτω από απίστευτες συνθήκες, ώστε να φυλαχτούν από τις γνωστές παρενέργειες που καραδοκούσαν. Δηλαδή από τους ‘χρυσοδάκτυλους’ που είναι η καλύτερή τους όταν γεμίζουν υπερβολικά τα βαγόνια, από κάποιους ανώμαλους οι οποίοι όλο και ακουμπάνε δήθεν αδιάφοροι πάνω σε μικρές (και ανυπεράσπιστες) κοπελίτσες, από τα πατήματα του απρόσεκτου μαντραχαλά,  από τον ύποπτο βήχα μιας εύσωμης αλλοδαπής κυρίας που κρατώντας ασφυκτικά στο στήθος της μια ξεχαρβαλωμένη πλαστική τσάντα δεν διαθέτει ελεύθερη παλάμη ώστε να σκεπάσει το στόμα της

Η απίστευτη ταλαιπωρία άγγιξε στοιχεία ροκ στον επόμενο σταθμό με τις δύο πινακίδες: αλλού ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ και αλλού ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ  (διαλέγετε και παίρνετε…) Εδώ το μπούγιο που περίμενε να μπει στα βαγόνια ήταν σίγουρα διπλάσιο από τον προηγούμενο σταθμό, οπότε οι μουρμούρες έγιναν κραυγές (σε βάρος ποίου άραγε;) και οι συνθήκες στοιχειοθετούσαν πλέον σκηνικό φρίκης.

Αναρωτιόσουν  λοιπόν: γιατί όλη αυτή η ταλαιπωρία; Γιατί να κινδυνεύουν τα άτομα της τρίτης ηλικίας μπλέκοντας υποχρεωτικά με την ορθοστασία και το σπρώξιμο; Γιατί να τρέμει η ψυχή σου μη σου την φέρουν οι πορτοφολάδες, οι…εφαψίες, οι γριπιασμένοι, ή ακόμη και  να υποφέρεις από τον κολλημένο επάνω σου διπλανό σου, οι μασχάλες του οποίου (με το συμπάθιο) δεν πρέπει να είχαν συναντηθεί με σαπούνι για εβδομάδα και πλέον; Ο υπουργός των Μεταφορών τι θα έλεγε πάνω σε αυτό το άθλιο θέμα, άραγε; Μου διαφεύγει αυτή την στιγμή το ονοματάκι του, γνωρίζω όμως πως μετακινείται  με καλογυαλισμένη κουρσάρα και μάλιστα με προτεραιότητα στις διαδρομές του, αφού συνήθως κάποιος μοτοσυκλετιστής της Αστυνομίας (ή άλλος ειδικός φρουρός) αναλαμβάνουν τον ρόλο του ιχνηλάτη, συχνά με την σειρήνα του τροχοφόρου ενεργοποιημένη!

ΥΓ: Έτσι για να ξυπνάνε τα αίματα και να μη νοιώθουμε όλοι «ίδιοι»!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Και χωρίς έρωτα, τι; της Μαρίνας-Μαρίας Βασιλείου
«Φθινοπωρινή Ιστορία» του Αλεξέι Αρμπούζωφ: η θεατρική τέχνη ως λύτρωση (μέρος β’), του Κωνσταντίνου Μεϊντάνη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.