Αναστασία Φωκά

Κλείνω το ημερολόγιο της χρόνιας με θετικό πρόσημο. Όχι γιατί θέλω να δείχνω αισιόδοξη. Το 2021 ήταν όντως μια δύσκολη χρονιά. Μετρηθήκαμεε και μετρήσαμε. Κυρίως συμπεριφορές και ανθρώπους. Και στον παρανομαστή, εκείνο που μένει είναι ότι κάποιους χάσαμε, αλλά και κάποιους κερδίσαμε. Έτσι γίνεται. Δεν μπορείς να συμπαθείς όλον τον κόσμο και κατ’ επέκταση δεν γίνεται να σε συμπαθεί όλος ο κόσμος. Επιλέγεις και σε επιλέγουν… Ρισκάρεις και ρισκάρουν με όποιο κόστος έχει αυτό.
Το θέμα είναι ότι μετρηθήκαμε και μέσα από αυτή τη διαδικασία είμαστε εδώ, έτοιμοι να υποδεχτούμε την νέα χρόνια. Με πολλές σκέψεις, πολλά συναισθήματα, άλλοτε αρνητικά, άλλοτε θετικά. Όλα όμως έχουν να δώσουν το δικό τους νόημα. Το θέμα είναι να είμαστε έτοιμοι να το υποδεχτούμε… Να το καλωσορίσουμε και να του δώσουμε το χώρο που χρειάζεται για να αναπτυχθεί. Όσο κι αν ακούγεται κοινότυπο, η ζωή είναι ένα μεγάλο σχολείο. Ακόμα και στα βαθειά γεράματα κάτι δίνεις, αλλά και κάτι παίρνεις. Το σημαντικό είναι ότι υπάρχει ισορροπία.
Αφήνω πίσω το 2021 γεμάτη από πολλά (καλά και κακά, άσχημα κι όμορφα). Και είμαι έτοιμη να υποδεχτώ τη νέα χρόνια με ότι αυτή επιφυλάσσει!

Καλή χρόνια
Με υγεία και ευτυχία…
Εύχομαι σε όλους στο τέλος αυτής της περιπέτειας να μετράμε τις λιγότερες απώλειες!

Αφιερωμένο