Θυμάσαι ωρέ τι μου’ λεγες ; Γιατ’ αλλού μη ελπίζεις. Δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό… Νομίζεις, σ’ απαντούσα.. Εγώ θα το κάνω το ταξίδι σου’ λεγα.. με δίχως μέτρο και δίχως πυξίδα.. αρκεί να βρω ένα σοφεράκι με την δική μου τρέλα που δεν θα υπολογίζει τις αποστάσεις, τον χώρο, τον χρόνο… και θα την σεργιανίσουμε μαζί την ρουφιάνα τη ζωή χωρίς φόβο, χωρίς τα πρέπει και τα μη των άλλων… τα στερεότυπα… φτάνει να μην κάνουμε κακό όπου αγαπάμε και μας αγαπούν … και όπου βγει σου’ λεγα… και για όσο κρατήσει… αρκεί να το κάνω το ταξίδι… γελούσες… αλλά για δυο λεπτά έστω σ’ έπειθα… και τότε σου λεγα πως σε κλέβαν τα πλοία των μεγάλων και μ’ απαντούσες πως αλλού είναι η ζωή… χρειάστηκαν κοντά τριάντα πέντε χρόνια για να καταλάβουμε πως δεν έχουμε άλλη ζωή.. αυτή για μας είν’ η ζωή.. και την χρυσοπληρώσαμε μάτια μου… μετρητοίς κιόλας και με το παραπάνω μάλιστα.. για να μην της χρωστάμε τίποτις .. ακόμα και για κείνα που ξεγελάστηκε και δήθεν μας κέρασε, ντούκου τα ξοφλήσαμε, να μην έχουμε βερεσέδια.. αυτή για μας είν’ η ζωή Ίλια ντάρλιν… η άλλη, είναι των άλλων …

Θυμάσαι ε; Πώς να μην θυμάσαι καλό μου… αρίστη ήσουν πάντα και παντού, φοιτήτρια, επαγγελματίας, μάνα , φίλη… αλλά σε ισοπέδωσε και σένα η ισότητα των ανίσων… και άτυχη… ούτε εκατομμύρια έχεις, ούτε η γυναίκα του Τσίπρα ή του Καραμανλή είσαι .. πώς να ξεχάσεις μάτια μου… δεν ανήκεις στους Αθλίους εσύ… ποτέ δεν ανήκες… Καλό λιόγερμα στους Άγιους Φίλους μου …Για τα κακά παιδιά που μαζί μάθαμε να κοιτάζουμε μ’ αθόλωτο μάτι και να βρίσκουμε δρόμους, κόβοντας δεξιά- ζερβά την αντίσταση της λογικής, που θα’ λεγε και ο Καζαντζάκης. 

Η Άννα Κοντοπίδη είναι Συμβολαιογράφος και ζει στη Νάξο

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author.

Iporta.gr