Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας

visit our new web site

GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD www.georgesgreekislands.com

Η Βασιλεία Μαξακούλη είναι Δημοσιογράφος, τελειόφοιτος του ΕΚΠΑ.

«Θέλω η υγεία μου να αξίζει περισσότερο από 150 ευρώ»

Δεν υπάρχει αυτόματος πωλητής που να μεταβάλλει τις αξίες με πράσινα χαρτονομίσματα.

Αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω σαν μια νεανική μονάδα έξω από την κοινότητα των εννιά χιλιάδων οντοτήτων. Αισθάνομαι την ανάγκη να μεταφέρω την εμπειρία μου, η οποία συμβιώνει αρμονικά με μια νοοτροπία, με αξίες, ιδανικά και πεποιθήσεις που μεταβάλλονται σε μια διαφορετική κατεύθυνση μόνο όταν το ένστικτο ανάβει το πράσινο φως. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποιος αυτόματος πωλητής που να τα μεταβάλλει όλα αυτά με πράσινα χαρτονομίσματα.

Είμαι λίγες μέρες μακριά από το να κλείσω τα 22. Είμαι ευγνώμων για την υγεία τη δική μου, αλλά και των κοντινών μου ανθρώπων, καθώς δεν νοιώσαμε άμεσα την ανοιχτή πληγή της πανδημίας, που προσπαθεί μανιωδώς να κλείσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Συμβουλεύομαι τους επιστήμονες σε συνδυασμό με το ένστικτο μου, ώστε να ακολουθώ μια πορεία που μου χαρίζει καθαρή συνείδηση και ασφάλεια. Θα ήθελα όμως να μιλήσω για κάτι άλλο, για εκείνα τα 150 ευρώ που για άλλους μοιάζουν με χέρι βοηθείας και για άλλους με χέρι που τους χλευάζει επιδεικτικά.

Χωρίς να έχει κάποια σημασία, έπειτα από έναν προσωπικό και διαπροσωπικό διάλογο που κράτησε συνειδητά αρκετές ημέρες και ασυνείδητα δεν έχει ακόμα σταματήσει και θα συνεχίζεται για αόριστο διάστημα, αποφάσισα να εμβολιαστώ. Κι έπειτα έφτασε η χθεσινή ημέρα. Ίσως η ματιά μου να κρύβει μια δόση καχυποψίας, μα δεν είμαι μόνη. Άλλωστε για κάθε ματιά, υπάρχει και μια αλήθεια. Αναρωτιέμαι γιατί το κίνητρο μου να είναι τα χρήματα αντί για την άρτια υγεία των συνανθρώπων μου και του εαυτού μου, γιατί αν κανείς αμφιβάλει για την ασφάλεια του εμβολίου να επιλέξει να βάλει στο σώμα του κάτι που κρίνει ως επικίνδυνο προκειμένου να εξασφαλίσει μια τριήμερη διαμονή σε κάποιο όμορφο νησί και γιατί ενώ μου χαρίζονται 150 ευρώ η ανασφάλεια μου κορυφώνεται.

Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, θα είμαι λίγο περισσότερο αρνητική από όσο θα ήθελα να ήμουν. Θέλω να με αντιμετωπίζουν σαν ώριμη και υπεύθυνη πολίτη, που ενδιαφέρεται για τους συνανθρώπους της και καλλιεργεί την έννοια της κοινωνικής ευθύνης. Θέλω να επενδύονται χρήματα για να ενημερώνουν την ηλικιακή μου ομάδα πιο αναλυτικά σχετικά με τα εμβόλια, τα οφέλη και τους κινδύνους τους αντί να μου δίνουν χρήματα για διακοπές ή συναυλίες – χωρίς να αναιρείται η σημασία αυτών-. Θέλω να εμπιστεύομαι το κράτος και τους επιστήμονες περισσότερο από 150 ευρώ.  Θέλω η υγεία μου να αξίζει περισσότερο. Θέλω να είμαι ελεύθερη να αποφασίζω για το σώμα μου έχοντας εφοδιαστεί με όλες τις απαραίτητες γνώσεις κι όχι με ένα γεμάτο πορτοφόλι. Θέλω ένα κράτος που με υπολογίζει και δεν με εξευτελίζει. Θέλω ένα κράτος που πιστεύει σε εμένα για να μπορέσω να του αποδείξω ότι πιστεύω κι εγώ σε εμένα και σε αυτό. Δε θέλω να πιστεύει κανείς για εμένα πως τοποθετώ τα χρήματα σε βαθμίδα ανώτερη από το σώμα μου και τον συνάνθρωπο μου. Κι αναρωτιέμαι ξανά εμείς σαν ώριμοι πολίτες που ψηφίζουν κι αποφασίζουν για την πολιτεία, θεωρούμε τα χρήματα αξιόλογο κίνητρο; Δεν υπάρχουν επιχειρήματα που να υπερτερούν σε τεράστιο βαθμό από τη δημιουργική αξιοποίηση 150 ευρώ; Κι αν δεν υπάρχουν, γιατί να νοιώθω ασφαλής να εμβολιαστώ; Πώς μια ενέργεια σαν αυτή μειώνει τον φόβο μου;

Βιώσαμε την αρχή της ενήλικης ζωής μας σε μια κατάσταση εγκλεισμού, φόβου και πανικού. Η αβεβαιότητα που στόλιζε τομείς όπως η εργασία, τώρα ήρθε να κουμπώσει και στην υγεία μας, στις ανθρώπινες σχέσεις και γενικότερα, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Ένα συναίσθημα που δεν έπαψε να υπάρχει γύρω μας μέχρι και σήμερα και με τη διευκόλυνση που μας προσφέρεται συνεχίζει να εκκολάπτεται μανιωδώς αντί να εξατμίζεται.

Θέλω να εμβολιαστώ –προσωπικά- για να προστατεύσω εμένα και τους γύρω μου. Όποιος φοβάται να εμβολιαστεί, γιατί να το κάνει για μια κάρτα εξαργύρωσης; Κι αν δεν βρίσκεσαι σε καμία από τις δύο κατηγορίες, τότε ενδέχεται να αγνοείς την κατάσταση και να την αντιμετωπίζεις σαν κάτι μακρινό και ξένο μέχρι που μια μέρα μαθαίνεις πως θα λάβεις χρήματα αν την οικειοποιηθείς κι αποδεχθείς. Τότε θα τρέξεις να εμβολιαστείς. Για 150 ευρώ αποφάσισες πως δεν φοβάσαι; Για 150 ευρώ αποφάσισες πως σε ενδιαφέρει; Επίλεξε να ενδιαφερθείς προτού τα 150 σου, διότι δεν θα έρθουν ποτέ και φυσικά προτού τα 150 ευρώ, γιατί δε θα είναι πάντα δεδομένα.

Ας μην επιβεβαιώνουμε πως φέρουμε την ταυτότητα που μας  προσάπτουν. Ας αποδείξουμε πως νοιαζόμαστε για μια θετική κοινωνική αλλαγή. Ας τους εκπλήξουμε με τη φωνή και τις δράσεις μας. Ας μην στιγματίζουμε. Είναι μια δύσκολη εποχή γεμάτη πληγές. Κατακρίνοντας τες δεν θα κλείσουν, αλλά θα γίνει πιο βαθύ το τραύμα. Δεν χρειάζεσαι για αξεσουάρ ένα βραχιόλι για να δείχνεις πως δεν εμβολιάστηκες, αλλά μια μάσκα που θα σε απομακρύνει για να σε φέρει  αύριο λίγο πιο κοντά. Κι αυτό ισχύει και για σένα που εμβολιάστηκες, μα φαίνεται να το ξεχνάς κι εσύ όπως κι εκείνοι. Ας συμβιώσουμε αρμονικά μέσα στο χάσμα. Ας μην εκτοξευθούμε στο κενό, μα να χτίζουμε το πέρασμα που θα μας φέρει πιο κοντά όταν όλα θα είναι πλέον πιο απλά. Είμαι έτοιμη να καταλάβω. Είμαι έτοιμη να με καταλάβουν. Ποιος όμως θα μου εξηγήσει;

DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-22:00