Δημήτρης Κατσούλας

Ώρες τώρα έχω εμπρός μου – στο μυαλό μου ήθελα να πω – τις δυο σου εικόνες και προσπαθώ να τις συγκρίνω. Με συγχωρείς πολύ, αλλά μάλλον με μπερδεύεις, Θάνο. Η μια είναι όπως ακριβώς σε γνώρισα να περιδιαβαίνεις εκείνον τον μακρύ και αχανή διάδρομο προσπαθώντας να συγκρατήσεις την καταρροή από τη μύτη σου μ’ εκείνο το μαντήλι που σου χάρισαν  όπου λόγω του χειμώνα έτρεχαν οι μύξες σου, και με το άλλο σου χέρι να προσπαθείς να συγκρατήσεις το παντελόνι σου που σου είχε πέσει ως τα γόνατα. Η δεύτερη είναι από αυτές που κατά καιρούς ανέβαζες στην προσωπική σου σελίδα με μεγάλο ζήλο για να ικανοποιήσεις την αυταρέσκεια σου και να μας δείξεις το  καλογυμνασμένο σου κορμί και τους μυς σου, συνοδευόμενη μάλιστα και με ατάκες που παρέπεμπαν σε ρατσιστικά σχόλια και ακατάληπτα (Γερμανικά) σύμβολα. Αφού είσαι «αγκυλωτός», γιατί τάχα έσβησες τον ηλεκτρονικό σου λογαριασμό;

Θάνο, να ξέρεις ότι όσα like και να συγκέντρωσες – ακόμα και χιλιάδες μέχρι να τα κιώσεις 1,2,3….,10 kb, «μαγκιά» σου βέβαια, με συγχωρείς πολύ όμως, αλλά εγώ επιλέγω την πρώτη σου εικόνα, από τον αχανή διάδρομο εκεί στην Χρήστου Λαδά 3 (πλατεία Καρύτση), τότε που με πλησίαζες και τα συζητούσαμε. Το γνωρίζω πολύ καλά ότι οι γονείς σου είναι παλιννοστούντες από την Τασκένδη. Ναι, Θάνο. Παλιννοστούντες και με χωρίς ζεστασιά στο σπίτι. Και… χειμώνας βαρύς εδώ στην Καλαμάτα, ε! Τότε Θάνο που ούτε μια τσατσάρα δεν είχες για να χτενίσεις τα μαλλιά σου και όλοι έκαναν πλάκα μαζί σου και σε κορόιδευαν. Θυμάσαι, φαντάζομαι πώς τα μάτια σου λαμποκοπούσαν από λύπη! Έτρεφα κάποιες ελπίδες ότι θα τα ξεπερνούσες αυτά και θα γινόσουν κάτι καλύτερο, και δεν θα έφτανες στην σημερινή κατάντια κι αυτό που σήμερα πρεσβεύεις. Το σέβομαι που δεν δέχτηκες έστω για τελευταία φορά τώρα που οι δρόμοι μας χωρίζουν, να φωτογραφηθείς μαζί μου ή κατά μόνας.

Έπεσα έξω, διαψεύστηκα, γαμώ το φελέκι μου, γαμώ.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr