Σεπτέμβριος 2020-Καλωσορίζουμε το φθινόπωρο με αισιοδοξία. Οι φίλοι και αρθρογράφοι της Πόρτας, καλωσορίζουμε ιδιότυπα την Αρχή της Ινδίκτου, όπως αποκαλείται από την Εκκλησία, απαντώντας σε 10 ερωτήσεις. Επειδή το καλοκαίρι του 2020 θα μένει ανεξίτηλο στις μνήμες μας…
Καλή Ανάγνωση!
Σήμερα απαντά η Ωραιοζήλη (Τζίνα) Δαβιλά-Δαμασκηνού. Διαβάστε τα άρθρα της εδώ.
Το καλοκαίρι του 2020 πήγα…στον “κλινόν” άστυ (ναι αυτό που γέρνει κατηφορίζοντας και ανηφορίζοντας ενίοτε) ! Και δεν το μετάνιωσα.
Στην καραντίνα περισσότερο μου έλειψε…η ανεμελιά της επαφής μου με τους ανθρώπους
με ενόχλησε…η χαλαρότητα των μισο- ή ολοκληρωτικά ανεύθυνων και ο άκριτος εξυπνακισμός
ασχολήθηκα…με την Πόρτα, τον εγγονό μου και τον κήπο μου. Ευτυχώς. Έσωσε πολλά το παραπάνω τρίπτυχο.
Αν οι συνθήκες του 2020 ήταν διαφορετικές, προγραμμάτιζα να…κάνω πολλά μπάνια και να δημιουργήσω ένα ταπεινό, ιδιωτικό εκκλησάκι για τον Αη Γιώργη μου πρωτίστως, με τιμώμενους και άλλους Αγίους, όπως ο ‘Οσιος Ιούδας ο Θαδδαίος, ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, ο Πανορμίτης, η Αγία Μαρίνα, ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Βαπτιστής και του Χριστού που χτυπά την πόρτα.
Όρθια ψυχολογικά και σωματικά με κράτησαν…ψυχολογικά ο Γιαννάκης μου, οι άνθρωποί μου, η πίστη μου στο Θείο, σωματικά η Δέσποινά μου και η πίστη μου στο Θείο.
Η απάντηση μου στους συνωμοσιολόγους… “καλύτερα να μασάτε, παρά να μιλάτε”
Τι περιμένω από το φθινόπωρο του 2020…να κυλήσει χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις για όλες και όλους.
Στο εμβόλιο θα πω… ό,τι πουν οι γιατροί που εμπιστεύομαι. Πρώτα ο Θεός και μετά η Επιστήμη. Απαραίτητο θεωρώ να παρέλθει το ασφαλές διάστημα αξιοπιστίας του εμβολίου.
2021: Θα ήθελα να…να κυλήσει πιο ανώδυνα από το 2020, προσωπικά, οικογενειακά, πανελλαδικά και οικουμενικά. Σα γάργαρο, κρυστάλλινο, ολόφρεσκο νεράκι…
Υγεία και χαρά, ευγενείς μας αναγνώστες!
Ωραιοζήλη (Τζίνα) Δαβιλά-Δαμασκηνού
Πίνακες:
Αριστερά πάνω: Βαγγέλης Παυλίδης, κάτω Ειρήνη Βαζούκου. Ακαρδάριστο: Μιχάλης Παπακαλοδούκας (Ν.Υ)