Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, νυν Σύμβουλος του “Ε.Κ” και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών. 

GREEK RESTAURANT-THE BEST IN THE CITY- NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας

visit our new web site

Παρόμοια ερώτηση Αμερικανού δημοσιογράφου προς πρόεδρο είχε να ακουστεί από την κρίση στην Κούβα, το 1962.

«Κύριε Πρόεδρε», φώναξε η δημοσιογράφος προς την κατεύθυνση του Τζο Μπάιντεν που περνούσε βιαστικά από μπροστά της, «θα πρέπει να ανησυχεί ο αμερικανικός λαός για έναν πιθανό πυρηνικό πόλεμο;».

«Οχι», απάντησε αστραπιαία εκείνος.

Ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τη σκοπιμότητα αυτού του εμφατικού όχι. Δεν θέλει να δημιουργήσει ανησυχία.

Ωστόσο, ότι στις μέρες μας η κρίση με την Ρωσία -περί αυτού πρόκειται- δημιούργησε τις συνθήκες που καθιστούν δυνατή την υποβολή αυτής της ερώτησης, είναι αποκαλυπτικό της φοβερής κατάστασης στην οποία έχει περιπέσει ο Κόσμος.

Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί αυτό πριν λίγα χρόνια, όταν φαινόταν πως η Ειρήνη και η Δημοκρατία -τουλάχιστον στις χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική- θα διαρκούσε για πάντα;

Οι αμερικανικές Αρχές εγείρουν όλο και περισσότερο το ερώτημα για την πιθανότητα να μην έχει σώας τας φρένας ο Πούτιν. Μπορεί να μην είναι έτσι και να αποτελεί προπαγάνδα.

Ακόμα όμως και να μην θεωρείται παρανοϊκός, με βάση τον ιατρικό   προσδιορισμό, δεν πρέπει να είναι και πολύ καλά στα μυαλά του για να ξεκινήσει αυτόν τον πόλεμο στην Ευρώπη.

Πώς μπορεί κάποιος με σώας τας φρένας του να απειλήσει με «επιπτώσεις που ο άνθρωπος δεν έχει δει σε όλη την ιστορία του»;

Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να παίρνουμε αψήφιστα τις δηλώσεις  του Πούτιν – ούτε και του Ερντογάν.

Ούτε και πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν η θεωρία ότι μπορούν ολιγάρχες να του επιβάλουν τη γνώμη τους.

Ετσι, ενώ σήμερα οι αναλυτές τονώνουν την ψυχολογία μας με διάφορα στοιχεία, όπως π.χ. με την κατάρρευση του ρουβλίου και ότι η Ουκρανία μπορεί να αποτελέσει το τίμημα της ύβρεως του Πούτιν, είναι βέβαιον ότι οι ηγεσίες της Αμερικής και των ευρωπαϊκών χωρών θα σκέφτονται τρόπους για να αντιμετωπίσουν μια τέτοια περίπτωση.

Για δεκαετίες ο Κόσμος έζησε τον Ψυχρό Πόλεμο και άλλες κρίσεις χρησιμοποιώντας μόνο μία φορά την πυρηνική βόμβα ενάντια της Ιαπωνίας και βλέποντας τα φρικτά αποτελέσματα πείστηκε ότι δεν πρέπει ποτέ ξανά να χρησιμοποιηθεί.

Και είναι τρελό να σκεφτεί κανείς ότι σήμερα μπορεί να γίνει χρήση, όχι μίας αλλά χιλιάδων πυρηνικών κεφαλών που θα έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή του πλανήτη Γη και κατ’ επέκταση του ανθρώπου.

Και ενώ δεν πιστεύουμε ότι μπορεί κανείς να φτάσει στο σημείο να διατάξει την χρήση πυρηνικών όπλων, το γεγονός και μόνον ότι το θέμα εγείρεται από έναν ηγέτη που τα διαθέτει, πέρα από το τραγικό, αποτελεί και μία αμφισβήτηση της στοιχειώδους λογικής και μια αμφισβήτηση για το μέλλον του ανθρώπινου γένους.