DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-22:00

Ωραιοζήλη – Τζίνα Δαβιλά

Το πρώτο μου κείμενο στο  protagon.gr που είχε δεχτεί δριμεία επίθεση και μάλιστα εκ των έσω ,  συνέβη γιατί υπερασπίστηκα το δικαίωμα των ασθενών των νοσοκομείων να διατηρήσουν τις εικόνες της Παναγίας και του Χριστού στα δωμάτια τους ως στοιχείο παρηγοριάς και ελπίδας, κάτι το οποίο κάποιος διευθυντής Κλινικής της Θεσσαλονίκης είχε λάβει απόφαση να αγνοήσει και να ζητήσει το κατέβασμα των εικόνων. Δεν κρύβω ότι είμαι ένθεη και μάλιστα Ορθόδοξη. Όπως λέω το επώνυμο μου με υπερηφάνεια, λέω και τις θρησκευτικές μου θέσεις.

Είναι δικαίωμα του καθενός να επιθυμεί την αποτέφρωση ή την ταφή όταν εγκαταλείψει τα γήινα, ανεξάρτητα αν πιστεύει ότι θα υπάρχει σε άλλη διάσταση ή θα γίνει κοπριά  στα λάχανα. Δικαίωμα δεν έχει κανείς να επιτίθεται στην μία ή στην άλλη θέση, αν επιθυμούμε να μιλάμε για πολιτισμένες συμπεριφορές. Οι ύβρεις, ειρωνείες, χλευασμοί ανήκουν στους κομπλεξικούς, έωλους, αδαείς, τρομαγμένους. Το επισημαίνω καθώς συχνά, όσοι συστήνονται ως άθεοι, συμπεριφέρονται σαν να είναι κεχρισμένοι με το αλάθητο, επιβεβαιώνοντας στην πραγματικότητα την παραδοχή  αυτού που μάχονται: ότι το Θείο υπάρχει. Αλλιώς , γιατί τόσο μένος για κάτι ανύπαρκτο;

Στην πράγματι αρκετά καλοβαλμένη και καλοπροετοιμασμένη εκπομπή “Κεραία” στην ΕΡΤ 1 για την αποτέφρωση με την πρώην συνεργάτιδα Ρέα Βιτάλη και με τους εξαιρετικούς συνομιλητές η αφήγηση του Μάριου Βουτσινά συμπύκνωσε ό,τι πιστεύουμε εμείς οι ένθεοι, οι συνειδητά Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι υπερήφανα βεβαπτισμένοι στο όνομα της Αγίας Τριάδας: την ύπαρξη της ψυχής που ΔΕΝ πεθαίνει, ΔΕΝ γίνεται κοπριά στα λάχανα, ΔΕΝ χάνεται όταν το σώμα νεκρώνεται. “Την ώρα που πετάξαμε την τέφρα, ένα αεράκι φύσηξε και την έστειλε στο θέατρο των Δελφών, ενώ το ραδιόφωνο όλως τυχαίως έπαιζε Μίννα”.  Ο Ανδρέας Βουτσινάς, είχε ζητήσει η τέφρα του να διασκορπιστεί στο Θέατρο των Δελφών και αγαπούσε πολύ την ιταλίδα ερμηνεύτρια Μίννα.

Ο  φίλος μου ο Αυγουστίνος, “ταξίδεψε” πέρυσι. Αποτεφρώθηκε και ζήτησε να πάει στο μικρό νησί του για να είναι εκεί η τέφρα του. “Ήθελε πάντα να πιάνει λίγο χώρο στον κόσμο, αλλά δεν ήταν άθεος”, μου είχε πει η σύντροφος και γυναίκα του θεολόγος στο επάγγελμα. Ξέρετε, οι θεολόγοι είναι ίσως  η μοναδική επαγγελματική ιδιότητα που παίρνει σαφή θέση στο ζήτημα “Θεός-Χριστός-Άγιο Πνεύμα”  και το όλο δόγμα του Χριστιανισμού και δη της Ορθοδοξίας. Η Επιστήμη της Θεολογίας είναι τα βαθιά νερά της Φιλοσοφίας.  Όσο πιο πολύ βαθαίνεις, τόσο πιο πολύ θαυμάζεις αυτό που ξετυλίγεται μπροστά σου. “Ήθελε να πιάνει λίγο χώρο στον κόσμο”. Τι όμορφο! Πόσο θλιβερό!

Ολάκερη η Ιστορία της ανθρωπότητας έχει δυο επίσημους πυλώνες: την προ και μετά Χριστόν εποχή. Ούτε προ και μετά Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Βούδα ή Μωάμεθ. Προ και μετά Χριστόν. “π.Χ. και μ. Χ”. Επιβλητικά καθοριστικό. Και καθόλου τυχαίο. Γιατί το Αληθές είναι γαλήνια επιβλητικό. Με δύο λέξεις. Προ Χριστού. Μετά Χριστόν.

Η τυπολατρεία της Ορθοδοξίας είναι ψυχοθεραπευτική. Από την προσευχούλα που διαβάζει ο ιερέας όταν γεννιέται ένα παιδάκι και την ευχή όταν σαραντίζει αναπαριστάνοντας την Υπαπαντή του Χριστού στον Ναό των Ιεροσολύμων μέχρι την νεκρώσιμη ακολουθία, την ταφή και τα μνημόσυνα. Τα λόγια, τα κεράκια, ο συμβολισμός της τελετουργικής διαδικασίας, το μνήμα, το θυμίαμα που ηρεμεί με τα εξαιρετικά αρώματα που αναδύονται, τα κόλυβα που φτιάχνουμε για να “χορτάσουν” οι ψυχούλες, έχουν παρηγορητική και θεραπευτική αξία και ιδιότητες. Είναι τα πάντα σοφά μελετημένα γιατί με σοφία δόθηκε στον άνθρωπο το αυτεξούσιο, η απόλυτη ελευθερία να αποφασίζει για τον εαυτό του. Αυτή την παρηγορητική, ψυχοθεραπευτική διεργασία δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα επιτευχθεί με την καύση.

Η Θεία Οικονομία – εννοούμε το σχέδιο του Θεού στο οποίο υπάρχει η πρόθεση και η θεία πρόνοια για τη σωτηρία των ανθρώπων αξιοποιώντας πάντα το αυτεξούσιο και τη δυνατότητα των επιλογών – η Θεία Οικονομία θέλησε ο Ιησούς να πεθάνει επάνω στον Σταυρό, μην αφήνοντας περιθώρια στους στρατιώτες να Του σπάσουν τα πόδια ώστε να επισπεύσουν τον θάνατό Του, καθώς δεν έπρεπε σύμφωνα με το ιουδαϊκό έθιμο να γιορτάσουν το Πάσχα με ετοιμοθάνατους τους σταυρωμένους. Έπρεπε να έχουν “καθαρίσει” το τοπίο των σταυρώσεων. Συνεπώς, ο Χριστός ετάφη ακέραιος. Θεολογικά, όσο και δογματικά, αυτό αποτελεί κομβικό σημείο για την Ορθοδοξία, όπως καταγράφουν τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης. Είναι και ζήτημα που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη.

Θα διερωτηθείτε ίσως τι  γίνεται με τους ανθρώπους που καίγονται από τυχαία ή μη τυχαία γεγονότα; Λ.χ. τόσες ψυχές στην πυρκαγιά στο Μάτι, τόσων αιώνων πόλεμοι, ατυχήματα ή παράνοιες, όπως η Ιερά Εξέταση που έστελνε ανυπεράσπιστες ψυχές και σώματα στην πυρά; Το ιερό βιβλίο της Αποκαλύψεως του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου είναι διαφωτιστικό, παρ’όλη την δυσερμηνεία του,  στο κεφ.20, στιχ. 12-15: “12 καὶ εἶδον τοὺς νεκρούς, τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου, καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν· καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη, ὅ ἐστι τῆς ζωῆς· καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. 13 καὶ ἔδωκεν ἡ θάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτῇ, καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐκρίθησαν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. 14 καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἐβλήθησαν εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός· οὗτος ὁ θάνατος ὁ δεύτερός ἐστιν. 15 καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέθη ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς γεγραμμένος, ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός.”.

Είμαι κλασική τηλεθεάτρια και ακροάτρια της ΕΡΤ. Επισημαίνω δύο κύριες που προσφάτως μίλησαν στο κρατικό κανάλι. Την κυρία Νόνικα Γαληνέα, ηθοποιό, και την κυρία Ιωάννα Φάσσου – Καλπαξή, την γνωστότερη Γιοβάννα, ερμηνεύτρια πολυβραβευμένη στο εξωτερικό, ποιήτρια, πεζογράφο. Η Νόνικα Γαληνέα τόνισε ότι από την εντατική την έσωσε η Παναγία, στην οποία πιστεύει πολύ και επικαλείται τη χάρη Της, ενώ η Γιοβάννα είπε ότι σε συναυλία με τον Κώστα Καπνίση νοιώθοντας απροετοίμαστη ένωσε τα χέρια της και έστειλε την σκέψη της στην Παναγιά ζητώντας την βοήθεια Της για να βγει στο πλήθος να τραγουδήσει. Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον η “Κεραία” να προσεγγίσει ανθρώπους που πιστεύουν με θέρμη και διευρυμένο πνεύμα στον Θεό. Αλλά και τις θέσεις διαπρεπών Θεολόγων. Πώς βλέπουν την καύση των νεκρών;

Τόσο η Ρέα, όσο και η “Κεραία” είναι αξιοπρεπείς παρουσίες στην ΕΡΤ. Ωστόσο, λείπει το ελεύθερο και απελευθερωτικό, αντικειμενικό, αποστασιοποιημένο βλέμμα της παρουσιάστριας από το θέμα, τουλάχιστον το συγκεκριμένο. Θυμάμαι τους εξαιρετικούς “Πρωταγωνιστές” του Σταύρου Θεοδωράκη. Το πρόβλημα, όσων τον παρακολουθούσαν με όρια στην σκέψη, ήταν ότι ποτέ δεν έπαιρνε θέση. Ξετύλιγε τα δεδομένα της έρευνας ισομερώς και με δικαιοσύνη. Αυτό δεν διευκόλυνε τους τηλεθεατές, αλλά τους έδινε την ελευθερία να σκεφτούν διαφορετικά. Στη δεύτερη εκπομπή της Ρέας  με επίκεντρο ένα ζήτημα που καίει, η υπόθεση πήγε τυφλοσούρτη. 

Και αυτό τέθηκε εξ αρχής της εκπομπής: το σύμβολο της νίκης στον ιδιοκτήτη του αποτεφρωτηρίου, θα μπορούσε να έχει διπλή ερμηνεία. Γνωρίζουμε όμως όλοι ότι δεν έχει. Ήταν θέση και θα έπρεπε να έχει αποφευχθεί.