Πρόσωπα - Αφιερώματα

Η Κική Τσακίρη ήταν…, του Νίκου Βασιλειάδη

Spread the love

Η Κική Τσακίρη ήταν μια γυναίκα εξειδικευμένη στα θέματα του Κοινωνικού Ταμείου της Ε.Ε. Χάρι στην ίδια ξεκίνησαν οι εφαρμογές του Κοινωνικού Ταμείου της Ε.Ε. στο Νότιο Αιγαίο. Οικονομολόγος, με σπουδές στη Φρανκφούρτη ήταν αυτή που δίδαξε σε όλα τα άλλα στελέχη τί είναι το Κοινωνικό Ταμείο, η «βοήθεια στο σπίτι», η κοινωνική βοήθεια, τα ΚΔΑΠ, τα ΚΑΠΗ. Προσπάθησε να φτιάξει δομές για τη βοήθεια των άλλων. Και όμως όταν ήρθε η δική της σειρά, το κράτος της γύρισε την πλάτη.

Η Κική Τσακίρη έπασχε από τη μοναδική ύπουλη και ανίατη νόσο την Πλευρική Αμυοτροφική σκλήρυνση. Μία πάθηση που δεν εξετάζει ηλικία, φύλο, ή άλλους παράγοντες προκειμένου να εμφανιστεί. Η συγκεκριμένη νόσος γνωστή και ως νόσος του Χώκινγκ καθώς ο Βρετανός αστροφυσικός διαγνώστηκε με αυτή την ασθένεια σε ηλικία μόνο 21 ετών και απεβίωσε σε ηλικία 76 ετών είναι η ασθένεια που παραλύει ολοκληρωτικά ο οργανισμός με αποτέλεσμα τη γαστροστομία για τη διατροφή και την μηχανική υποστήριξη για αναπνοή. Το μόνο που μπορούσε να κουνήσει η Κική Τσακίρη στο τέλος ήταν τα μάτια της, τα μάτια που δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να μιλούν για τις ανάγκες των ανθρώπων με αναπηρία καθώς ένα προηγμένο μηχάνημα, που παρακολουθεί την κίνηση του ματιού σε ένα πληκτρολόγιο, της έδινε τη δυνατότητα να γράφει και να σερφάρει στο διαδίκτυο.

Κάπως έτσι η Κική στην τελευταία ανάρτησή της μόλις χθες πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι είχε γράψει στον προσωπικό της λογαριασμό στο FB: “Δεν θα κουράζομαι να επαναλαμβάνομαι. Κινητικά ανάπηρη χωρίς ομιλία δεν σημαίνει και διανοητικά καθυστερημένο. “Με γνωρίζεις; ξεύρεις ποιος είμαι; ” και μιλάνε αργά για να τους καταλάβω! Εκφωνώ: “μιλάτε νορμάλ, ακούω και καταλαβαίνω μια χαρά!” Και μερικοί συνεχίζουν να μιλάνε αργά αργά. Έμαθα να το διασκεδάζω και μουντζωνω και τον εαυτό μου για τα τόσα ευρωπαϊκά κονδύλια που διαχειριστήκαμε για ευαισθητοποίηση των νεοελλήνων επάνω στις ιδιαιτερότητες των ΑΜΕΑ και θερίζουμε αέρα κοπανιστό ακόμα στην καθημερινότητα!”…

Μια παρακαταθήκη στις υπεράνθρωπες ψυχές των ανθρώπων με προβλήματα που δεν διαφέρουν σε τίποτε από τον καθένα άλλο άνθρωπο χωρίς…

SHARE
RELATED POSTS
Η νεολαία της Ελλάδας…ο Θοδωρής Τζανέτος, του Πάνου Μπιτσαξή
Αν έγραφα την ιστορία της Ελένης Τοπαλούδη…, του Κωστή Α.Μακρή
Ο Παύλος, ο Άφοβος, του Κώστα Αρβανίτη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.