Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Η θλίψη μιας κατσαρίδας, της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων (έναντι Σταδίου ΔΙΑΓΟΡΑΣ), «Πηγές Καλλιθέας»

Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου στο ύψος του ΙΚΑ & Λεωφόρος Κρεμαστής

Μαρία Σκαμπαρδώνη είναι Δημοσιογράφος και Αναγνώστρια της iΠόρτας

Ακούω εσάς που θλίβεστε
πως δε σας αγαπούνε.
Εμένα κανείς με έχει ρωτήσει,
πώς αισθάνομαι που όλοι με φοβούνται;

Και να πεις πως έβλαψα,
σε κάποιον κακό έκανα;
Είναι αυτή η άσχημη μορφή μου,
με αυτή γεννήθηκα, τι να έπραττα;

Όλοι με αποστρέφονται,
με κοιτούν και αηδιάζουν.
Το όνομά μου λένε μόνο
και από φόβο αναστενάζουν.

Κανείς δε με αγαπάει,
να με σκοτώνουν μόνο θέλουν.
Νευριάζουν καθώς βλέπουν
πως εύκολα δεν μπορούν να με εξοντώνουν.

Κανείς δε με αγαπάει,
όλοι με μισούν και με σιχαίνονται.
Τόσο πια αηδιαστική είμαι,
που τόσο με αποστρέφονται;

SHARE
RELATED POSTS
Για τη Λούλου, τη γάτα, του Νότη Μαυρουδή
Γράμμα σ’ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ, του Αλάριχου
Πάρ’τον κάτω φαρδύ-πλατύ, ανάσκελα!, του Γιάννη Στουραΐτη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.