Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων (έναντι Σταδίου ΔΙΑΓΟΡΑΣ), «Πηγές Καλλιθέας»

Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου στο ύψος του ΙΚΑ & Λεωφόρος Κρεμαστής

Δρ Δέσποινα Κατσώχη

Η ακράτεια επηρεάζει την κοινωνική ζωή, την ψυχολογία αλλά και τη σεξουαλικότητα των γυναικών. Κι όμως μπορεί να αντιμετωπισθεί πλήρως και η γυναίκα να ζήσει χωρίς φόβο και περιορισμούς.

Εκτιμάται ότι μία στις τέσσερις γυναίκες που έχουν περάσει τα 50 θα εμφανίσει ακράτεια ούρων: το ποσοστό εκτινάσσεται στο 50% για τις γυναίκες άνω των 65. Ωστόσο η ακράτεια αφορά όλες τις ηλικίες: στην Ελλάδα 3 στις 10 γυναίκες πάσχουν από κάποια μορφή ακράτειας. Αν και δημιουργεί σειρά προβλημάτων, παρόλα αυτά, όπως δείχνουν οι έρευνες, ένα πολύ μικρό ποσοστό (περίπου 20%) αναζητά τη βοήθεια του γιατρού.

Η ακράτεια ούρων η οποία αποτρέπει την ασθενή να απομακρυνθεί από το σπίτι της ή από «ασφαλές» περιβάλλον, προκαλείται συνήθως από τη χαλάρωση των ιστών της πυέλου, που οφείλεται στις γέννες. Εξαιτίας της προκαλούμενης χαλάρωσης, η ουροδόχος κύστη, ίσως και η μήτρα και το έντερο, κατεβαίνουν προς τα κάτω, όταν η ασθενής σφιχτεί ή βήξει. Όταν λοιπόν για κάποιον λόγο «σφίγγεται» η κοιλιά, τότε η ουροδόχος κύστη δεν μπορεί να συγκρατήσει τα ούρα.

Ακράτεια μπορεί να προκαλέσουν ακόμη, γενετικές ανωμαλίες, τραυματισμοί στην σπονδυλική στήλη ή στη λεκάνη, εγκεφαλικό επεισόδιο, ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, χρόνιες ουρολοιμώξεις, το ότι η γυναίκα σηκώνει βάρη, η εμμηνόπαυση, η ανεπάρκεια οιστρογόνων αλλά και η παχυσαρκία.

Η ακράτεια μπορεί να είναι επιτακτικού τύπου ( ξαφνικά έντονη και μη ελεγχόμενη επιθυμία για ούρηση) ακράτεια από προσπάθεια, όπου βήχας, φτάρνισμα ή γέλιο προκαλούν απώλεια ούρων ή μικτή ακράτεια η οποία συνδυάζει το επιτακτικό στοιχείο αλλά και την απώλεια ούρων κατά την προσπάθεια. Την ακράτεια προκαλεί και η Υπερπλήρωση, όταν δηλαδή η ουροδόχος κύστη έχει περισσότερα ούρα απ’ όσα μπορεί να συγκρατήσει, γιατί τότε βρίσκεται σε κατάσταση υποτονίας, δηλαδή δεν συσπάται.

Η πάθηση αξιολογείται με υπερηχογράφημα και ουροδυναμική εξέταση, προκειμένου να αποφασισθεί η ακολουθούμενη θεραπεία. Κατά την ουροδυναμική εξέταση, τοποθετείται ένας καθετήρας στην ουροδόχο κύστη, ο οποίος θα ελέγξει τις δραστηριότητες ουροδόχου κύστης και ουρήθρας.

Αν η συντηρητική θεραπεία (ασκήσεις πυέλου, ηλεκτρική διέγερση των μυών, κολπικοί κώνοι και ορμονολογικά σκευάσματα) δεν αποδώσει, η χειρουργική θεραπεία μπορεί να προσφέρει μόνιμα και θεαματικά αποτελέσματα, ιδιαίτερα αν ο σφικτήρας της βαλβίδας της ουροδόχου κύστης έχει υποστεί βλάβη.

Ο χειρουργός ουρολόγος αναρτά τον κόλπο, τοποθετεί κολλαγόνο ή σιλικόνη γύρω από την ουρήθρα ή κολπική ταινία ελεύθερης τάσης. Η τοποθέτηση κολπικής ταινίας είναι μέθοδος ελάχιστα επεμβατική (διαρκεί περίπου 20 λεπτά) και γίνεται με τοπική αναισθησία. Η ταινία είναι κατασκευασμένη από ειδικό πλέγμα και τοποθετείται στην ουρήθρα της γυναίκας μέσω του κόλπου. Η ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι της μετά σύντομη νοσηλεία (μία έως τέσσερις μέρες νοσηλείας) ενώ σε μία εβδομάδα επιστρέφει πλήρως στα καθήκοντά της.

H ακράτεια ούρων ως σύμπτωμα μπορεί να σχετίζεται με τον διαβήτη ή διάφορα νεφρικά προβλήματα. Οι γυναίκες δεν πρέπει να ολιγωρούν στο να επισκεφθούν χειρουργό ουρολόγο ο οποίος θα δρομολογήσει την βέλτιστη γι’ αυτές θεραπεία.

Η ακράτεια ούρων εμφανίζεται συχνότερα απ’ ότι νομίζουμε και οι γυναίκες δύσκολα το συζητούν ενώ όταν το κάνουν αισθάνονται αμηχανία. Βάλτε ένα τέλος σ’ αυτή την κατάσταση γιατί έχετε επιλογές!