Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology.

Ο Ράμφος ( του οποίου δεν είμαι και ο φανατικότερος οπαδός) αφήνει πλέον αποτύπωμα ψυχογράφου με ό,τι καταπιάνεται. Ψάχνει λοιπόν τον Καβάφη στο «χρονικό» του. Τον μελετάει για να κατανοήσει που επιμένει η ιστορική μνήμη του ποιητή, και πως μεταφερει με το στίχο το «παρελθόν ολοζώντανο στο δραστικό παρόν μας»

Αναλύει το καβαφικό χωροχρονικό σύμπαν με δομικό βάθος και με μια οπτική εσωτερίκευσης των σημαινόμενων του ποιητικού «κατασκευαστικού» λόγου, όντας ο ίδιος μέγας γνωστής του ιστορικού φόντου πίσω από τα καβαφικά περιγραφικά νοήματα.

Αξίζει φρονώ – για οποιον δεν εξεικειώνεται εύκολα με το καβαφικό σύμπαν – να εισχωρήσει στο λυρικό νόημα του μεγάλου ποιητή μέσω της ανάλυσης της «χρονικής αφθαρσίας» που ακτινογραφεί ο Ράμφος με μεθοδικότητα και φιλοσοφική διόπτρα, με οντολογικά ερωτήματα και με ένα υψηλής ακρίβειας δι-ιστορικό πολυπρισματικό κάτοπτρο (χωρίς πειρασμό για εθνοφυλετικούς  σχολιασμούς ή τέτοιας υφής αποδόσεις των στίχων)

Η πολιτισμική και λογοτεχνική βαρύτητα του καβαφικού λόγου μάλλον – τολμώ να πω αν και όχι σχετικός – ότι είναι για τον Ράμφο ένα κοσμοθεωρητικό πλαίσιο, μια χωροχρονική συμπαντική συνθήκη που οδηγεί τον αναγνώστη να νιώθει «υποκείμενο» των ιστορικών σημαινόντων στα ποιήματα του Καβάφη

Λέει ο Ράμφος : «Με έτρωγε το ερώτημα πώς γίνεται όταν διαβάζουμε Καβάφη να συγκινούμαστε αλλά να μην καταλαβαίνουμε ακριβώς γιατί, οπότε προσπάθησαν να απαντήσω. Στάθηκα στο ζήτημα του χρόνου, όχι σαν θεωρητική αντίληψι του Καβάφη αλλά σαν δομικό στοιχείο των ψυχικών του παραστάσεων και της ποιητικής του, παράγοντα μιας εσωτερικής διατάσεως που πηγάζει από την «ιδέα» κάθε ποιήματος, παραμερίζοντας τα λυρικά συναισθήματα με προέλευσι ποικίλες εικόνες και εντυπώσεις. Εξ ου και η πυκνή διασταύρωσι παρατηρήσεων ή αυτοσχολίων του στις εκ μέρους μου αναγνώσεις των ποιημάτων»

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)