Γιώργος Αρκουλής

Ημέρα μαρτυρίου σήμερα για όσους θέλησαν να σπεύσουν στις Τράπεζες προκειμένου να πληρώσουν λογαριασμούς, δόσεις ρυθμίσεων κλπ., αφού, αφήνοντας τις εκκρεμότητες για «από Δευτέρα», οι ουρές θα τελείωναν στην γειτονιά τους (με πιθανότητα βροχής, όπως σήμερα, σύμφωνα τις προβλέψεις των ειδικών).

Έχοντας νταλαβέρι με την Εφορία, πρέπει κάθε τέλος του μήνα να προσκυνώ τον ταμία της Τράπεζας (ή τον υπάλληλο των ΕΛΤΑ) και με τα όσα ακούγονται, κάπου θέλησα να κρατήσω πισινή. Πήρα, λοιπόν, στο τηλέφωνο τον λογιστή μου, μήπως και οι ευφυείς αρμόδιοι του υπουργείου της εθνικής Οικονομίας, έδωσαν παράταση. «Και βέβαια έδωσαν, μου είπε, όχι όμως για ιδιώτες, αλλά για τους έχοντες επιχείρηση, πληγείσα από την έλλειψη εσόδων» κλπ.

Όχι ότι μου έκανε εντύπωση η απάντηση του ειδικού με τα φορολογικά, απλά με πήρε το παράπονο για τις κλασικές μεθόδους να προηγούνται οι «λίγοι» των πολλών, λες και οι βιομήχανοι, βιοτέχνες και έμπειροι είναι εκείνοι που έδωσαν την ευρεία πλειοψηφία στο κυβερνών κόμμα και όχι η πλέμπα.

Κατά τα άλλα, η σύντομη συνομιλία με τον λογιστή μου έκλεισε με την συνήθη ερώτησή του προς την ταπεινότητά μου (ώστε να έχει μια παρήγορη απάντηση στα όποια προβλήματα, θεωρώντας ότι με την ιδιότητα του δημοσιογράφου, έ, κάτι θα ξέρω περισσότερο από αυτόν!)

«Πως τα βλέπετε τα πράγματα κύριε Γιώργο;»

Μπορεί και να με παρεξήγησε, όμως η απάντηση βγήκε αβίαστη:

«Κι’ εγώ κύριε Παύλο μου, ψάχνω για Τειρεσία, αλλά φαίνεται ότι κι’ αυτός πνίγηκε σε αχαρτογράφητα νερά», εννοώντας διάφορους ειδικούς οι οποίοι καθημερινά ενημερώνουν, προβλέπουν, κατανοούν ή δακρύζουν από τα κανάλια…

ΥΓ: Με τις προβλέψεις τους, τελικά, να μου θυμίζουν το κλασικό 1Χ2…