Δημήτρης Κατσούλας

Κυριακή βράδυ 19 Ιουνίου 2022 και με την πλατφόρμα του power pass στο gov.gr ανοιχτή, ενημερώνομαι ότι οι αιτήσεις για την επιδότηση που αφορά στους λογαριασμούς ρεύματος απευθυνόμενη σ’ εκείνους των οποίων τα ΑΦΜ έληγαν σε 1 και 2 έχει ξεπεράσει τις 200.000 υποβληθείσες. Με γεωμετρική επίσης πρόοδο προχωρούν – από άλλη πλατφόρμα – και οι αιτήσεις για το επίδομα βενζίνης, ξανά μέσω του  Fuel Pass στο gov.gr. Ανανέωση διπλώματος ικανότητος οδηγήσεως αυτοκινήτου, έκδοση δελτίου ταυτότητος, Νέος Ενιαίος Αριθμός ο οποίος έρχεται να καταργήσει ΑΦΜ, ΑΜΚΑ και Αριθμό Ταυτότητας ευρίσκεται στα σκαριά προκειμένου να ‘διευκολύνουν όλες αυτές οι υπηρεσίες την ζωή και την ελεύθερη κινητικότητα των πολιτών με απλουστεύσεις πρωτοποριακές’, διατυμπανίζουν από τον ηλεκτρονικό τύπο αλλά και τον έντυπο οι ‘εγκέφαλοι- προγραμματιστές’ από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης κι από έναν υπουργό όπου όλη τη μέρα σχεδιάζει επί χάρτου και υλοποιεί την επομένη, ανεξάρτητα τώρα εάν έχει τις στοιχειώδεις έστω γνώσεις ένας παππούς ή μια γιαγιά στην επαρχία, ένας νέος αγρότης, μια νέα αγρότισσα που δεν προλαβαίνει να ετοιμάζει το φαγητό της φαμελιάς της, την φροντίδα των παιδιών της, την επίβλεψη των γερόντων πεθερικών της. Δεν βαριέσαι…, οι φόρμες πάντως, οι νόρμες, οι πλατφόρμες και τα ‘ιερογλυφικά’ που πρέπει να αποκρυπτογραφηθούν έως ότου το σύστημα τα κάνει ‘δεκτά’ κατά την υποβολή τους, μπορεί να ‘ανατεθούν σε κάποιον που γνωρίζει, σε φοροτεχνικό ή λογιστικό γραφείο φυσικά με το αζημίωτο και – εννοείται – χωρίς την έκδοση αποδείξεως. Αυτά, ίσως είναι λεπτομέρειες για το υπουργείο που τα εξυφαίνει και τα αναρτά στο διαδίκτυο προς (αναγκαστική) εφαρμογή από τους πολίτες αυτής της χώρας, και μάλιστα πολλές φορές ούτε καν να παρέχεται και ένα εύλογο χρονικό διάστημα προς εξοικείωση και περαιτέρω εκμάθησή του ως νέο, πρωτοποριακό, και θαυμαστό που πλασάρεται.

Και από εκεί όπου ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των συμπολιτών μας χρησιμοποιούσε το κινητό του (η πλειοψηφία) για επικοινωνία και ενημέρωση και ένα μικρότερο ποσοστό για επαγγελματικούς λόγους  πάντα εν κινήσει, με τις επερχόμενες εδώ και αρκετό καιρό όμως  ‘διευκολύνσεις’ που παρέχει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης άπαντες είτε από ανάγκη είτε από συνήθεια είτε από περιέργεια  ακόμη, έχουμε μετατραπεί σε έναν λαό, σε μια κοινωνία ‘προσκυνητή των μέσων’ όπου είναι τόσο μεγάλη η εξάρτηση που ούτε αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο που ξοδέψαμε σκυμμένοι πάνω σ’ αυτά τα διαολομηχανήματα. Είναι τόση δε η εξάρτησή μας όπου γνωστή μπίρα εκμεταλλεύτηκε αυτούς τους ισχυρούς ‘δεσμούς΄ μας με το κινητό, τους έκανε διαφήμιση και μας προτρέπει να γυρίσουμε το κινητό ανάποδα εναποθέτοντάς το στην άκρη του τραπεζιού διότι ‘Όταν είμαστε μαζί, είμαστε πραγματικά μαζί’, γνωρίζοντας – μετά από στατιστικές που έχουν γίνει – ότι το 84% των Ελλήνων ασχολείται με το κινητό ακόμη κι όταν βρίσκεται με την παρέα του. Κι εμείς, το κάνουμε!

Κάποτε, εκεί γύρω στις δεκαετίες του 1980 και 1990 όπου τα αντιλαϊκά μέτρα μετατρέπονταν σε ποτάμια οργής όχι μόνο στους Αθηναϊκούς δρόμους αλλά και σ’ αυτούς της Επαρχίας προκειμένου να διεκδικήσουν το ψωμί, τη δουλειά, τις υγιεινότερες συνθήκες εργασίας, τα μέτρα όπου έπρεπε να ληφθούν από τις εταιρίες για να διαφυλαχθεί η σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων, να μη καταλήγουν ‘κιμάδες’ στους ‘Μύλους του Αγίου Γεωργίου’, στα ‘Ναυπηγεία Σαλαμίνας’, στα ‘Λιπάσματα της Δραπετσώνας’ και αλλού, τότε λοιπόν σύσσωμη η εργατιά ξεχυνόταν οργανωμένη σε διαδηλώσεις, και δυναμικές κινητοποιήσεις ημερών μάλιστα και όχι ωρών, τότε ξεριζώνονταν και πεζοδρόμια, τότε η παραπομπή των νομίμως εκλεγμένων συνδικαλιστικών φορέων και μελών τους που σύρονταν στα δικαστήρια, εκπροσωπούντο σθεναρά από τον νομικό κόσμο της χώρας, οι αγορεύσεις της υπεράσπισης θυμάμαι κρατούσαν ώρες πάντα και ευπρεπώς κινούμενες εντός λογικών ορίων και – δεδικαιολογημένων – απεργιακών υπερβάσεων αρκετές φορές, σχετικώς με τα αιτήματα των σωματείων. ‘Προσερχόμαστε στις συζητήσεις θέτοντας πολλά αιτήματα προκειμένου να επιτύχουμε την ικανοποίηση μερικών’ μου τόνιζε κάθε φορά ο Διευθυντής του Ταμείου Νομικών κύριος Αθανάσιος Ευαγγελάτος, όταν επρόκειτο να λάβουμε αποφάσεις και να χαράξουμε την διεκδικητική μας γραμμή οσάκις επρόκειτο να κατέλθουμε σε απεργία.

Σήμερα, με τον λαό ταγμένο στο περιθώριο και ευρισκόμενο στα πρόθυρα της πείνας αλλά από αξιοπρέπεια δεν το εξωτερικεύει, έναν νόμο ο οποίος καθορίζει ότι οι απεργοί θα πρέπει να κινούνται στο ήμισυ του χώρου που καταλαμβάνει ένα πεζοδρόμιο και έχοντας επιβάλλει τον ‘κοινωνικό αυτοματισμό’ οριζοντίως και καθέτως, ουδείς διεκδικεί, ουδείς έχει το σθένος να εκφράσει τη γνώμη του δημοσίως διότι ‘Το όργανον της Τάξεως θα τηρήσει τα προβλεπόμενα εις βάρος του’ και η αστυνομία από θεματοφύλακας των δικαίων των πολιτών είναι ικανή χρησιμοποιώντας αρκετές φορές την ‘έπαρση’ να μετατρέπεται σε δυνάστη των αδυνάτων.

Όποιος και αν ερωτηθεί σήμερα είτε στο δρόμο υπό μορφή ρεπορτάζ είτε στατιστικής καταγραφής, είτε στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είτε ακόμη και στον μεμονωμένο εργατικό του χώρο αλλά και στις λαϊκές αγορές ακόμη, προκειμένου να εκφράσει άποψη ‘Περί της πορείας της χώρας και το πώς θέτει τον εαυτό του εντός αυτής’, τρεις είναι οι απαντήσεις που αναμένονται να δοθούν: α)‘Οι βάρβαροι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ουκρανία και την διαλύουν’, β)‘Ως την ώρα σχετικά με την επικρατούσα ακρίβεια στην αγορά από την βενζίνη μέχρι τα… μπαχαρικά χύμα, ακρίβεια μεν αλλά την παλεύουμε…’ και γ) ‘Τσαλιμάκια κάνει ο Ερντογάν, έχουμε τις καραμπίνες οπλισμένες, ας το τολμήσει εάν έχει τα άντερα’. Να σας πω, δεν περίμενα κάτι το διαφορετικό να εισέπραττα από την έρευνα αυτή και όποια άλλη στο μέλλον ακολουθήσει μέχρι και την παραμονή των επερχομένων εκλογών. Δεν περίμενα κάτι το διαφορετικό να ενέγραφα, οπότε  δικαιολογώ τους πολίτες διότι αυτή την ενημέρωση λαμβάνουν από τα πληρωμένα κανάλια – μετά λύπης μου συμπεριλαμβανομένης και της ΕΡΤ που λειτουργεί ως γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού – καθότι οι  ΣΚΑΙ, MEGA, STAR, ANT1 έχουν αναλάβει την οπτική αναβάθμιση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Περαιώνοντας, να σας ερωτήσω κύριε υπουργέ της Ψηφιακής Διακυβέρνησης και της μεταρρύθμισης της χώρας, ο εν λόγω Νέος Κ.Ο.Κ που προβλέπει και την επιβολή προστίμου 100 ευρώ σε όποιον εκτοξεύει μούντζες, θα υπαχθεί σε πλατφόρμα για να έχουν οι πολίτες τη δυνατότητα να καταγγέλλουν ο ένας τον άλλον όταν εσείς θα έχετε ήδη παταγωδώς αποτύχει και φτου από την αρχή όποιος, εάν και όταν σχηματιστεί κυβέρνηση να ανακυκλώσει τα ‘ψηφιακά σας στοιχεία’ πριν καταλήξουν σε ‘Φακέλους Πολιτικών Φρονημάτων’ και χρειαστούμε ξανά τις υψικαμίνους της Χαλυβουργικής προς καταστροφή τους ή θα ληφθεί μέριμνα μερικοί εξ αυτών να διατηρηθούν για όσο διάστημα κριθεί ότι είναι αναγκαίο; Κάτι τέτοιο συνέβη και το 1989 όταν πια όλοι πίστεψαν ότι τα πάντα ετίθεντο στην πυρά, σβου τα παλαιά, νέα αρχή και συμφιλίωση από τούδε και εμπρός. Αμ, δε!

Ανάγωγο

Ούριος άνεμος πνέει πληροφορούμαι ανά την Επικράτεια σχετικά με την γνωστοποίηση του ήδη παραχθέντος αλλά και παρεχομένου μέχρι σήμερα κυβερνητικού έργου σε όλα μάλιστα τα επίπεδα, τόσον στην εσωτερική όσον και στην εξωτερική μας πολιτική. Μηδέ βέβαια εξαιρουμένης και της Οικονομικής Πολιτικής όπου λόγος πολύς αναλώθηκε.

Από σημαίνον πρόσωπο πληροφορήθηκα ότι η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Καλαμάτα προχθές 17 Ιουνίου εστέφθη με απόλυτη επιτυχία. Η διαβεβαίωσή του σχετικά με την αναβάθμιση του αεροδρομίου Καλαμάτας επισκίασε όλες τις λοιπές του εκδηλώσεις.

Όμως εγώ, κύριε Πρωθυπουργέ ευρισκόμενος στο στάδιο της αναρρώσεως, φίλος που με φιλοξενεί για μερικές ημέρες στην Σαλαμίνα, εκεί απέναντι από την Ρεβυθούσα όπου συγκεντρώνονται οι τεράστιες ποσότητες υγροποιημένου αερίου – όπως μας διαβεβαιώνετε – κάνοντας όμως μια βόλτα περί την όμορφη Κούλουρη, σας υπενθυμίζω ότι οι στίχοι του φίλου Τάσου Σαμαρτζή (πρόωρα μας αποχαιρέτησε στα 65 του) όπως ακριβώς τότε το 1985 κατέγραφαν μια κατάσταση, η ίδια κι απαράλλαχτη σας πληροφορώ ότι παραμένει έως σήμερα όσον αφορά στο λιμάνι και στους γύρω από αυτό χώρους, και μηδαμινά τα ποσά τα οποία έχουν διατεθεί στον ομώνυμο δήμο.

Κι εδώ η ανάγλυφη, ποιητική και άκρως αποκαλυπτική απεικόνιση της νήσου με τα ‘παρελκόμενά της’ όπου σε μένα έχουν κατασταλάξει ικανά ψήγματα αγάπης, νοσταλγίας, παραπόνου και εγκατάλειψης. Δεν νομίζετε ότι είναι κρίμα, κύριε Μητσοτάκη;