Ο Πάνος Καπώνης* είναι  Επίτιμος Δικηγόρος Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τ. Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Φαρμακευτική), ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας  Έχει συγγράψει δέκα πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου. Λογοτεχνική ιστoσελίδα : http://logos.caponis.gr.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΕΤΟΣ 2025 Μ.Χ.

 «τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω».                                                           ( Καινή Διαθήκη, Κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον, 13.43).

ΠΡΟΣ τους ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ «ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ» (!) (χωρίς δικά μου λόγια)

Ένας από τους ωραιότερους Ορφικούς Ύμνους, ο ύμνος προς τη Δικαιοσύνη, μας αποκαλύπτει πως όχι μόνο, η Δικαιοσύνης θα έπρεπε να σέβεται τους νόμους και να μην έχει βγάλει την επί των οφθαλμών της, καλύπτρα, όπως σήμερα συμβαίνει, τείνοντας το χέρι προς μορφές εξουσίας (πολιτικές ή οικονομικές), αλλά  ως  συνείδηση,  να «θραύει» την κακότητα των άπληστων και των αλλοπρόσαλλων θνητών, αλλά και ακόμη να επαγρυπνεί επ’ αγαθώ, προς χάριν όλων των όντων επί της γης, τόσο των ανθρώπων, όσο και των ζώων, αλλά και της φύσης εν γένει! Αυτή είναι η ελληνικώς εννοούμενη οικολογική συνείδηση, η Δικαιοσύνη, που καμία σχέση δεν έχει με φθηνούς και «άσφαιρους» -και συχνά υστερόβουλους- συναισθηματισμούς. Είθε ο Ήλιος της να φωτίσει την σκοτεινιά των αιώνια πλανημένων ανθρώπινων ψυχών! Καλό μήνα σε όλους και όλες! ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

******

«Ω θνητοίσι δικαιοτάτη, πολύολβε, ποθεινή… πάντιμ’ ολβιόμοιρε, Δικαιοσύνη… Άθραυστος το συνειδός` αεί θραύεις γαρ άπαντας,

όσσοι μη το σον ήλθον υπό ζυγόν, αλλοπρόσαλλοι, πλάστιγξιν βριαρήσι παρεγκλίναντες απλήστως… Κλύθι, Θεά, κακίην θνητών θραύουσα δικαίως, Ως αν ισορροπίησιν αεί βίος εσθλός οδεύοι θνητών ανθρώπων, οι αρούρης καρπόν έδουσιν` και ζώων πάντων, οπόσ’ εν κόλποισι τιθηνεί Γαία Θεά μήτηρ και πόντιος εινάλιος Ζευς».

————————————————————————

ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΗ 
«Ω, εσύ, Δικαιοσύνη, η δικαιοτάτη εν μέσω της θνητής ανθρωπότητας, η πολυευτυχισμένη και ποθητή… Είσαι η συνείδηση η άθραυστη και ακεραία. Τα, πάντα θραύεις, όμως, εσύ όλους εκείνους που δεν ήρθαν κοντά εδώ, κάτω απ’ το δικό σου το ζυγό, κι είναι αλλοπρόσαλλοι αυτοί και πάνω στις πλάστιγγες τις γερές, παρεκκλίνουν με βία, κι η αιτία γι’ αυτό είν’ η δική τους η απληστία… Κλύθι, Θεά, εσύ που δίκαια θραύεις την κακία των βροτών, ώστε πάντα με ισορροπία και πάντα προς την ευτυχία να πορεύεται ο βίος των ανθρώπων των θνητών, όλων αυτών, που τους καρπούς τρώνε της γης, αλλά και ο βίος των ζώων απάντων να είναι ευτυχής, όλων εκείνων που στους κόλπους της ανατρέφει η γαία, η Θεά η μήτηρ ημών, μα κι ο πόντιος, ο ενάλιος Ζευς».

ΜΗΠΩΣ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥΣ

Για την αντιγραφή ΠΑΝΟΣ ΚΑΠΩΝΗΣ