Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, νυν Σύμβουλος του “Ε.Κ” και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών.
Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας
Μία πληγή του Εθνους μας, 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, παραμένει ακόμα ανοιχτή. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Τα κλεμμένα Γλυπτά του Παρθενώνα πρέπει να επαναπατριστούν.
Εφτασε ο καιρός για μία εθνική εκστρατεία, σε παγκόσμιο επίπεδο, και κυρίως στις χώρες με μεγάλη ομογενειακή παρουσία, για την επιστροφή τους.
Εφτασε ο καιρός για την ανάληψη μιας εθνικής παγκόσμιας πρωτοβουλίας.
Τα Γλυπτά του Παρθενώνα που «κλάπηκαν» -κατά τον χαρακτηρισμό του Πρωθυπουργού- δεν είναι τα οποιαδήποτε γλυπτά που μπορεί να είναι εκτεθειμένα σε διάφορα μουσεία του Κόσμου.
Τα Γλυπτά αυτά αποτελούν μέρος της εθνικής μας ταυτότητας και συμβάλλουν στο να γεφυρωθεί η συνέχιση του Ελληνισμού από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα, όπως διακήρυξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αποτελούν ένα κατάλοιπο του οθωμανικού ζυγού και της αποικιοκρατικής πολιτικής αντίληψης της βρετανικής τότε αυτοκρατορίας.
Αποτελούν μία εθνική πληγή που θίγει την αξιοπρέπεια κάθε πολίτη, που είναι απαράδεκτα μειωτική για το Εθνος μας. Που δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί.
Τις μέρες αυτές ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης, σε συνεργασία με την αρμόδια υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, έθεσε με τον πιο επίσημο και πειστικό τρόπο το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στον φυσικό τους χώρο, στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Το έπραξε με ομιλία του στην UNESCO και σε συνέντευξή του σε αγγλική εφημερίδα, προφανώς με στόχο να προβληματίσει την κοινή γνώμη της χώρας που τα έκλεψε.
«Τα Γλυπτά που κλάπηκαν τον 19ο αιώνα, ανήκουν στο Μουσείο της Ακρόπολης», δήλωσε στην εφημερίδα «The Telegraph».
Τα έκλεψε ο Αγγλος πρέσβης Ελγιν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (1801-1805) υπό την κάλυψη μιας άδειας -firman- από τις τουρκικές Αρχές. Λες και η Πύλη τότε συνειδητοποιούσε την αξία τους ή ενδιαφέρονταν για κάτι που ανήκε στον ελληνικό λαό.
Κι όμως εκεί πάνω, σε αυτή την «νομιμοποίηση» στηρίζονται οι αγγλικές Αρχές για να υποστηρίξουν το «δικαίωμά τους» να τα κρατούν «εξόριστα» -κατά τον Πρωθυπουργό- στο Βρετανικό Μουσείο.
Εκτός από αυτό, επίσης στηρίζονταν στο γεγονός ότι μέχρι το 2009 η Ελλάδα δεν διέθετε τον κατάλληλο χώρο για να τα στεγάσει. Η ασφάλειά τους, από ανθρώπους και τα στοιχεία της φύσης, έλεγαν, εξασφαλίζεται στο Μουσείο του Λονδίνου που επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι.
Και οι δύο αυτοί ισχυρισμοί δεν ήταν κενοί περιεχομένου.
Από το 2009, ωστόσο, που άνοιξαν οι πόρτες του Μουσείου της Ακρόπολης, ένα από τα κορυφαία Μουσεία στον Κόσμο, οι ισχυρισμοί αυτοί έπαψαν να ισχύουν.
Τα περιμένει ο φυσικός χώρος τους στον τρίτο όροφο του Μουσείου της Ακρόπολης, ακριβώς απέναντι από τον Παρθενώνα.
«Το ότι μπορεί κανείς να δει στο σημείο αυτό, στη γενέτειρά τους, τα Γλυπτά του Παρθενώνα, οπτικά συνδεδεμένα με το μνημείο που τους προσδίδει την οικουμενική τους ακτινοβολία, είναι κάτι που έχει πολύ μεγάλη σημασία»…: «Ωστόσο, όσο ένα μέρος της συλλογής παραμένει «εξόριστο» στο Λονδίνο, αυτή η διάσταση δεν θα μπορεί να εκτιμηθεί πλήρως», δήλωσε ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του στην UNESCO.
Στην δε συνέντευξή του στην εφημερίδα «The Telegraph» είπε: «Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Τα Γλυπτά κλάπηκαν τον 19ο αιώνα, ανήκουν στο Μουσείο της Ακρόπολης και πρέπει να συζητήσουμε αυτό το ζήτημα σοβαρά και με ειλικρίνεια».
«Η άρνηση να συζητηθεί το θέμα των Γλυπτών φαντάζει σε εμένα… ως μία αναχρονιστική προσέγγιση».
Και πράγματι πρόκειται για «μία αναχρονιστική προσέγγιση». Είναι μία προσέγγιση του 19ου και ίσως του 20ού αιώνα. Οχι όμως του 21ου αιώνα σε έναν Κόσμο που αλλάζει ραγδαία, που απαλλάχθηκε από αποικιοκρατικές αντιλήψεις και πρακτικές. Σε έναν Κόσμο που αναγκάζεται να επανορθώσει τις απαράδεκτες πράξεις του παρελθόντος.
Ο καθένας μας αντιλαμβάνεται την πολιτική πλευρά του θέματος.
Τις πιθανές αντιδράσεις που θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του Τζόνσον εάν προχωρήσει στην αποκατάσταση της κλοπής, στην επιστροφή τους στην Ελλάδα και πρώτος απ’ όλους το αντιλαμβάνεται ο Ελληνας Πρωθυπουργός.
Γι’ αυτό και αφήνει ανοιχτό το παράθυρο να προβεί σε ορισμένες πράξεις καλής θελήσεως, με σπάνιες εκθέσεις και άλλα μέτρα που θα διευκολύνουν πολιτικά τον Τζόνσον.
Μετά την παρέμβαση του Ελληνα Πρωθυπουργού και την προσωπική δέσμευση να φέρει το θέμα επίσημα στον Αγγλο ομόλογό του, ανοίγει μία νέα φάση στον αγώνα για το κλείσιμο αυτής της εθνικής πληγής, την επανασύνδεση των Γλυπτών του Παρθενώνα με το χώρο στον οποίο δημιουργήθηκαν.
Αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί. Είναι θέμα χρόνου.
Για εμάς είναι ένα εθνικό θέμα. Ενα θέμα της ταυτότητάς μας για το οποίο δεν θα κουραστούμε ποτέ να αγωνιζόμαστε. Είναι στο χέρι του Τζόνσον να επιδείξει το θάρρος και την πολιτική ευθύνη και να το λύσει τώρα που πιθανόν να μπορεί να εξασφαλίσει θετικούς όρους αντί να περιμένει για αργότερα όταν αυτός ή ο διάδοχός του θα αναγκαστούν υπό το βάρος της παγκόσμιος κοινής γνώμης να τα επιστρέψουν στον τρίτο όροφο του Μουσείου της Ακρόπολης, με θέα τον Παρθενώνα από τον οποίο εκλάπησαν.
Υ.Γ.: Για λόγους πλήρους διαφάνειας σημειώνω ότι είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσείου της Ακρόπολης. Το σχόλιο αυτό εκπροσωπεί τις προσωπικές μου απόψεις.
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
