Editorial

Είναι η Αμάλ η κορυφή της υποκρισίας μας στο facebook;, της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, Ασγούρου

Πηγές Καλλιθέας Ρόδου

Η υποκρισία περισσεύει. Παντού. Πριν από λίγες εβδομάδες το facebook λογόκρινε την φωτογραφία του κοριτσιού από την Υεμένη που αργοπεθαίνει ως θύμα του σκληρού πολέμου  της Υεμένης υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας και την στήριξη των ΗΠΑ. Οι αεροπορικές επιθέσεις καταγράφουν νεκρούς πολίτες, τη στιγμή που ο οικονομικός πόλεμος επιφέρει θανάτους εκτός των βομβαρδιστικών επιθέσεων και από θανάσιμο λιμό. Άρθρο της New York Times με ενεργά τα προφίλ αναγνωστών στο facebook κάνοντας χρήση της φωτογραφίας που βλέπετε έλαβαν ειδοποίηση ότι παραβιάζουν τους όρους της κοινότητας.

Ωστόσο, το facebook και ο ιδρυτής του δεν διστάζουν να κάνουν χρήση των προσωπικών δεδομένων όλων εμάς που είμαστε ενταγμένοι σε τούτη την ανήθικη πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να εκμεταλλευτούν και οικονομικά τους αφελείς χρήστες και εν αγνοία τους.

Θεωρητικά το facebook αποτελεί ανέξοδη διαφήμιση για τις επιχειρήσεις. Και το χρησιμοποιούμε όλοι οι ελεύθεροι  επαγγελματίες και κυρίως οι δημοσιογράφοι. Πρακτικά υπάρχουν ανήθικοι όροι διαχείρισης προσωπικών δεδομένων καθώς ο κος Ζακερμπέργκ έχει κληθεί το 2018 ενώπιον του Βρετανικού Συμβουλίου για να δώσει εξηγήσεις και έκτοτε υπήρξε και η κίνηση deletefacebook.

Δεν θα γίνουμε εμείς οι δικαστές για το δημοφιλέστερο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, δεδομένου ότι το χρησιμοποιούμε για την προώθηση της εργασίας μας, συνεπώς είμαστε συνένοχοι. Στο καφενείο του facebook καλύπτεται όλη ανθρώπινη ματαιοδοξία, η ψυχική ασθένεια, η εγωπάθεια, αλλά και η ανάγκη επικοινωνίας με κάθε τρόπο: εργασιακή, κοινωνική, προσωπική. Το  facebook χαϊδεύει την μοναξιά. Ισχυροποιεί την θέση μας στον κόσμο. Γνωστοποιεί άμεσα ό,τι θέλουμε να επικοινωνηθεί. Είμαστε όλοι εμπλεκόμενοι στο γαϊτανάκι που θέλει ο κος Ζακενμπεργκ ο οποίος μας χρησιμοποιεί προς όφελός του. Αυτό όμως που θέλουμε να προστατεύουμε μπορούμε να το προστατεύσουμε. Εμείς έχουμε την αυτονομία και την αυτενέργεια.

Όποιος επιθυμεί να επικοινωνεί οποιαδήποτε πνευματική εργασία του, φωτογραφία του, πόνημά του θα μπορούσε να δημιουργήσει μια πλατφόρμα προσωπική ή μια ιστοσελίδα που θα φιλοξενεί την εργασία του, την οποία θα μπορεί και να πουλήσει, αν επιθυμεί, με δικούς του όρους και προς ίδιον όφελος. Με δική του απόφαση, όχι με απόφαση ιδρυτή και ομάδας  facebook και εν αγνοία του, δηλαδή χωρίς να λαμβάνει και τα ποσοστά πνευματικών δικαιωμάτων που του ανήκουν. Βέβαια, τούτη η λύση έχει κόστος και κάποιες φορές αρκετά υψηλό, αλλά αποτελεί έναν τρόπο αντίδρασης στην υποκριτική ηθική που μας πλασάρει ως στάση ζωής το facebook που μας δίνει υπόσταση. Ποστάροντας στο facebook δεν μας ανήκει τίποτα. Τελεία και παύλα!

Γιατί τον θαυμάσιο, προ-Χριστουγεννιάτικο Νοέμβριο, επιλέγω τούτο το θέμα για το editorial; Γιατί όλοι μας, πάντα, έχουμε ποσοστό ευθύνης για ό,τι συμβαίνει. Από μικρό έως πολύ μεγάλο, συγκριτικά με την άλλη ή τις άλλες πλευρές. Η φωτογραφία της 7χρονης Αμάλ δεν είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι ένας μονόδρομος χωρίς επιστροφή που χτίζεται και με τα δικά μας υλικά, με την δική μας ευθύνη οι οποίοι γνωρίζουμε, αντιλαμβανόμαστε σωστά, αλλά δεν παίρνουμε θέση. Ή παίρνουμε θέση που δεν συνάδει  με τις αρχές μας, δεν μας επιτρέπουμε να είμαστε συνεπείς στις αρχές μας. ή είμαστε αδιάφοροι. Την ίδια στιγμή που το υποκριτικό facebook καταργεί την φωτογραφία της εξαθλίωσης ενός επτάχρονου  παιδιού, το οποίο πέθανε χθες, επιτρέπει φωτογραφίες και video τα οποία παρακολουθούμε με δική μας ευθύνη και με την ένδειξη «σκληρό περιεχόμενο», είτε αφορούν σε πόλεμο, είτε σε κακοποιήσεις και σφαγές  ζώων.

Αν συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε τούτην την ανήθικη πολιτική κοινωνικής δικτύωσης, δεν θα είμαστε περισσότερο ηθικοί από τον κο Ζακενμπεργκ που έχει γίνει πάμπλουτος.

Εύχομαι και ελπίζω το iPorta.gr, το οποίο χρησιμοποιεί και το facebook για την επικοινωνία της δημοσιογραφικής και συγγραφικής του εργασίας, 45 αρθρογράφων, ικανών, αξιόλογων, υπεύθυνων και άριστων επαγγελματιών, να βρε μια άλλη πλατφόρμα που θα συνάδει με τις αρχές του στον σεβασμό που πάντα επιδεικνύει σε αναγνώστες και αρθρογράφους. Αν υπάρξει μια τέτοια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης ηθική, σεβάσμια, διαυγής, το διαδικτυακό περιοδικό iPorta.gr, η Πόρτα μας, θα είναι η πρώτη που θα ενταχθεί σε αυτήν.

Το χρωστάμε στους εαυτούς μας οι Πορταΐτες, του χρωστάμε σε όλες και όλους που μας στηρίζετε και μας εμπιστεύεστε πεντέμισι χρόνια.

Καλό και απίκραντο Νοέμβριο, συν-κινητές και συν-ταξιδιώτες μας.

Τζίνα Δαβιλά

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Η ζωή μου μια ρόδα, της Τζίνας Δαβιλά
Η ζωή κυλά ερήμην μας και …, της Ωραιοζήλης-Τζίνας Δαβιλά
“Εσούρωσα κι αργήσαμε..” και “ο Αχιλλέας απ’το Κάϊρο…”, της Ωραιοζήλης-Τζίνας Δαβιλά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.