Ο  Άγγελος Κουτσούκης είναι Ραδιοφωνικός Παραγωγός και Δημοσιογράφος.

Γοητεία, στιλ, ατμόσφαιρα εποχής, μοιραίοι χαρακτήρες. Αυτά είναι τα γνωρίσματα που κουβαλούν οι ήρωες του Ρεβέρτε και τους κάνουν αλησμόνητους.

Ο Λορένθο Φαλκό, ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, τα έχει όλα αυτά και ακόμα παραπάνω. Παλιός λαθρέμπορος όπλων, αδίστακτος κατάσκοπος, πράκτορας των υπηρεσιών πληροφοριών, σε μια εποχή πού αλλάζει η μορφή της Ευρώπης και του κόσμου γενικότερα. Βρισκόμαστε στον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο και ο Φαλκό έχει στρατολογηθεί από την μεριά των Φρανκιστών, πολεμώντας ενάντια στην δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ισπανίας και της Διεθνούς Λεγεώνας.

Μόνο που ο Λορένθο Φαλκό δεν έχει αυταπάτες για το τι συμβαίνει σε μια τέτοια σύγκρουση. “Στις περιοχές που ήταν κατειλλημένες από τους εξεγερμένους απέναντι στη Δημοκρατία στρατιωτικούς, όλο το σκυλολόι και όλοι οι καιροσκόποι έσπευσαν να φορέσουν το μπλε πουκάμισο και να γραφτούν μέλη του λεγόμενου Εθνικού Κινήματος. Με κάποιο μέσο και λίγη τύχη, η συμμετοχή στις εθνοφυλακές της Φάλαγγας στα μετόπισθεν ήταν ο ιδανικός τρόπος για να μείνουν μακριά από τις μάχες. Ενεδρεύοντες, όπως τους έλεγαν “Εκείνοι οι πατριώτες με σημαία ευκαιρίας μπορούσαν να ξεκαθαρίζουν ατιμώρητα τους λογαριασμούς τους με τους γείτονες, να καταδίδουν υπόπτους, να τους κλέβουν τα σπίτια τους, ακόμα και να τους φυτεύουν μια σφαίρα στο φως των προβολέων, στο χαντάκι οποιουδήποτε αυτοκινητόδρομου. Από τις πρώτες μέρες του πολέμου οι στρατιωτικές αρχές ανέθεταν την πιο βάρβαρη καταστολή σ’ αυτού του είδους τους ανθρώπους. Καμιά σχέση με τις φαλαγγίτικες εκατονταρχίες που πολεμούσαν πραγματικά, αφήνοντας το τομάρι τους στον βορρά ή γύρω από τη Μαδρίτη», γράφει ο Ρεβέρτε.

Μεσοπόλεμος, λοιπόν και ο Φαλκό ζεί επικίνδυνα. Γιατί έτσι έχει μάθει να ζει. “Του είχε κάνει την ερώτηση μια γυναίκα, κάποια φορά. Πάντα ήταν εκείνες που τα ρωτούσαν αυτά τα πράγματα. Γιατί το κάνεις; είπε. Γιατί ζει; έτσι, παίζοντας το κεφάλι σου στην κόψη του ξυραφιού; Και μη μου πει κανείς πως είναι για τα λεφτά….Έχω μόνο μια ζωή, της απάντησε. Μία σύντομη στιγμή ανάμεσα σε δύο νύχτες. Και ο κόσμος είναι μια καταπληκτική περιπέτεια που δεν είμαι διατεθειμένος να χάσω”, βάζει ο ίδιος τα πράγματα στη θέση τους. “Δεν χρειάζεται να σκέφτομαι. Θα ήταν τακτικό λάθος. Το να στέκομαι σε τέτοιου είδους πράγματα, δεν είναι συμβατό με αυτό που ετοιμάζομαι να κάνω. Εδώ δεν υπάρχει χώρος για παιδιά, ούτε για μελλοντικές χήρες, ούτε για μητέρες που ύστερα από μια στιγμή θα έχουν χάσει το γιο τους. Η ζωή είναι σκληρή, το τοπίο βάναυσο κι εγώ περιορίζομαι να εφαρμόζω τους κανόνες, όπως ακριβώς, ανά πάσα στιγμή, μπορεί κάποιος άλλος να τους εφαρμόσει πάνω μου. Κανείς δεν είπε πως το να κυκλοφορείς στον κωλοκόσμο είναι εύκολο ή δωρεάν. Κι ακόμη λιγότερο σε εποχές όπως ετούτη”. Κάπως έτσι σκέφτεται.

“Τότε έφτανε η ώρα των ανθρώπων σαν αυτόν. Λύκοι και πρόβατα. Σε εποχές όπως εκείνη, το να είσαι λύκος ήταν η μόνη εγγύηση. Και όχι πάντα. Γι΄αυτό ήταν χρήσιμο ένα διακριτικό μουντό τρίχωμα. Βοηθούσε να επιβιώσεις. Να κινείσαι απαρατήρητος μέσα στη νύχτα και στην ομίχλη”.

Μόνο που ο Φαλκό, δεν είναι ακριβώς ο λύκος που και ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του. Είναι άνθρωπος της δράσης, αλλά η ζωή τον έμαθε να μη πιστεύει τίποτα, παρά μόνο όσα αγγίζει με το χέρι του. “Δεν το πιστεύεις, έτσι δεν είναι; Αυτό πού κάνεις, σχολίασε η κοπέλα. Ο Φαλκό έβγαλε ένα δυσάρεστο γέλιο. “Σε τι να πιστέψω; Σε μερικούς στρατηγούς που ο Θεός τους κάλεσε να σώσουν την Ισπανία από τη μαρξιστική ορδή; Σε μιά προλεταριακή Δημοκρατία, καλοσυνάτη και έντιμη που υπερασπίζεται την ελευθερία της;….Αυτό τ΄αφήνω σε εσάς. Στους νέους που έχουν πίστη”.

Αυτός είναι ο Φαλκό. Άνθρωπος της εποχής που έζησε. ΚαΙ ο Αρτούρο Ρεβέρτε εμπλουτίζει την πινακοθήκη των ηρώων του με έναν ακόμα γοητευτικό, σκεπτόμενο, στυλάτο πρωταγωνιστή. Ένα μυθιστόρημα που σε κρατάει σε ένταση από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία. Που σε κάνει να περνάς καλά διαβάζοντάς το, χωρίς να ντρέπεσαι για αυτό. Βιβλίο παντός καιρού, ιδανικό ακόμα και για τις καλοκαιρινές διακοπές. Όσο για τον δημιουργό του, τον Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε, περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο του, που είναι σίγουρο ότι θα είναι και αυτό καλό, όπως τα προηγούμενα.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr