Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης και Ομότιμος Καθηγητής του ΕΚΠΑ. Διαβάστε τα άρθρα του Μάνου Στεφανίδη ΕΔΩ

Διάλογος – αντίλογος

Κάποιοι, όντως, δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη, ή την θέση τους

Με αφορμή τον ανατριχιαστικό διάλογο Τραμπ – Ζελένσκι αλλά και την χθεσινή διαδήλωση για τα Τέμπη ο φίλος καθηγητής Κώστας Υφαντής διαπιστώνει νηφάλια μεταξύ των άλλων τα εξής: “… Στην Ελλάδα εξακολουθούμε να απολαμβάνουμε τον αυτοτραυματισμό μας, την εθνική μας αναπηρία αρνούμενοι και αρνούμενες να δούμε πέρα από τη μύτη μας…”

Απαντώντας του έγραψα τα εξής:

Όπως έχω ξαναπεί, κάποτε μας φόβιζε το άγνωστο. Τώρα μας φοβίζει περισσότερο το γνωστό. Εκεί οφείλονται η απόγνωση κι ο θυμός του κόσμου… Αυτή η κοινωνία αγαπητέ φίλε αν συνεχίσει να αποδέχεται τα ημίμετρα, να καλύπτεται από τους μέτριους και από τα κομματόσκυλα κάθε είδους, αν βολεύεται από το μη χείρον βέλτιστον και αν δεν ζητήσει με κάθε τρόπο κάθαρση παντού – και κυρίως στη δικαιοσύνη – αναλαμβάνοντας και η ίδια τις συλλογικές της ευθύνες για όλες τις μέχρι τώρα επιλογές της, είναι βέβαιο – και θα συμφωνήσω μαζί σου – ότι δεν έχει μέλλον.

Αν πάλι νομίζεις ότι μετά από τις χθεσινές και τις άλλες, πρόσφατες διαδηλώσεις, το μόνο που έχουμε να κάνουμε όλοι εμείς, είναι να δώσουμε – ένα ακόμη – συγχωροχάρτι σε μια κυβέρνηση που μάλλον δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει – όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά κυρίως στο εξωτερικό – τότε θα διαφωνήσω και μάλιστα ριζικά. Όλα θα εξαρτηθούν από τί θα πράξει τώρα ο υπεύθυνος πρωθυπουργός. (Η κοινωνία διατύπωσε με τον πιο εύγλωττο τρόπο και τις ανησυχίες και την καχυποψία της. Μήπως δεν έπρεπε);

Και ελπίζω αυτό να μην είναι ένας αποπροσανατολιστικός και άνευρος ανασχηματισμός παραλλάσσοντας τα ίδια και τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα. Να μην είναι ένα ακόμα επικοινωνιακό παιχνίδι αλλά αληθινές τομές παντού. Ιδίως στην εξωτερική πολιτική που είναι προφανές ότι έχουμε πάρει εντελώς λάθος δρόμο. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί μίλησαν εγκαίρως και έξω από τα δόντια σχετικά. Και δυστυχώς δικαιώνονται. Τον κ. Μητσοτάκη δεν ευνοούν πλέον τα σκέρτσα του κ. Σκέρτσου. Και κάτι τελευταίο: Αν ο συναισθηματισμός είναι επικίνδυνος για τις πολιτικές αποφάσεις, όπως εμφαντικά γράφεις Αγαπητέ Κώστα, η συναισθηματική νοημοσύνη είναι απαραίτητη. Την οποία οι κρατούντες φοβάμαι ότι έχουν προ πολλού απολέσει.

ΥΓ. Εκτός κι αν εκτός από τον κληρονόμο κοινοβουλευτισμό και την τηλεοπτική δημοκρατία, μας καλύπτουν και τα αγελαία κόμματα και η σιωπή των αμνών. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πολλαπλώς αποτυχημένος υπουργός Εξωτερικών κύριος Γεραπετρίτης, ένα σκοτεινό πρόσωπο κατά τη γνώμη μου, ήταν αυτός που ανέλαβε αμέσως μετά την παραίτηση του Κώστα Καραμανλή, το υπουργείο Μεταφορών και Συγκοινωνιών.

Γιατί μάλλον είναι πολύ περισσότεροι από όσους υπονοεί ο καθηγητής κ. Υφαντής, αυτοί που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους…

Όλο το κείμενο του Κώστα στο Kostas Ifantis .

Στη δεύτερη φωτό το σιωπηλό μνημόσυνο που πραγματοποίησε ο αγιογράφος Χρήστος Παπανικολάου εμπρός στην τοιχογραφία της Ανάστασης στον φερώνυμο ναό των Τιράνων.