Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος, αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός

Ο κ. Δημήτρης Καταλειφός είναι ένας ογκόλιθος για την Ελλάδα και την  Θεατρική Τέχνη. Επιλεκτικός, ποιοτικός, αξιοπρεπής, στιβαρός, ευγενής, όμορφος, ευαίσθητος, διάγει βίον θεατρικόν αξιοζήλευτο. Χαίρει εκτιμήσεως τόσο των θεατρόφιλων όσο και των συναδέλφων του. Αποτέλεσε πυρήνα πολιτισμού της γενιάς του- γεννημένος το 1954 – έχοντα ολοκληρώσει σπουδές τόσο στην Νομική Αθηνών όσο και στην δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Ακούστε τον στην συζήτησή μας από το κοντινό 2017, στις 28 Νοεμβρίου, κουβέντα διαχρονική και πάντα επίκαιρη. Για το Θέατρο, την Πολιτική, τον Πολιτισμό, τις βαθύτερες σκέψεις του. Ακολουθεί το ηχητικό αρχείο. 

Καλή ακρόαση.

Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά 

DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-21:00

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

CATERING-ΣΥΝΕΔΡΙΑ-ΓΑΜΟΙ-ΒΑαΠΤΙΣΕΙΣ-ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ 50, 85133, ΡΟΔΟΣ		2241069007
ΛΕΩΦ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 24, 85104, ΡΟΔΟΣ		2241005085
3Ο ΧΛΜ ΡΟΔΟΥ-ΛΙΝΔΟΥ, 85132, ΡΟΔΟΣ		2241005080
ΒΕΝΕΤΟΚΛΕΩΝ 37, 85132, ΡΟΔΟΣ		2241037957
ΠΗΓΕΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ, 85150, ΡΟΔΟΣ		2241037090

PANE DI CAPO ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

“Η Τέχνη έχει να κάνει και με την Αισθητική και την Ηθική (κατά τον Βίττεγκενστάιν “Σε έσχατο βάθος Αισθητική και Ηθική συμπίπτουν”) δεν είναι τυχαία η λέξη ηθοποιός, ποιεί ήθος, έχει μεγάλη σημασία η επιλογή των ρόλων. Η Τέχνη διαχειρίζεται την Ηθική και την Αισθητική.

Δεν έχω απογοητευθεί από ρόλο, αλλά από κάποιες συνεργασίας επειδή η χημεία των ανθρώπων δεν κολλάει. Το Θέατρο και ο Κινηματογράφος είναι τέχνη συλλογική. Είναι δύσκολο να συνεννοείσαι πάντα σ’ ένα χώρο και μια χώρα που όλοι μετά πάθους ισχυρίζονται ότι έχουν δίκιο. Στο μαρτυρικό συναίσθημα της κακής χημείας αν προλάβω έχω φύγει, αν όχι το υφίσταμαι και μετρώ τις ημέρες για να τελειώσει.

Το έργο του Άρθουρ Μίλλερ “Ήταν όλοι τους παιδιά μου”  (έτος μεταφοράς στο θέατρο από τον Δημήτρη Καταλειφό το 2017 ) είναι έργο που διαπραγματεύεται το ότι δεν αρκεί να είσαι εντάξει με την οικογένειά σου, αλλά και με την κοινωνία που ζεις. Έχω πολύ έντονους δεσμούς με την οικογένειά μου τα αδέλφια μου, τους γονείς μου που δεν υπάρχουν πια, ήταν τότε ένας δυνατός θεσμός στην κοινωνία, αν και  τώρα διαλύονται ευκολότερα και γρηγορότερα. Το θέμα είναι μαζί με την οικογένεια να πάρει το παιδί σωστή παιδεία και να σταθεί στα πόδια τους ώστε να είναι χρήσιμος για την κοινωνία. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά γιατί μας καταδικάζουν να κοιτάμε τον δικό μας συμφέρον.  Δεν μπορείς να βλάπτεις τους άλλους για το δικό σου συμφέρον.

Από αρκετά νέος αντελήφθην ότι το Θέατρο είναι πράξη πολιτική. Πάντα είχα την επιθυμία να έχει νόημα η καλλιτεχνική παρουσία μου και πιστεύω ότι ως πολίτης νοιάστηκα για τους άλλους. Παντως θα ήμουν ικανοποιημένος να είχα προσφέρει περισσότερα πράγματα. Η πληρότητα είναι πολύ μεγάλη στην καθημερινότητα, όταν μαζί με τα δικά σου  τρέχεις και για τους άλλους.

Το να είσαι ηθοποιός έχει σαφώς ένα στοιχείο ματαιοδοξίας και ναρκισσισμού. Το πώς διαχειρίζεται  κάποιος την καταξίωσή του έρχεται αναλόγως της Ηθικής και της Αισθητικής που είπαμε πριν. Το ίδιο καλό αποτέλεσμα μπορεί να έχει κάποιος σ’ένα καλό θεατράκι ή και στην Επίδαυρο, που είναι θέατρο μαγικό. Η Επίδαυρος δεν είναι η καταξίωση, αλλά το όνειρο του κάθε ηθοποιού  να παίξει στην Επίδαυρο. Την ίδια συγκίνηση μπορεί να προσφέρει κάποιος και σ’ ένα άλλο χώρο.

Δεν τολμώ να σταματήσω το έργο που παίζω και να πω “κλείστε το κινητό σας”, αλλά επιδοκιμάζω τους συναδέλφους που το κάνουν. Αυτό τον εργαλείο το χρήσιμο κατά τ’άλλα έχει χαλάσει πολλές βραδιές και είναι το νούμερο ένα πρόβλημα στο θέατρο. Οι ηθοποιοί είναι ζωντανοί άνθρωποι και η ενόχληση από το κινητό μπορεί να τους διαλύσει πλήρως. Ηθοποιούς και θεατές.

Η δικαίωσή μου είναι η χαρά του να με παρακολουθούν στην δουλειά μου για μεγάλο χρονικό διάστημα, και μάλιστα σε δύσκολες εποχές. Οικονομικά, τα βγάζουμε όλοι δύσκολα πέρα, και είμαστε σε μεγάλη ανασφάλεια. Δεν υπάρχει οικονομική δικαίωση.

Ο Πολιτισμός δεν έχει τέλος, όσο υπάρχουν άνθρωποι θα αλλάζει, θα διαφοροποιείται.Στα  χρόνια έχει αφεθεί στην τύχη του, ειδικά στο θέατρο. Πολλά γίνονται ημι-ερασιτεχνικά, ημι-επαγγελματικά, τα εργασιακά δικαιώματα έχουν τελείως καταργηθεί. Ο Πολιτισμός γίνεται από άτομα και όχι από το κράτος.

Δεν ανήκω φανατικά σε κάποιο κόμμα.

Πολιτική είναι η καθημερινή μας στάση σε πολλά πράγματα. Είναι η ύψιστη ενασχόληση του κάθε ανθρώπου . Είμαστε όλοι απογοητευμένοι από τον τρόπο που ασκείται σήμερα η Πολιτική διότι όλοι κάνουν πολύ λιγότερα από αυτό που όφειλαν να κάνουν. Η Πολιτική είναι πολύ σπουδαία, αλλά είναι όλοι εγκλωβισμένοι στο μαγαζάκι τους που λέγεται κόμμα.

Με φοβίζει η κατάσταση που βιώνουμε, είμαστε σε παρακμή και απλώς προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα σε δύσκολες συνθήκες. .

Προτιμώ να παίζω από το να σκηνοθετώ, θέλω να τα βλέπω από την μία όχθη τα έργα .

Θεατρικούς συγγραφείς που αγαπώ είναι οι Τσέχωφ, Ίψεν και Τέννεσι Ουϊλλιαμ, από Έλληνες Παπαδιαμάντη, Καβάφη.

Ο έρωτας έπαιξε ρόλο κυρίαρχο στην ζωή μου και αυτό που έπρεπε να ζήσω, το έχω ζήσει.

Μού λείπει ένα παιδί, αλλά με τις Σχολές και τους τόσους μαθητές μου έχω την ψευδαίσθηση της πατρότητας καθώς έχω αγαπήσει πολλά παιδιά που υπήρξαν μαθητές μου”.

28-11-2017, εκπομπή “Πρόσωπα και Τραγούδια” Ακολουθεί το ηχητικό αρχείο