Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, τέως Υφυπουργός Εξωτερικών. 

Σε πρόσφατο σχόλιό μου για το μεταναστευτικό χτύπησα τον κώδωνα του κινδύνου ότι η Αθήνα «κινδυνεύει να χάσει τον πόλεμο της κοινής γνώμης εκτός της Ελλάδας».

«Και πολύ φοβάμαι», συνέχιζα, «ότι στην φάση αυτή τα πράγματα δεν πάνε ιδιαίτερα καλά».

Παράδειγμα: Η χθεσινή «New York Times», η οποία αφιέρωσε μισή σελίδα στο θέμα αυτό. Διαβάστε τον τίτλο: «Eνα παιδί πέθανε στην θάλασσα καθώς η Ελλάδα κλείνει την πόρτα στους μετανάστες από την Τουρκία».

Χθες, η ίδια η εφημερίδα επανήλθε με εκτεταμένο άρθρο της που αρχίζει από την πρώτη σελίδα και καλύπτει τα 2/3 μιας εσωτερικής σελίδας, εμπλουτισμένο με τρεις (3) φωτογραφίες και έναν χάρτη της Ελλάδας.

Το άρθρο, με τίτλο «Ελληνική στροφή, ομάδες εξτρεμιστών (vigilante) στοχεύουν μετανάστες», επικρίνει τους Ελληνες ότι δεν είναι πλέον φιλικοί προς τους μετανάστες.

«Στη στεριά και στη θάλασσα, κατά μήκος των ελληνικών συνόρων με την Τουρκία, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: Αυτό δεν είναι το 1915… Τότε οι Ελληνες βοηθούσαν να σώσουν πρόσφυγες στη θάλασσα ή τους υποδεχόντουσαν με καλοσύνη όπως διέσχιζαν την χώρα καθ’ οδόν προς την Βόρεια Ευρώπη».

Και τονίζει, «οι κάτοικοι της Λέσβου τότε είχαν προταθεί για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης».

Την απάντηση στο σχόλιο αυτό την δίνει μια κυρία, η Φωτεινή, από τη Μόρια, η οποία δήλωσε στην εφημερίδα:

«Οταν οι Σύροι άρχισαν να έρχονται πριν πέντε χρόνια τους δώσαμε ρουχισμό, τους μαγειρεύαμε, κρατούσαμε τα παιδιά τους… Πέντε χρόνια αλληλεγγύης. Δεν αντέχουμε άλλο. Θέλω να πάρουμε πίσω τις ζωές μας».

Αυτή είναι η ουσία του σημερινού προβλήματος των μεταναστών για το οποίο την ευθύνη φέρει ακέραιη ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν.

Δεν είναι ότι οι Ελληνες σταμάτησαν να είναι φιλόξενοι. Δεν είναι ότι ξέχασαν τις δικές μας γενοκτονίες. Δεν είναι ότι χάσαμε την ανθρωπιά μας. Απλά, είναι ότι οι άνθρωποί μας «δεν αντέχουν άλλο».

Χρειάζονται βοήθεια. Ανακούφιση. Χρειάζονται «να πάρουν τη ζωή τους πίσω».

Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι φιλελεύθερες φωνές, όπως αυτή της «New York Times», που όμως λόγω της βαρύτητάς της θέτει τον τόνο της κάλυψης του θέματος στα ΜΜΕ γενικά.

Τώρα, από την άλλη μεριά, οφείλουμε να χτυπήσουμε τον κώδωνα του κινδύνου σε ένα άλλο θέμα.

Διαφαίνεται πια καθαρά ο κίνδυνος της μετατόπισης κοινωνικά και πολιτικά της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής στο άλλο άκρο. Στα άκρα δεξιά.

Ήδη η μετατόπιση που έχει συντελεστεί είναι εντυπωσιακή. Και όσο ανησυχητική ήταν η ψευτοπροοδευτική στροφή της για τόσα χρόνια, άλλο τόσο ανησυχητική είναι και μια στροφή προς το άλλο άκρο.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να κρατήσουμε μια ισορροπία. Να προστατεύσουμε την χώρα και τους ανθρώπους μας χωρίς να χάσουμε το μέτρο.

Χωρίς να δώσουμε την ευκαιρία στον Ερντογάν να φανεί «ο ευαίσθητος» στον ανθρώπινο πόνο, όπως ήδη το παίζει.

Να μην ταυτιστεί η χώρα μας στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης με τις διάφορες γειτονικές χώρες.

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. Δημοσιεύεται και στον έντυπο “Ε.Κ.” των Η.Π.Α.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr