Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος (Msc “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο”), αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός/εκδότρια του iPorta.gr.

Έγινα γραφική; Μπορεί. Σε μια αποχριστιανοποιημένη κοινωνία τα πάντα επιτρέπονται, ή όπως το έθεσε ο Ντοστογιέφκσι, “όπου δεν υπάρχει Θεός τα πάντα επιτρέπονται”.

Φταίει η ελλιπής-επιφανειακή-υποκριτική σχέση μας με την Ορθοδοξία; Ναι σε μεγάλο βαθμό (μιλώ μόνο για την Ορθοδοξία δεδομένου ότι τα λοιπά παρακλάδια του Χριστιανισμού έχουν εν πολλοίς εμπορευματοποίησει τον Χριστό προς κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό όφελος)*. Οι λοιπές θρησκείες ανά τον κόσμο δεν αφορούν επί του παρόντος δεδομένου ότι ακόμη και ο Βουδισμός-Ινδουισμός-Κομφουκιανισμός έχουν στοιχεία ανισότητας των φύλων, άρρενος και θήλεως. Επιπλέον, όπου μαντήλα και μπούργκα … ελευθερία δεν βλέπω.

Αν διαβάσει κάποιος την Καινή Διαθήκη θα διαπιστώσει την θέση της Γυναίκας εν Χριστώ. Και αν ακολουθήσει ό,τι μελετήσει από την ανάγνωση των βιβλικών κειμένων, θα βρει τον δρόμο που ΔΕΝ θα οδηγήσει στην κακοποίηση της γυναίκας και οποιουδήποτε ανθρώπου, ΔΕΝ θα σκοτώσει, ΔΕΝ θα γυναικοκτονήσει, ΔΕΝ θα ασεβήσει προς τον άνθρωπο (και την κοινωνία). Διότι όποιος μελετά, ΜΕΛΕΤΑ, με δίψα την Αγία Γραφή, λαμβάνει απαντήσεις για το πώς οφείλει να ενεργεί.

Αν οι γενιές της ελληνικής πατριαρχικής ή μητριαρχικής οικογένειας  – για την Ελλάδα γράφω τώρα – είχαν μελετήσει συνειδητά και με “ανοιχτά μυαλά” την Αγία Γραφή, αν οι Ιερείς και οι Πνευματικοί – Εξομολόγοι ήταν καταρτισμένοι επιστημονικά ώστε να μιλούν για αλληλοσεβασμό των ανθρώπων και μέσα στις οικογένειες και τις ανθρώπινες σχέσεις, αν δεν δημιουργούσε η κοινωνία μας, εν πολλοίς φαιδρή και υποκριτική, επιφανειακή, με εκκωφαντική ρηχότητα, γενιές “καρπαζοεισπρακτόρων” χριστιανών που σκύβουν το κεφάλι στην αδικία και την παλιανθρωπιά, στην βιαιότητα μέσα στην οικογένεια, στην προσπάθεια συγγενών και φίλων να “”τα βρει” το ζευγάρι, εντάξει και με ένα χαστούκι δεν χάθηκε ο κόσμος”, αν όλοι αυτοί οι ηλίθιοι καλοθελητές κάθονταν στ’αυγά τους δίχως να παριστάνουν τους σοφούς, αν η κάθε γυναίκα ή και μάνα που ο σύζυγός ή ο σύντροφος πούλησε μικρό ή μεγάλο νταηλίκι, έκλεινε με την πρώτη ευκαιρία την νοσηρή σχέση της, αν υπήρχε μόρφωση ηθική και πνευματική, δεν θα μιλούσαμε για γυναικοκτονίες, παιδοκτονίες, συζυγοκτονίες ή για την Σωτηρία Μπέλλου την αείμνηστη ρεμπέτισσα που σκότωσε τον άντρα της γιατί την ξυλοφόρτωνε.

Πριν από πολλά πολλά χρόνια βρέθηκα για πρώτη φορά στο σπίτι φίλου απρόοπτα για να πάρει κάτι που είχε ξεχάσει. Γνώρισα την μητέρα του και άκουσα εν συνεχεία και εντός λίγων λεπτών τον εξής διάλογο μεταξύ της μητέρας του και του πατέρα του που ήταν στην κρεββατοκάμαρα και κοιμόταν: “Τσακίσου πήγαινε να μου φτιάξεις καφέ”. Σοκαρίστηκα χωρίς να σχολιάσω κάτι και από τα βλέμματα μάνας και γιου κατάλαβα ότι η γυναίκα πήγε στο δώματιο για να ενημερώσει τον άντρα ότι υπήρχε επίσκεψη στο σπίτι, ίσως για να μην εμφανιστεί με τα εσώρουχα, ίσως να του είπε να είναι και ευγενικός και εκεί …  άκουσε το τσακίσου που σαφώς δεν ήταν πρωτόγνωρο. Για την πορεία αυτών των ατόμων ίσως γράψω άλλη στιγμή δεδομένου ότι η ζωή τους και όσων ενεπλάκησαν μαζί τους συμπεριλαμβανομένων και των υιών τους μόνο ελεεινή μπορεί να χαρακτηριστεί. Πάντως να ξεκαθαριστεί στο μυαλό του καθενός που έχει άποψη και λέει μπούρδες ότι από το “τσακίσου να φτιάξεις καφέ” μέχρι την απειλή “αν φύγεις θα σε βρουν κομμάτια” ο δρόμος είναι πολύ μικρός.

Αυτό το μικρό παράδειγμα, των μικρών ατόμων που δυστυχώς δημιούργησαν οικογένεια και δυστυχισμένους, αποτυχημένους, ελεεινούς απόγονους στην κοινωνία. Και επειδή η Πολιτεία και οι δικηγόροι-συμβολαιογράφοι τακτοποιούν τα μετά των καυγάδων συνήθως, ας φροντίσει τουλάχιστον η Εκκλησία να δράσει ψυχοθεραπευτικά, πνευματικά, ουμανιστικά, όπως επιβάλλει ο ρόλος της, στην θεραπεία των παθογενειών της υποκριτικής ελληνικής κοινωνίας που στο όνομα της Οικογένειας έχει κάψει κόσμο και κοσμάκη, γυναίκες, άντρες και παιδιά που έγιναν πατέρες και μητέρες και συνέχισαν να έχουν την εικόνα ώς το πιο δυνατό DNA, αυτοκαταστροφικό και ελεεινό όπως ο χιμπατζοπίθηκας της ιστορίας μας με το ιστορικό “τσακίσου να μου φτιάξεις καφέ” και η αποδοχή της γυναίκας που τον υπέμεινε και τον υπομένει μέχρι σήμερα.

Ωραιοζήλη-Τζίνα Δαβιλά

17 Ιανουαρίου 2024

* ιδέ Βατικανό και λοιπούς Διεθνείς Οργανισμούς