Είναι ν’ απορείς             

‘Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα, τουριστικό σουξέ δεν σημειώθηκε εφέτος στα «γκλάμουρ» νησιά του Αιγαίου (εκεί όπου πέντε μερίδες καλαμαράκια, τρεις σαλάτες και τέσσερις μπίρες  κοστίζουν εννιακόσια ευρώ, και χρειάζεσαι… πολιτικό μέσο για να κλείσεις έναντι αδρής αμοιβής μια ξαπλώστρα –μετά ομπρέλας-  στις διάσημες παραλίες). Οι τουρίστες –με βάση τα στοιχεία του Θεοχάρη– προτίμησαν το τελευταίο δίμηνο κυρίως Ρόδο και Κρήτη, όπου οι επιλογές είναι πολλές και με αρκετή «λογική» για κάθε ‘βάρους’ πορτοφόλια.  ‘Όμως, την έκπληξη σημείωσε η Μεσσηνία, που όπως και πέρυσι μπήκε στο πλασέ των επιλογών και χαλάλι της.

Προσωπικά ψηφίζω Μεσσηνία για λόγους που συχνά έχουν σημειωθεί σε αυτή την στήλη. Βλέπετε, εκεί  η αύρα του μεσσηνιακού Κόλπου δίνει το ραντεβού της με την δροσιά του Ταϋγέτου όπως την φέρνει ο μπάτης στις ανατολικές εξοχές της Καλαμάτας για να γοητεύσει με το υπέροχο ηλιοβασίλεμα τον επισκέπτη. Αν βρεθείτε –για παράδειγμα- στο «Ακτή Ταϋγετος», το μαγευτικό και πνιγμένο στο πράσινο χαρισματικό ξενοδοχείο της Μικρής Μαντίνειας  θα με δικαιώσετε. Ειδικά τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου, που η μαγευτική πανσέληνος θα ξεπροβάλλει βάφοντας κόκκινη την πλαγιά του βουνού, για να φωτίσει σε λίγη ώρα την ήρεμη θάλασσα, την πραγματική γόησσα της περιοχής, θα σκεφθείτε πως βρίσκεστε για λίγο σε ένα επίγειο Παράδεισο.