Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

Νίκος Βασιλειάδης

Κάποτε στο Καίμπριτζ την παλιά αγγλική πανεπιστημιούπολη που βρίσκεται περίπου 80 χλμ βόρεια του Λονδίνου, υπήρξε ένας άνθρωπος που τριγυρνούσε στους δρόμους του ντυμένος γυναικεία. Εκεί κοντά ήταν ένα κολλέγιο θηλέων και έξω από τα παράθυρα του κρεμόντουσαν διαρκώς ρούχα και εσώρουχα για να στεγνώσουν. Έτσι ο “Arnold” όπως λεγόταν ο ιδιόρρυθμος εκείνος Βρετανός , τους τα έκλεβε και εμπλούτιζε την καρνταρόμπα του. Το γεγονός αυτό έφτασε στα αυτιά του Ρότζερ Γουότερς από την μητέρα του η οποία κατοικούσε τότε σε αυτούς τους φοιτητικούς κοιτώνες μαζί με την μητέρα του Σιντ Μπάρετ. Αν δεν αναγνωρίσατε αυτούς τους δύο ανθρώπους τότε μάλλον δεν είστε από τους αιώνιους θαυμαστές του συγκροτήματος που άλλαξε την ιστορία της μουσικής, των Pink Floyd.

Για να ξαναγυρίσουμε όμως στην ιστορία του κλέφτη εσωρούχων, η ιστορία αυτή έγινε αφορμή για το πρώτο σινγκλ, καρπό της τρελής ιδιοφυΐας του Σιντ Μπάρετ των Pink Floyd , με τίτλο «Arnold Layne», που πρωτοκυκλοφόρησε πριν από πενήντα τρία ακριβώς χρόνια στις 7 Μαρτίου και μία ημέρα μετά από τα γενέθλια ενός άλλου μεγάλου του συγκροτήματος του Ντέιβιντ Γκίλμορ. Σε μια εποχή που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως οι Pink Floyd θα σφράγιζαν τις δημιουργίες τους με ένα ανυπέρβλητο συναίσθημα, την σοφιστικέ ψυχεδέλεια, την ατμόσφαιρα, το μυστήριο και την μαγεία που δεν ξεπεράστηκε ποτέ. Το συγκεκριμένο τραγούδι δεν μπήκε σε κανένα άλμπουμ, χρόνια αργότερα όμως συμπεριλήφθηκε στη συλλογή Echoes και πρόσφατα στη νέα συλλογή The early years 1962-1972.

Αμφιβάλλω αν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην έχει ακούσει το “The Dark Side of the Moon”, το “Wall”, ή το “Wish You Were Here”, το “Money” ή το “Comfortably Numb” μουσικές που σε κάνουν να “ριχτείς” και να “χαθείς” μέσα στον ήχο τους. Μια μουσική που μπορεί να παράγεται και σημασιολογικά ως η προέκταση της εσωτερικότητας της εικόνας. Ή, να μπορεί να υπαγορεύει την εσωτερικότητα της εικόνας.αποκτώντας ρόλο αφηγητή προωθώντας τη δράση μέσα από τον εαυτό της προς ένα πιο διαισθητικό επίπεδο. Μια μουσική που μέσα από τους πολύμορφους αντισυμβατικούς της χτύπους, πολεμά να δώσει μια πιο ευρύχωρη εικόνα του κόσμου που την περιβάλλει. Να φτιάξει ένα σημείο στίξης, μια άνω τελεία, για να αισθανθείς.

Τί μου άφησαν οι Pink Floyd σαν κληρονομιά; Tην πεποίθηση πως εμείς οι άνθρωποι ζούμε σ’ έναν εξόχως και αενάως ετοιμόρροπο κόσμο. Και αυτή η συμπαντική προδιάθεση της κατάρρευσης, μπορεί και γεννά μέσα μας την αντανακλαστική άμυνα , την εκδήλωση της αντίστασης απέναντι στα αιώνια συμπλέγματα και τις μοιρολατρείες. Εκεί που σε πρώτο φόντο βρίσκεται η απόγνωση, η απελπισία, η παράδοση, ο ευτυχής πόνος έρχεται η κραυγή που μπορεί να γκρεμίσει τοίχους, να μετατρέψει την αισθητότητα του πόνου ως ζωτική ευτυχία. Η κραυγή και η ανύψωσή της που μας κάνουν μέρος της οικουμενικής μουσικής , στην από πάντα μουσική. Χρόνια πολλά Pink Floyd, o πυρετός παραμένει αμείωτος. Ο άνθρωπος ο μεταποιήσιμος, αφού τα πάντα μεταλλάσσονται, και άνθρωποι, και θεοί, και κραυγές και πόνοι, αλλά ποτέ η ψυχή του κύκλου που τα σμίλεψε.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr