Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος, αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός
Είχε άδεια χρήσης όπλου. Κάποιος ψυχίατρος την ενέκρινε, προφανώς μπακαλο-ψυχίατρος. Να μάθουμε το όνομά του. Διότι πολλοί μπακαλογιατροί μοιράζουν φάρμακα και άδειες οπλοφορίας και στην Ρόδο έναντι παχυλής αμοιβής. Αν δεν είχε όπλο, θα ήταν δυσκολότερο να εκτελέσει την Δώρα εν ψυχρώ. Δεν ήταν η κακιά στιγμή, ήταν οργανωμένος νους με ροπή στην παραβατική έως εγκληματική συμπεριφορά.
Ο ελεεινός και δράστης είχε την νομοθεσία με το μέρος του: φυλάκιση με αναστολή, νομοθεσία που δεν δικάζει πάραυτα και αυστηρά τον δράστη, ισόβια στα 16 χρόνια και με την γενναιόδωρη προοπτική αποφυλάκισης με καλή συμπεριφορά.
Έντεκα γυναίκες μέσα σε εννέα μήνες κακοποιήθηκαν, δολοφονήθηκαν. Η Ελλάδα κοιμάται σε μαύρα μεσάνυχτα και κινείται στην σφαίρα του κινήματος “Me too”. Οι συγγενείς του Κώστα Μοίρα ήξεραν για την κακοποιητική, βίαιη, εκβιαστική συμπεριφόρα του κανακάρη τους στις γυναίκες της ζωής του, αλλά εσιώπησαν. Απίθανο, δε, να μην ήταν κακοποιητικός και στις λοιπές σχέσεις του. Και ο πατήρ είπε “την αγαπούσε πολύ”. Σκοτάδι βαθύ! Και θράσος. Ο κύριος μπερδεύει την αγάπη με το έγκλημα. Ύπνος βαθύς. Η βλακεία ή η μοχθηρία γεννούν το έγκλημα. Ο συνδυασμός τους είναι τρομακτικός.
Τα ίδια και σε αισχρότατο βαθμό ζήσαμε και πριν από τρία χρόνια με την Ελένη Τοπαλούδη. Ένοχες σιωπές, συνένοχοι πριν από το έγκλημα, συνεργοί και μετά το έγκλημα.
Όλο αυτό το σκληρό γαϊτανάκι δολοφονημένων γυναικών μπορεί να αλλάξει άρδην σημαντικές πτυχές της άρρωστης κοινωνίας μας – κατά την εκτίμηση μου πάντα: να σκληρύνει η νομοθεσία, να μάθει ο κόσμος να μιλά εγκαίρως, να πάψει η κάθε μάνα να παραγκωνίζει το ένστικτό της και να ορμά ως λέαινα για να αφοπλίσει το χέρι του κάθε χειριστικού, κομπλεξικού δολοφόνου που εκφοβίζει κορίτσια δυναμικά ή αφελή. Γιατί στην θέση της Δώρας μπορεί αύριο να είναι η δική μας Δώρα.
Να τελειώνουμε πια με τις Ελένες, τις Δώρες, τις Καρολάιν, τις Γαρυφαλιές και όλους τους ανώνυμους και επώνυμους συνεργούς τους.
Να τελειώνουμε με όλους τους ανθρωπόμορφους – άντρες και γυναίκες – που το όχι το κάνουν τεράστιο στο νοσηρό μυαλό τους και σκοτώνουν συντρόφους, γονείς, παιδιά για να εκδικηθούν.
Να τελειώνουμε με την ανόητη ελληνική οικογένεια που χαϊδεύει τους κανακάρηδές της και μετά λασπολογεί τα θύματα ικετεύοντας “έχουμε κι εμείς το δράμα μας, ήταν/είναι καλό το παιδί μας”.
Μιλήστε, μιλήστε, μιλήστε όσο είναι καιρός, άνθρωποι.
Νομοθετήστε αλλιώς, με αμείλικτη αυστηρότητα και ταχύτητα.
Βαθιά και ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια της Δώρας. Ο Θεός να τους δίνει δύναμη.
PANE DI CAPO ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ